ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (του ανταποκριτή μας ΒΗΣ. ΓΚΙΝΙΑ).--

Ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ρ. Πρόντι, αρνείται οποιαδήποτε εμπλοκή της «δικιάς του» Κομισιόν στο οικονομικό σκάνδαλο για το οποίο κατηγορούνται διευθυντικά στελέχη της Στατιστικής Υπηρεσίας (EUROSTAT) της Κομισιόν και δεν αναλαμβάνει ούτε «πολιτική ευθύνη», απορρίπτει όλες τις ευθύνες στην «κληρονομιά» της προηγούμενης Κομισιόν, επί Ζ. Σαντέρ, και, ενώ αναγνωρίζει «απάτες» καθ' όλη «τη δεκαετία '90», ζητά άφεση αμαρτιών για να «ολοκληρώσει τη μεταρρύθμιση» ενόψει και της «δύσκολης μεταβατικής περιόδου» που διανύει η Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ).

Η Κομισιόν εγκαλείται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (ΕΚ) για αποδεδειγμένες οικονομικές απάτες της περιόδου 1996-2002, ζητά «πολιτικές ευθύνες» για παράλειψη καθήκοντος, ενώ η «Ενωτική Ευρωπαϊκή Αριστερά» (GUE) ζητά την καθαίρεση «τουλάχιστον» του αρμοδίου επιτρόπου, Π. Σόλμπες. Ο Ρ. Πρόντι δήλωσε χαρακτηριστικά ότι δεν προτίθεται να κάνει «καριέρα πάνω σε πτώματα», αποποιούμενος το σύνολο των κατηγοριών, με πληθώρα (...) αναθεμάτων της «κληρονομιάς» του παρελθόντος. Το ΕΚ είχε ζητήσει σχετική «ακρόαση» από τις 16 του Ιούλη 2003, η οποία πραγματοποιήθηκε χτες στο Στρασβούργο σε κλειστή συνεδρίαση, όπου συμμετείχαν η Κομισιόν, οι πρόεδροι των ευρωπαϊκών ομάδων του ΕΚ και η Επιτροπή Ελέγχου του προϋπολογισμού του ΕΚ (COCUBU). Το ζήτημα έχει ξεσπάσει ανοιχτά από τον περασμένο Ιούλη, και μετά τη χτεσινή «ακρόαση» θα υπάρξει νέα «έκθεση πεπραγμένων» προς την COCUBU για περαιτέρω «διερεύνηση».

Πρόκειται για νέο γύρο αναμέτρησης μεταξύ του ΕΚ και της Κομισιόν, ανάλογο με εκείνον που είχε οδηγήσει στην παραίτηση, το 1999, της προηγούμενης Κομισιόν του Ζακ Σαντέρ. Το όλο ζήτημα με αφορμή το οικονομικό σκάνδαλο εμπλέκεται σε γενικότερα πολιτικά παιχνίδια, τόσο ενόψει ευρωεκλογών, όσο, κυρίως, σε σχέση με την εξυπηρέτηση συμφερόντων σε μια δύσκολη περίοδο για την ΕΕ, εξαιτίας της οικονομικής ύφεσης, της πολιτικής αναθεώρησης από τη Διακυβερνητική Διάσκεψη (ΔΔ) που αρχίζει στις 4/10/2003 και των ευρω-ατλαντικών τριγμών. Οπωσδήποτε η πολιτική σύγκρουση μεταξύ του ΕΚ και των (...) «αδιάφθορων» της Κομισιόν θα συνεχιστεί για όλη την επόμενη περίοδο.

Ο πρόεδρος της Κομισιόν ξεκίνησε την «ακρόασή του» στην κλειστή συνεδρίαση του ΕΚ κάνοντας επίκληση στην «άσκηση δημοκρατίας», εξέφρασε τη «λύπη» του για την «κρίση», επέρριψε όλες τις ευθύνες στην προηγούμενη Κομισιόν του Ζ. Σαντέρ, δικαιολογήθηκε για τη «βραδύτητα» αντίδρασης μετά το 2000 που ανέλαβε ο ίδιος και απέρριψε τις «πολιτικές ευθύνες» τόσο της Κομισιόν, όσο και ξεχωριστών επιτρόπων.

Κάνει εντύπωση η ανοιχτή καταδίκη της προηγούμενης Κομισιόν του Ζ. Σαντέρ (1995-2000), τόσο για πολιτική μετριότητα όσο και για οικονομικές απάτες. Σύμφωνα, λοιπόν, με τον Ρ. Πρόντι, «η Κομισιόν μου παρέλαβε ως κληρονομιά μια διοίκηση όπου ανακατεύονταν πολύ διαφορετικές διοικητικές εμπειρίες, με τα θετικά τους και τ' αρνητικά τους, αλλά και μια διοίκηση που δεν ήταν καθόλου έτοιμη ν' αντιμετωπίσει τις αυξημένες απαιτήσεις εκτελεστικών και διοικητικών ευθυνών της δεκαετίας του '90»!!! Για πρώτη φορά πρόεδρος της Κομισιόν καταδικάζει απερίφραστα και, σχεδόν, περιφρονητικά τη θητεία των προηγούμενών του. Οσον αφορά ειδικά στις οικονομικές απάτες του σκανδάλου EUROSTAT ο Ρ. Πρόντι ήταν αποκαλυπτικός, αναγνωρίζοντας, μάλιστα, ότι η δομή της συγκεκριμένης υπηρεσίας αφορούσε «κι άλλες» διοικήσεις της Κομισιόν.

