Ερώτηση:

Η κυβέρνηση μεταβίβασε στους δήμους την ευθύνη λειτουργίας των κρατικών βρεφονηπιακών σταθμών. Για ποιο σκοπό και ποιες οι επιπτώσεις στα παιδιά και τους γονείς;

Απάντηση:

Σε αυτό το πλαίσιο, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι υπήρξαν και δημοτικές αρχές που κατάντησαν να διαλαλούν την αντιμετώπιση των νηπίων σαν να ήταν αντικείμενα. Διαφήμιζαν γι' αυτό ότι διαθέτουν και πάρκινγκ νηπίων («baby parking») για όλο το 24ωρο και με «λογικό αντίτιμο».

Και σε αυτήν την περίπτωση έχουμε μεταβίβαση στην ΤΑ της ευθύνης για εξεύρεση πόρων, που με τη σειρά της λειτουργεί τους παιδικούς σταθμούς σαν επιχείρηση, ενώ δεν εφαρμόζεται ενιαία προσχολική αγωγή, αφού κάθε δήμος, ακολουθεί δικό του πρόγραμμα. Εχουμε το εξίσου απαράδεκτο φαινόμενο να μεταβιβάζεται και η αρμοδιότητα για την πρόσληψη του προσωπικού των παιδικών σταθμών. Με τα ισχνά οικονομικά των δήμων, δεν προσλαμβάνεται πάντα ειδικευμένο προσωπικό, ή δε φτάνει να καλύπτει τις ανάγκες, ενώ εφαρμόζονται ενίοτε και «ελαστικές» μορφές εργασίας.

Είναι ανάγκη να καθιερωθεί δίχρονη, υποχρεωτική, δημόσια και δωρεάν προσχολική αγωγή μέσα από κρατικό σύστημα παιδικών κέντρων, με όλη την απαραίτητη υποδομή σε παιδαγωγικά μέσα και προσωπικό. Που θα σέβεται τον ψυχισμό των παιδιών, χωρίς την πρόωρη «σχολειοποίηση» που επιδιώκει το σημερινό σύστημα. Η διεκδίκηση δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής δεν μπορεί να είναι έξω από την αντιπαράθεση με κάθε είδους ιδιωτικοποίηση - εμπορευματοποίηση της Παιδείας συνολικά.

Φυσικά, η πάλη για τη βελτίωση της προσχολικής αγωγής με βάση τις σύγχρονες ανάγκες, πρέπει να συνδέεται με τη διεκδίκηση για την καθιέρωση και ενιαίου 12χρονου βασικού υποχρεωτικού σχολείου κοινού για όλους τους νέους, χωρίς ταξικές, φυλετικές, γεωγραφικές, θρησκευτικές ή άλλες διακρίσεις, που θα έχει σκοπό την ολόπλευρη συγκρότηση της κοινωνικής προσωπικότητας των νέων ανθρώπων, με κρίση, συναίσθημα και βούληση, ώστε να συνειδητοποιούν τη θέση τους στην κοινωνία και να μπορούν να την αλλάξουν.