Ηδη, για παράδειγμα, έχει επανειλημμένα γραφτεί σε εφημερίδες και ειπωθεί σε τηλεοπτικά παράθυρα, για ένα ...μυστηριώδες ταξίδι του Γιωτόπουλου στην Κούβα, στα τέλη της δεκαετίας του 1960, την εποχή που ήταν φοιτητής στο Παρίσι. Κι από κοντά, κάθε λογής ...ειδικοί να βεβαιώνουν - σαν να ήταν αυτόπτες μάρτυρες... - ότι ο Φιντέλ Κάστρο εκπαίδευε, την εποχή εκείνη, στο «αντάρτικο πόλεων» διάφορους Ελληνες, αρκεί να δήλωναν επαναστάτες...

Χτες, επίσης, στο «Βήμα» και σε ρεπορτάζ, που υπογράφουν οι Αλ. Παπαχελάς και Τ. Τέλλογλου - πάντα, καλά πληροφορημένοι, σχετικά με όσα τα σχετικά κέντρα σχεδιάζουν - γράφονται και τα εξής: «Στα αρχεία των ελληνικών υπηρεσιών υπάρχει πολύτιμο υλικό για τις σχέσεις των ομάδων Γιωτόπουλου, αλλά και του Κασσίμη τον καιρό της δικτατορίας, με υπηρεσίες χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ, αλλά και του Βελιγραδίου. Δεν είναι σαφές αν οι σχέσεις αυτές συνεχίστηκαν μετά το 1974. Το βέβαιο είναι ότι ο ΕΛΑ, ο οποίος επιχειρούσε από κοινού με τη "17 Ν", στην αρχή είχε επαφές με τη ΣΤΑΖΙ, τον τρομοκράτη Κάρλος και κάποιες παλαιστινιακές οργανώσεις...».

Με άλλα λόγια, δηλαδή, οι πρώην σοσιαλιστικές χώρες και οι όποιες υπηρεσίες τους - ακόμη κι αν δεχτούμε τον τέτοιο χαρακτήρα, προσανατολισμό και αντίστοιχη δράση τους - στρατολογούσαν στη γύρα τρομοκράτες και διάφορους άλλους «αναρχικούς», «τροτσκιστές», «μαοϊκούς», κλπ., κλπ. Αλήθεια, πώς τα κατάφεραν, τόσα χρόνια και δε στρατολόγησαν και πράκτορες της ΣΙΑ ή άλλων δυτικών μυστικών υπηρεσιών, από τους οποίους βρίθουν οι προαναφερόμενοι χώροι;