Οι σύγχρονοι υπερατλαντικοί σταυροφόροι μάλλον έχουν ξεπεράσει τους πολύ μακρινούς τους προγόνους, που πήγαν να «απελευθερώσουν» τους Αγίους Τόπους, σφάζοντας, κλέβοντας και καταστρέφοντας. Οι σημερινοί σταυροφόροι, κι αυτοί την «απελευθέρωση» προβάλλουν ως αγνό τους στόχο. Την «απελευθέρωση» - με το ζόρι - των Ιρακινών, την «απελευθέρωση» των πλουτοπαραγωγικών πόρων της περιοχής από τους νόμιμους δικαιούχους του. Τι κι αν αυτό το τελευταίο μοιάζει περισσότερο με αρπαγή παρά με απελευθέρωση; Ο πόλεμος, έτσι κι αλλιώς, εμπεριέχει, εκτός από την αγριότητα, το θάνατο και την καταστροφή, τη λαφυραγωγία. Πρόκειται για τη λεία του νικητή.

Στο σημείο αυτό ακριβώς, γίνεται και η αποτίμηση του αίματος. Πόσο αίμα, δηλαδή, κοστίζει το ένα βαρέλι πετρέλαιο; Πόσοι νεκροί απαιτούνται, για να εξασφαλιστεί ο έλεγχος του ενεργειακού θησαυροφυλακίου ολόκληρου του πλανήτη; Πόσα παιδιά, πεινασμένα, για πάντα φοβισμένα, νεκρά, είναι ανεκτό τίμημα, για να διαιωνιστεί η παγκόσμια ηγεμονία, να θεμελιωθεί ο «νέος αμερικανικός αιώνας» επί της Γης;

Ποιοι «άνθρωποι», άραγε, έχουν (αν έχουν) μελετήσει αυτό το τρομακτικό ισοζύγιο και έχουν αποφασίσει ότι «αξίζει τον κόπο και το κόστος» αυτή η σφαγή; Ο Πρόεδρος Μπους; Οι υπουργοί του; Οι «σκοτεινοί πρίγκιπες» - μυστικοσύμβουλοι σαν τον Περλ;

Τι είναι όλοι αυτοί οι άθλιοι μαζί; Είναι οι «μπροστινοί» των πανίσχυρων μεγιστάνων του χρήματος, των πετρελαιάδων και των βιομηχάνων όπλων. Είναι οι κατάλληλοι υπάνθρωποι, που μπορούν να κοστολογήσουν πόση ποσότητα αίματος αντιστοιχεί σε ένα γαλόνι πετρέλαιο.