Στο μέσον, τυπικά, της θητείας της η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εμφανίζει μεγάλη «κοιλιά». Τα μεγάλα αφεντικά δεν κρύβουν τη δυσφορία τους για τους χαμηλούς ρυθμούς «παραγωγικότητας» και την απουσία ορατών αποτελεσμάτων.

Οι διαθέσεις τους αποτυπώνονται και στον φιλοκυβερνητικό Τύπο και βέβαια έχουν αντανάκλαση στην εικόνα των «εκσυγχρονιστών». Για όποιον δεν πιστεύει πως τα πράγματα είναι σοβαρά, έρχονται τα γκάλοπ για του «λόγου το αληθές». Το μήνυμα είναι απλό: Το ΠΑΣΟΚ «είναι τελειωμένο»... Εκτός και αν «κοιτάξει τη δουλειά του», «παράγει έργο». Τότε υπάρχει πιθανότητα «να αντιστρέψει το κλίμα»...

Εδώ είναι το πρόβλημα. Οσο η κυβέρνηση προχωράει το «έργο», τόσο το ΠΑΣΟΚ οδηγείται με μαθηματική βεβαιότητα σε εκλογική πανωλεθρία. Οσο προχωρούν οι νεοφιλελεύθερες διαρθρωτικές αλλαγές, όπως αυτές που με σαφήνεια περιγράφει και η εαρινή έκθεση της Κομισιόν (ασφαλιστικό, φορολογικό, «ευέλικτη» αγορά εργασίας, ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, ιδιωτικοποιήσεις), τόσο θα χάνουν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους.

Αν και δημόσια κοκορεύονται ότι αγνοούν το πολιτικό κόστος, στην πράξη το τρέμουν. Το χειρότερο είναι ότι οι λαϊκές μάζες δε δείχνουν καμία διάθεση να ακούσουν τα παραμύθια τους. Μετά από επτά χρόνια εκσυγχρονισμού δεν τρέφουν πια ψευδαισθήσεις. Δεν περιμένουν πλέον τίποτα καλό. Δε βλέπουν, επίσης, εντελώς δικαιολογημένα, διαφορές μεταξύ της εφαρμοζόμενης πολιτικής και αυτής που υποστηρίζει η ηγεσία της ΝΔ.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το ΠΑΣΟΚ είναι καταδικασμένο να προχωρήσει. Γι' αυτό πασχίζει να περισώσει ό,τι μπορεί. Με όπλο την προπαγάνδα επιχειρεί να δημιουργήσει μια εικονική πραγματικότητα, να προκαλέσει σύγχυση, «φοβίες» και (ψευτο)διλήμματα.

Μπορεί άλλοτε όλα αυτά τα κόλπα των «μάγων» της προπαγάνδας να έπιαναν. Τώρα όμως φαντάζουν απεγνωσμένες κινήσεις θλιβερών διαχειριστών που βλέπουν το τέλος της «βασιλείας» τους να πλησιάζει και να μην μπορούν να στηριχτούν πουθενά. Αλλά κανείς, άλλος, δεν τους φταίει.