Αυθεντικός εκφραστής της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης εμφανίστηκε ο Κ. Καραμανλής στη ΔΕΘ, αλλά ταυτόχρονα δε δίστασε να δημαγωγεί ασύστολα πάνω στα προβλήματα που αυτή γεννά.

Από τις ομιλίες του προέδρου της ΝΔ το Σαββατοκύριακο στη Θεσσαλονίκη προκύπτει αβίαστα ότι όσο πιο πολύ ταυτίζεται με τον Κ. Σημίτη, τόσο πιο πολύ ανεβάζει τους «αντικυβερνητικούς τόνους». Οσο πιο πολύ αδυνατεί να διαφοροποιηθεί από την εφαρμοζόμενη πολιτική, τόσο περισσότερα «κροκοδείλια δάκρυα» χύνει για τα λαϊκά προβλήματα, επιχειρώντας να προσεταιριστεί τη λαϊκή δυσαρέσκεια ενόψει βέβαια και των δημοτικών εκλογών.

«Είμαστε αυθεντικοί εκφραστές και όχι όψιμοι θιασώτες της φιλελεύθερης επιλογής», προσπάθησε να διαφοροποιηθεί από την κυβέρνηση Σημίτη, ενώ ως δεύτερο σημείο ανέφερε ότι «οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ δε θέλησαν έως σήμερα και δεν μπορούν τώρα. Εμείς και θέλουμε και μπορούμε. Αυτό το πρόγραμμα έχουμε».

Ωστόσο για άλλη μια φορά περιορίστηκε στην απαρίθμηση γενικών αξόνων του προγράμματός του, αποφεύγοντας το «σκόπελο» να μιλήσει συγκεκριμένα. Σε επίπεδο αξόνων πρόβαλε «καθαρά» η νεοφιλελεύθερη πολιτική του (άνοιγμα των αγορών στον ανταγωνισμό, γνήσιες αποκρατικοποιήσεις, φοροελάφρυνση των επιχειρήσεων, επανίδρυση του κράτους, ιδιωτικά ΑΕΙ, εξαρτημένα από τις ανάγκες της αγοράς κ.ά.). Παράλληλα προσπάθησε να εμφανίσει ως λύση για τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα - τα οποία περιέγραψε με τα πιο μελανά χρώματα δημαγωγώντας - την υλοποίηση των νεοφιλελεύθερων επιλογών από διαχειριστές που πιστεύουν σε αυτές. Για την ανεργία, για παράδειγμα, ανέφερε ως λύση τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, για το πρόβλημα της ακρίβειας παρέπεμψε στον ανταγωνισμό, ενώ προειδοποίησε τους αγρότες ότι θα πρέπει να υποστούν τις αναγκαίες «διαρθρωτικές αλλαγές» που επιβάλλει η παγκοσμιοποίηση (λες και γίνεται κάτι διαφορετικό σήμερα).

Συνοψίζοντας την κατ' ευφημισμόν αντιπολιτευτική τακτική του κόμματός του, είπε ότι «η κριτική μας είναι άσκηση πίεσης στην κυβέρνηση, για να πάρει, έστω και τώρα, κάποια μέτρα στην κατεύθυνση που εμείς θεωρούμε σωστή και, πάντως, σίγουρα, να προετοιμάσουμε τον κόσμο για το είδος της πολιτικής που θα ακολουθήσει η ΝΔ».

Απόλυτα ευθυγραμμισμένος με τις ΗΠΑ, εμφανίστηκε ο Κ. Καραμανλής στο ζήτημα του πολέμου κατά του Ιράκ, τον οποίο δε δίστασε να εντάξει στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας(!), υπερφαλαγγίζοντας ακόμα και τα «γεράκια» της Ουάσιγκτον.

Οσον αφορά την «εξάρθρωση της "17Ν"», το μόνο που ξεκαθάρισε ήταν ότι «είναι δεδομένη η στήριξή μας» στο έργο των διωκτικών αρχών, προσθέτοντας ότι «είμαστε σταθερά προσανατολισμένοι στην οριστική συντριβή του φαινομένου». Ταυτόχρονα απέφυγε να ξεκαθαρίσει τη θέση του όσον αφορά την «προέλευση» της τρομοκρατίας με το δικολαβίστικο «όπως εμείς δεν ενοχοποιούμε κανέναν, δε δεχόμαστε την ενοχοποίηση των όποιων ερωτημάτων τίθενται», ενώ επιφυλάχτηκε για τα εύσημα μέχρι «να ολοκληρωθεί όλη η διαδικασία». Παράλληλα επιτέθηκε στον Κ. Σημίτη για «εκταφή του παρελθόντος και ανόρθωσης των διαχωριστικών γραμμών», ενώ τον κατηγόρησε ότι «άνοιξε διάλογο με τους τρομοκράτες».

Απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις είπε ότι από τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών θα εξαχθούν πολιτικά συμπεράσματα, καθώς και ότι «το συνολικό μήνυμα θα έχει αξία», αλλά έσπευσε να τα αποσυνδέσει με τυχόν υποβολή αιτήματος για πρόωρες εκλογές. Επίσης στήριξε και ανέλαβε προσωπικά την πολιτική ευθύνη για τις επιλογές των υποψηφίων που στηρίζει το κόμμα του στην υπερνομαρχία Αθήνας, αλλά και του Π. Ψωμιάδη, «κλείνοντας τα μάτια» στις φιλοβασιλικές δηλώσεις του.