Ο Κ. Καραμανλής έκανε την ομιλία του διανθίζοντάς την με μηνύματα για τα «μεγάλα αγαθά της εθνικής ανεξαρτησίας», της «κοινωνικής δικαιοσύνης», της «ευρωπαϊκής προοπτικής», με «ευρωπαϊκή ενοποίηση», σε μια «ευνομούμενη δημοκρατία», αφού «ο σεβασμός της θεσμικής τάξης είναι το ύψιστο καθήκον της εκάστοτε κυβέρνησης σε μια δημοκρατική πολιτεία», με «σεβασμό στους θεσμούς και τους νόμους», τον «κοινοβουλευτισμό».

Αφήνοντας αιχμές για τις τωρινές εξελίξεις, είπε ότι «το ευρωπαϊκό οικοδόμημα δεν ανταποκρίνεται σήμερα στις προσδοκίες των οραματιστών του» και ότι «σε πολλές και κρίσιμες περιπτώσεις έχει απογοητεύσει», στηλιτεύοντας την «υπεράσπιση μικροσυμφερόντων των κρατών - μελών έναντι της υπεράσπισης των πανευρωπαϊκών μας αρχών». Τόνισε, άλλωστε, την ανάγκη για «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη» στην Ελλάδα έναντι «εδαφικών απειλών που αντιμετωπίζει από την Τουρκία». Ακόμα, έβαλε την ανάγκη για «ενάρετα πρότυπα» κόντρα στη «δίψα και το κυνήγι της εξουσίας», αφήνοντας επίσης αιχμές για «χορηγούς ή προστάτες».