Ολοι για όλα! | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ολοι για όλα!

Οταν το χιόνι σκέπαζε τα πάντα, τα παιδιά ήταν ευτυχισμένα. Θα γλίτωναν μια μέρα σχολείου κι όλη μέρα, άλλο με κλάματα, άλλο με πονηριές κι άλλο με μερικές... φάπες θα καταλαμβάνανε αυλές και πεζοδρόμια και θα παίζανε χιονιές. Οι μεγάλοι τα καμαρώναν μέσα από τα τζάμια των παραθύρων και μερικοί πιο τολμηροί βγαίναν από το σπίτι για να παίξουν μαζί τους μερικές μπαλιές για το γούρι. Οι άνθρωποι στους δρόμους περπατούσαν κουκουλωμένοι, αλλά ευτυχισμένοι. Ηταν σαν γιορτή. Οταν συναντιόντουσαν με κανένα γνωστό ή και άγνωστο, αντί για καλημέρα. λέγανε: «Και του χρόνου». Η επιστροφή των παιδιών στο σπίτι ήταν επιστροφή ηρώων.

Ολα αυτά βέβαια, όπως τα έβλεπε ένα παιδί εφτά - οκτώ χρονώ που ο ορίζοντάς του δεν πήγαινε πέρα από την πόρτα της αυλής του. Είναι από πολύ καιρό ξεχασμένες ιστορίες που μου τις θύμισε το πριν από λίγες μέρες καταστροφικό χιόνι...

Για μέρες και όλη τη μέρα, η τηλεόραση έδειχνε να χιονίζει, έδειχνε δρόμους γεμάτους χιόνι, τοπία γεμάτα χιόνι, αυτοκίνητα αναποδογυρισμένα, αυτοκίνητα τρακαρισμένα, αυτοκίνητα σταματημένα έτσι που κλείνανε το δρόμο. Μας λέγανε ακόμα για κάποιους που μείνανε φυλακισμένοι μέσα στ' αυτοκίνητά τους για ώρες, μερικοί έως και δέκα ώρες, άνθρωποι που μείνανε χωρίς νερό, παιδάκια που κινδύνεψαν από το κρύο και άλλα πραγματικά φοβερά πράγματα. Στις 7.30, τα «νέα», δείχναν και λέγαν, για μιάμιση ώρα, τα ίδια πράγματα που δείχναν και λέγαν όλη μέρα. Μόνο που τώρα βάζαν και τα μικρόφωνα κάτω από τη μύτη των αγαναχτισμένων και κατά προτίμηση ωρυομένων (αυτό πουλάει λένε) πολιτών και φυσικά και κάτω από τη μύτη των κρατικών... ανευθύνων. Και κερασάκι στην κορυφή της τούρτας ήταν η προσπάθεια για ψυχαγωγία και εκτόνωση της αγανάχτησης του κοσμάκη με την ενεργοποίηση... των τιμημένων παραθύρων.

Ομως ακούσαμε ενδιαφέροντα πράγματα και από εξέχουσες προσωπικότητες εκτός παραθύρων. Το βραβείο για την πιο περιφρονητική προς τον άνθρωπο λύση το παίρνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Βρήκε λοιπόν ότι δε χρειάζεται να ανησυχούμε - κι επομένως ούτε και καμιά πρόβλεψη, γιατί τέτοια «ακραία καιρικά φαινόμενα» εμφανίζονται κάθε πενήντα (50) χρόνια. Εύχομαι να το είπε στη βιασύνη του να καλύψει την κυβέρνηση κι ότι αργότερα το ξανασκέφτηκε. Κι όταν είπε για τις κρατικές υπηρεσίες ότι λειτούργησαν υποδειγματικά, η πρόθεση για κάλυψη της κυβέρνησης είναι ολοφάνερη. Ας ευχηθούμε ότι θα επανορθώσει. Οταν τ' άκουσε αυτά ο Αποστόλης, άρπαξε την ευκαιρία για να μου πει τη γνώμη του για το ποιο πρέπει να είναι το «Διά Ταύτα» του κ. Προέδρου. «Από τις αναφορές των επικεφαλής των Κρατικών Υπηρεσιών, συμπεραίνουμε ότι ο Κρατικός Μηχανισμός λειτούργησε υποδειγματικά και έγκαιρα. Υπεύθυνοι για το κλείσιμο των δρόμων, για τα δυστυχήματα και γενικά για τους κινδύνους που διατρέξαμε είναι οι πολίτες οι οποίοι έπρεπε - γνωρίζοντας ότι στην Ελλάδα, λόγω υποδομής και Κρατικού Μηχανισμού, κάθε φυσικό φαινόμενο είναι "ακραίο" - να μη βγουν... από τα σπίτια τους». Και επειδή χαμογέλασα, ο Αποστόλης συνέχισε την πλάκα του: «Λες να μας υποχρεώσουν να έχουμε στο αυτοκίνητο, την κάθε μέρα του χρόνου, πέδιλα του σκι, παγοπέδιλα, αλυσίδες, φτυάρια για τα χιόνια, βατραχοπέδιλα και μαγιό για τις βροχές, κράνος και λυόμενο ατομικό κοντέινερ για τους σεισμούς και στολή εκστρατείας για το Αφγανιστάν... και τα επόμενα Πετρελαιιστάν;».

Οταν έφυγε ο Αποστόλης κι έμεινα μόνος, πολλά πράγματα πέρασαν από το μυαλό μου. Θα αναφέρω μόνο ένα που κυριάρχησε και τελειώνω.

Καλό είναι να σου μένει κουράγιο να γελάς και σίγουρα η αισιοδοξία είναι δύναμη. Ομως τα εγκλήματα ακολουθούνε το ένα το άλλο και δεν υπάρχουν πια πολλά περιθώρια για γέλιο. Τρία μεγάλα εγκλήματα ξεσκέπασε το χιόνι. Την τραγωδία των σεισμοπλήκτων, των Τσιγγάνων και των αγροτών. Υπάρχουν και άλλα εγκλήματα πριν απ' αυτά και έρχονται και καινούρια. Γι' αυτό ας μην παλεύουμε μόνο για το (οποιοδήποτε) τελευταίο. Γιατί αν δεν ξεσηκωθούμε όλοι για όλα, τελευταίο δε θα υπάρξει.

Αντε γεια.

Toυ
Τίτου ΒΑΝΔΗ