«Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αξιοποιώντας την πρόσφατη αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος, που είναι συμβατό με τη γενική γραμμή της ΕΕ, προχωρεί σε ένα έγκλημα κατά του λαού και του φυσικού πλούτου.

Με όσα προετοιμάζει η κυβέρνηση για τα δάση και τις δασικές εκτάσεις, όπως γίνεται σαφές και από τις δηλώσεις Δρυ, συμπληρώνει το αντιλαϊκό πλαίσιο της πολιτικής γης που άρχισε με τις πρόσφατες ρυθμίσεις για το εθνικό κτηματολόγιο και τα αυθαίρετα κτίσματα.

Με τις ρυθμίσεις για τα αυθαίρετα η κυβέρνηση εμπορευματοποιεί τη γη εξυπηρετώντας το μεγάλο κεφάλαιο και βάζοντας σε καθεστώς ομηρίας χιλιάδες βιοπαλαιστές, που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα εξαιτίας της αντιλαϊκής πολιτικής και υποχρεώθηκαν να κτίσουν ένα κεραμίδι.

Τώρα, με τις ρυθμίσεις για τα δάση, με στόχο και πάλι την εμπορευματοποίηση της δασικής γης, νομιμοποιεί τους μεγαλοκαταπατητές και μεγαλοτσιφλικάδες, αναγνωρίζει ανύπαρκτες ιδιοκτησίες ιδιωτών και δίνει κυριότητα σε δημόσια δασική περιουσία. Αποχαρακτηρίζει εκατομμύρια στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων, νομιμοποιεί εκατοντάδες χιλιάδες παράνομες αλλαγές χρήσης και αγοραπωλησίες σε μεγάλες δασικές εκτάσεις, που κατατμήθηκαν με υπουργικές αποφάσεις του παρελθόντος. Νομιμοποιεί τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς.

Δηλαδή, με τις νέες ρυθμίσεις ευνοείται το μεγάλο κεφάλαιο, όπου κερδισμένοι είναι οι ιδιοκτήτες μεγάλων περιουσιών, οι μεγαλοκαταπατητές και το κεφάλαιο του κλάδου των κατασκευών. Ταυτόχρονα, οδήγησε στο ξεπούλημα μεγάλες δημόσιες εκτάσεις γης και στη νομιμοποίηση των αυθαιρεσιών του κεφαλαίου, όπως με το Μέγαρο Μουσικής, τον Πανελλήνιο κλπ.

Είναι ψεύτικες οι υποσχέσεις για δήθεν ικανοποίηση κοινωνικών αναγκών, αφού αυτές αποτελούν ένα μόνον ελάχιστο κομμάτι που μένει μετά την ικανοποίηση των αναγκών των στηριγμάτων του συστήματος.

Οι ρυθμίσεις αποτελούν εξειδίκευση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στα δάση και στις δασικές εκτάσεις. Είναι ο συνεχιστής των αντιδασικών νόμων 998/79 της κυβέρνησης της ΝΔ και του 1734/87 της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Εισάγει ουσιαστικά μια νέα φάση στην καταστροφή τους.

Αναδεικνύεται η ανάγκη μιας άλλης λαϊκής δασικής πολιτικής, που θα εξασφαλίσει τη δασική προστασία, διαχείριση, ανόρθωση και τη συνολική επίλυση των προβλημάτων. Αυτή προϋποθέτει μεσο-μακροπρόθεσμο σχεδιασμό με κοινωνικά κριτήρια.

Προϋποθέτει κοινωνική ιδιοκτησία στα δασικά οικοσυστήματα.

Η προστασία, η οικολογική ανόρθωση των δασικών οικοσυστημάτων είναι και πάλη για την απόσυρση του δασοκτόνου νομοσχεδίου. Εντάσσεται στη γενικότερη πάλη της συγκρότησης του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Μετώπου πάλης. Επιβάλλει την ανατροπή των σημερινών συσχετισμών σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο στα πλαίσια της πάλης ενάντια στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις. Οι εργατικές και οι άλλες λαϊκές οργανώσεις πρέπει να αντιδράσουν αποφασιστικά. Ο λαός με τον αγώνα και την ψήφο του να καταδικάσει τους ευρωσυνεταίρους καταστροφείς των δασών».