Χωρίς τον παραμικρό οίκτο, Τζέιμς, τα «γεράκια» της πατρίδας σου είχαν αποφασίσει να καταλάβουν και να πλιατσικολογήσουν το Ιράκ. Είχαν αποφασίσει να προκαλέσουν εκατόμβες θυμάτων για να επιβάλουν τη «νέα τάξη» στην περιοχή. Είχαν αποφασίσει να στείλουν στον Αδη άπειρες ψυχές για να βάλουν χέρι στα πετρέλαια της περιοχής, να επεκτείνουν την κυριαρχία τους και να τρομοκρατήσουν τους λαούς σε ολόκληρη την υφήλιο. Και από το αίμα που ήξεραν ότι θα ρεύσει σ' αυτή τη βρώμικη επιχείρησή τους μη νομίσεις ότι είχαν εξαιρέσει το δικό σου. Κι εσένα για σφαχτό στο βωμό των άνομων συμφερόντων τους σε είχαν και τελικά σε θυσίασαν. Κι εσένα κρέας για τα κανόνια σε είχαν και σε λιάνισαν, αλύπητα. Είναι γνωστό, άλλωστε, πως ο ιμπεριαλισμός δε λογαριάζει καμιά ανθρώπινη ζωή και πορεύεται ανέκαθεν επί πτωμάτων.
Αν δεν είχες για πάντα κλειστά τα μάτια σου, Τζέιμς, θα καταλάβαινες, πιστεύω κι εσύ ότι γινόσουν για δεύτερη φορά θύμα τους. Γιατί πάνω από τη σορό σου είχαν στήσει μια αισχρή προπαγάνδα. Χρησιμοποιούσαν το πτώμα σου για να πείσουν ότι ο βρώμικος πόλεμός τους με τους ανελέητους βομβαρδισμούς και τους άπειρους άμαχους νεκρούς γίνεται από «ήρωες» και για υψηλούς σκοπούς. Ποιος μπορεί, όμως, να πιστέψει ότι είναι ήρωες αυτοί που επιχειρούν να κατακτήσουν μια χώρα και να σκλαβώσουν το λαό της; Ποιος μπορεί να δεχτεί ότι οι άγριες σφαγές αμάχων από τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς στο Ιράκ είναι ένας αγώνας υπέρ ιδανικών και αξιών; Για ιδανικά πολεμούν μόνον όσοι υπερασπίζονται την πατρίδα τους και ήρωες είναι όσοι πέφτουν στο πεδίο της μάχης κάνοντας αγώνα να μη σκλαβωθούν. Κι εσύ, Τζέιμς, έστω κι αν εξαπατήθηκες από τα «γεράκια», δολοφόνος ήσουν σ' αυτόν τον πόλεμο και όχι ήρωας.