Φιλότιμες οι προσπάθειες των Αρχών να αποκλείσουν κάθε σχέση ή αξιοποίηση της «17 Ν» από μυστικές υπηρεσίες, αλλά η υπόθεση «μπάζει»...

α) Πώς επέλεγαν τους στόχους; Ακούστε: Καθόμασταν - λένε - στα φανάρια στην Κηφισίας ή στη Βουλιαγμένης, παρακολουθούσαμε τα χιλιάδες αυτοκίνητα που ανεβοκατέβαιναν και εντοπίζαμε εκείνα που είχαν αμερικανικές ή βρετανικές πινακίδες! Ετσι επιλέγαμε τους στόχους, πηγαίναμε και τους σκοτώναμε και μετά μαθαίναμε από την προκήρυξη ποιον σκοτώσαμε!

Σας φαίνεται γελοίο; Κι όμως! Μ' αυτόν το γελοίο τρόπο, «εξηγούν» στις απολογίες τους οι κατηγορούμενοι - και οι ανακριτές το αποδέχονται (!!!!) - το πώς σκότωσαν τον Τσάντες, τον Νορντίν, τον Σόντερς!

Ερώτηση: Στην προκήρυξη της «17 Ν» για τον Σόντερς αναφέρεται ότι εκείνοι που τον σκότωσαν γνώριζαν ότι λίγες μέρες πριν τη δολοφονία βρισκόταν στη Σιέρα Λεόνε. Αλήθεια, πού το έμαθαν; Μήπως παρακολουθούσαν και τα διερχόμενα αυτοκίνητα από τα ...φανάρια της Σιέρα Λεόνε;

β) Οι φερόμενοι αρχικά ως «βασικοί πιστολάδες» της «17 Ν» (ο Τζωρτζάτος και ο Β. Ξηρός) στις απολογίες τους, ο μεν πρώτος δηλώνει «άσχετος» με τα όπλα, ο δεύτερος φέρεται να παρακαλάει τον Κουφοντίνα να τον αφήσει να ρίξει μια πιστολιά, μήπως και μάθει πώς λειτουργεί το όπλο, αλλά, παρ' όλα αυτά, φέρονται να συμμετέχουν από την πρώτη στιγμή της ένταξής τους στις επιχειρήσεις της «17 Ν»!

Ερώτηση: Αλήθεια, έτσι χτίστηκε ο παροιμιώδης - κατά τις Αρχές - επιχειρησιακός επαγγελματισμός της «17 Ν»;...