Τη λαϊκή παροιμία «ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται», θυμίζει η στάση της κυβέρνησης απέναντι στους εργαζόμενους αγρότες. Ούτε ένας χρόνος δεν πέρασε από τότε (Δεκέμβρης 2001), που ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, το επιτελείο του υπουργείου Γεωργίας και ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, Κ. Λαλιώτης, έλεγαν ψέματα στους αγρότες (που είχαν ξανακατεβεί με τα τρακτέρ στους δρόμους), τάζοντάς τους 50 δραχμές ενίσχυση για το βαμβάκι, ζητώντας να σταματήσουν τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Η προχτεσινή απόφαση του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών, που περιορίζει σε μόλις 8,50 ως 12,50 δραχμές το κιλό την ενίσχυση για το βαμβάκι που θα δοθεί στους βαμβακοπαραγωγούς και θέτει εκτός επιδότησης άλλους 145.000 τόνους, είναι αποκαλυπτική και ταυτόχρονα διδακτική.

Αποκαλυπτική, γιατί δείχνει την ευκολία με την οποία η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μοιράζει κάλπικες υποσχέσεις - δηλαδή, λέει συνειδητά ψέματα - προκειμένου να πετύχει τους στόχους της, όπως, για παράδειγμα, η εφαρμογή της αντιαγροτικής της πολιτικής της ΕΕ με το μικρότερο πολιτικό κόστος. Σ' αυτό συνηγορούν και οι χτεσινές δηλώσεις του πρωθυπουργού, μετά τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, που ήταν και παραπλανητικές (έλεγε, δηλαδή, ψέματα) και αντιφατικές με στοιχεία υποτέλειας. Φορώντας τη «φιλοαγροτική» του μάσκα, ο πρωθυπουργός ισχυρίστηκε ότι, δήθεν, «η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στέκεται πάντα στο πλευρό του Ελληνα αγρότη» (!) ξεχνώντας πως οι υπουργοί του συμφώνησαν και ψήφισαν τους αντιαγροτικούς κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που οδηγούν στο σφαγιασμό των επιδοτήσεων και στο βαμβάκι και σε άλλα γεωργικά προΪόντα.

Στην προσπάθειά του, μάλιστα, να πείσει ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι «φιλοαγροτική», ο Κ. Σημίτης δήλωσε πως εξουσιοδότησε τον υπουργό Γεωργίας «να ζητήσει άδεια» από την Κομισιόν, ώστε να δοθούν στους βαμβακοπαραγωγούς πρόσθετες ενισχύσεις από τον εθνικό κρατικό προϋπολογισμό. Με τη δήλωση αυτή, που είναι εκ του πονηρού (λόγω των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών του Οκτώβρη), ο πρωθυπουργός ομολόγησε δημόσια την υποτέλειά του απέναντι στο Διευθυντήριο των Βρυξελλών. Γιατί, όταν ένας πρωθυπουργός δηλώνει πως θα ζητήσει την «άδεια» από τις Βρυξέλλες για να εφαρμόσει το Α ή το Β μέτρο, δεν κάνει τίποτ' άλλο, παρά να ομολογεί την υποτέλειά του. Και την ώρα που ζητούσε την άδεια από τα αφεντικά του στις Βρυξέλλες, για να δώσει εθνική οικονομική ενίσχυση στους βαμβακοπαραγωγούς, την ίδια ώρα, ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ βάφτιζε «δημαγωγούς» και «ανεύθυνους» τους αγρότες και τα κόμματα που τάσσονται υπέρ της στήριξης της αγροτικής παραγωγής και με εθνικές επιδοτήσεις.

Η στάση της κυβέρνησης - αλλά και της ηγεσίας της ΝΔ, που στα λόγια δηλώνει υπέρμαχος των αγροτών, αλλά θέλει και την πιστή εφαρμογή της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ - προσφέρει πολύ χρήσιμα και διδακτικά συμπεράσματα. Οι αγρότες, με βάση τη μέχρι τώρα εμπειρία τους (από τις οδυνηρές συνέπειες της αντιαγροτικής πολιτικής), καθώς και την πρόγευση που έχουν πάρει από τις δηλώσεις για τις επιδιώξεις των ισχυρών με τη σχεδιαζόμενη «ενδιάμεση αναθεώρηση της ΚΑΠ», ξέρουν πως, αν έχουν κάτι να κερδίσουν, αυτό θα το κερδίσουν «με το σπαθί τους». Δηλαδή, με την ανάπτυξη και το συντονισμό της αγωνιστικής τους δράσης, για την ανατροπή αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής, μαζί με τους εργάτες και τους εργαζόμενους των αστικών κέντρων.