«Από τις 2 Αυγούστου του 1990 η Σούδα συντήρησε 97 πλοία, φόρτωσε και ξεφόρτωσε 13.000 τόνους (πολεμικού υλικού), εξυπηρέτησε 31.000 πτήσεις και τροφοδότησε αεροσκάφη με 4.500 λίβρες υγρών καυσίμων, λειτούργησε 24 ώρες το 24ωρο με εξουθενωτικούς ρυθμούς, 300%-400% πιο γρήγορα από τους κανονικούς. Κάθε μέρα η βάση καλούνταν να διατηρεί τον ανεφοδιασμό των γραμμών και κάθε μέρα έπραττε το καθήκον της κατά τρόπο άψογο».

***

Αυτή είναι η δήλωση στην οποία προέβη στις 19 Ιούλη 1991 ο τότε Αμερικανός πρόεδρος, ο πατέρας Μπους, κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα και στη βάση της Σούδας. Με αυτά τα λόγια ο Μπους (όπως μας θυμίζει στο εξαιρετικό του βιβλίο «Βάσεις, Αίμα και Πετρέλαιο», εκδόσεις «Λιβάνη», ο συνάδελφος Κώστας Μαρδάς) απένειμε «φόρο τιμής» και παρασημοφόρησε το προσωπικό των Αμερικανών στη βάση της Σούδας για την «προσφορά» και τη «συμβολή» τους στον πόλεμο του Κόλπου.

***

Ηταν ο πόλεμος που άφησε πίσω του 1 εκατομμύριο νεκρούς... Ηταν ο πόλεμος που η Σούδα είχε το δικό της μερίδιο ενοχής στο έγκλημα... Ηταν ο πόλεμος που η Ελλάδα (λόγω Σούδας και μόνο) είχε τη μέγιστη δυνατή εμπλοκή...

Σήμερα, 12 χρόνια αργότερα, τη στιγμή που οι λαοί ξεσηκώνονται, τη στιγμή που ο προεδρεύων της ΕΕ κ. Σημίτης ομιλεί περί «ειρήνης», το έγκλημα επαναλαμβάνεται. Και η Σούδα είναι πάλι στη διάθεση των Αμερικανών, διότι, όπως λέει η κυβέρνηση, αυτό επιτάσσει η «συμβατική μας υποχρέωση» έναντι των ΗΠΑ...