Με όρους θεάματος και σόου προσέγγισαν την πρώτη ημέρα της δίκης οι εφημερίδες, αναγορεύοντας ως καθοριστικό το ερώτημα «ποιος έκλεψε την παράσταση». Οι απαντήσεις ποικίλουν: - Ο πρόεδρος του δικαστηρίου, γιατί «ήταν ελαστικός και με χιούμορ», «έδωσε ένα τόνο χαλαρότητας», δεν έδειξε προκατάληψη(;), «αποφόρτισε το κλίμα», έδειξε ότι ενδιαφέρεται για την ουσία, κ.ά. - Οι κατηγορούμενοι, με την «προκλητική συμπεριφορά» τους γιατί «δεν έδωσαν την αίσθηση ότι συναισθάνονται το βάρος των κατηγοριών»(!)... - Οι δικηγόροι, που για λόγους αυτοπροβολής «εγκλώβισαν» το δικαστήριο σε λεπτομέρειες. - Ο Κουφοντίνας με την αρχηγική του εμφάνιση...

Εύληπτο το μήνυμα από την πρώτη ημέρα: Ορίστε το δικαστήριο, διαψεύδοντας τους φόβους και τις ενστάσεις, αποδεικνύει ότι σέβεται τα δικαιώματα των κατηγορουμένων, ακούει ακόμα και ικανοποιεί αιτήματά τους, εγγυάται, άρα, μια δίκαιη δίκη... Σε «δεύτερο πλάνο» επιχειρείται, εμμέσως πλην σαφώς, να εξαγνιστεί, αν όχι να δικαιωθεί, ο τρομονόμος που, εκτός των άλλων, εξοστράκισε το λαϊκό παράγοντα από τη σύνθεση των δικαστηρίων... «Αποδεικνύονται», λοιπόν, υπερβολικές και «άδικες» οι ενστάσεις και οι αντιρρήσεις όσων αντιδρούσαν στον τρομονόμο... Ορατός «διά γυμνού οφθαλμού» είναι ένας άλλος κίνδυνος: να παγιδευτεί ολόκληρη η κοινωνία στο «κλουβί» του ανούσιου και φθηνού τρομο-θεάματος και η τρομολαγνία να σκεπάσει τα πάντα, προς μεγάλη ικανοποίηση των κυβερνώντων...

Η μελετημένη παρέμβαση Μίλερ επιβεβαιώνει πανηγυρικά ότι το κεφάλαιο «τρομοκρατία» δεν πρόκειται να κλείσει με τη δίκη της «17Ν». Η τρομο-υστερία και το κυνήγι μαγισσών «πρέπει» να συνεχιστεί ώστε να μη πάψει η τρομοκρατία να χρησιμοποιείται ως εργαλείο που θα δένει τη χώρα πίσω από τα ηγεμονικά σχέδια των ΗΠΑ, θα δικαιολογεί νέα αυταρχικά τερατουργήματα, μεγαλύτερη καταστολή και ακόμα πιο διογκωμένους σιδηρόφρακτους μηχανισμούς ασφαλείας...