Σύμφωνα λοιπόν με τα λεγόμενα του ίδιου του προέδρου της Κομισιόν, «η Στατιστική Υπηρεσία (EUROSTAT), όπως κι άλλες υπηρεσίες της Κομισιόν, στη δεκαετία του '90 ανέλαβε έναν αυξημένο αριθμό ευθυνών χωρίς το κατάλληλο προσωπικό για να τις εκπληρώσει. Και όπως άλλες υπηρεσίες προσέφυγε σε εξωτερικές συνεργασίες, με επιδοτήσεις και συμβόλαια, χωρίς, όμως, το απαραίτητο διοικητικό πλαίσιο (...) Η έκθεση του Ιούνη του 2000 για τα οικονομικά κυκλώματα της EUROSTAT αναγνώριζε βαριές παρατυπίες και πρόκληση ζημιών σε βάρος των οικονομικών συμφερόντων της ΕΕ (...) Τα γεγονότα πριν το 1999, που αποτέλεσαν αντικείμενο ερευνών της OLAF (γραφείο δίωξης οικονομικού εγκλήματος) στοιχειοθετούν, εκτός από ποινικές ευθύνες, τρανή απόδειξη κακών πρακτικών, αδιαφορίας και ερασιτεχνισμού. Πρόκειται για παρανομίες, για πραγματική απάτη. Και για όλα αυτά υπεύθυνη ήταν η ίδια η ηγεσία της Στατιστικής Υπηρεσίας (EUROSTAT)».

Η EUROSTAT είναι η γνωστή επίσημη στατιστική υπηρεσία της ΕΕ που από το 1953 διεξάγει τις δημοσκοπήσεις για λογαριασμό της Κομισιόν σ' όλα τα κράτη-μέλη, παρέχοντας αποκλειστικά τα επίσημα στατιστικά στοιχεία για την άσκηση των ευρωπαϊκών πολιτικών σε πληθώρα τομέων, από τα οικονομικά και τα αγροτικά, μέχρι την κοινωνική πολιτική και το εξωτερικό εμπόριο. Από το 1987 ήταν διευθυντής ο Γάλλος Ιβ Φρανσέ, ο πάτρωνας της EUROSTAT με έδρα στο Λουξεμβούργο. Διορίστηκε επί των ημερών του Γάλλου Προέδρου της Κομισιόν Ζακ Ντελόρ, του πρωτεργάτη του Μάαστριχτ. Ο ρόλος της EUROSTAT αναβαθμίστηκε και πολιτικά μετά το Μάαστριχτ (1992), αφού τόσο η ΟΝΕ όσο και το Σύμφωνο Σταθερότητας βασίζονται σε οικονομικά και κοινωνικά στατιστικά στοιχεία.

Εμμέσως πλην σαφώς ο Ρ. Πρόντι κατηγορεί και τη γαλλική παντοκρατορία στις Βρυξέλλες, όπως είχε εγκαθιδρυθεί επί των «ημερών Ντελόρ». Οι απάτες του Ιβ Φρανσέ «αρχίζουν» από το 1996, όταν, συμπτωματικά, η ΕΕ «επιτάχυνε» ενόψει ΟΝΕ. Η EUROSTAT αρχίζει τις «εξωτερικές συνεργασίες» με σειρά εταιριών δημοσκόπησης, όπως την «Eurogramme», που κατηγορείται για «ψευδή στοιχεία την περίοδο 1995-'97», την «Eurocost», την «Datasrops», την «CESD-Communantaire». Και, κυρίως, την «Planistat», που την περίοδο 1992-2002 φέρεται να έχει υπογράψει με την Κομισιόν συμβόλαια ύψους 49,3 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων 3,085 εκατ. ευρώ έχουν «εντοπιστεί» ότι αφορούν σε «παρανομίες». Κανείς δεν ξέρει απ' όλα αυτά τα «παράνομα» λεφτά τι πήγαινε σε πολιτικές και τι σε οικονομικές απάτες (...) Επισήμως, βέβαια, όλοι αναγνωρίζουν μόνον οικονομικές «ατασθαλίες», εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι ο Ιβ Φρανσέ και κάποιοι από τα διευθυντικά στελέχη εκμεταλλεύτηκαν την πολύχρονη παραμονή τους στην ηγεσία της EUROSTAT για (...) προσωπικό πλουτισμό, «ανεξέλεγκτες» δαπάνες και «κατάχρηση κεφαλαίων». Η υπηρεσία είχε «ανάγκες» και οι άνθρωποι (...) ανταποκρίθηκαν, κάνοντας τις πολιτικές εξυπηρετήσεις με προσωπικούς «μυστικούς λογαριασμούς» σε τράπεζες του Λουξεμβούργου.

Σύμφωνα με τον Ρ. Πρόντι, «μη μας κρίνετε για την περίοδο 2000-2003 (...) Η Κομισιόν δεν είναι μια βαρκούλα που αλλάζει κατεύθυνση με μία κίνηση. Χρειάζεται χρόνος και πολύς χώρος (...) Μέχρι τον Γενάρη του 2003 παρέμεινε σε ισχύ το παλιό σύστημα (...) Στα τέλη του 2002 ξαναβρίσκουμε την ίδια εξάρτηση της EUROSTAT από μια μικρή ομάδα προσφοράς υπηρεσιών (...) Λαμβάνοντας υπόψη όσα γνώριζε ο γενικός διευθυντής, μερικά συμβόλαια που υπογράφτηκαν μετά το 2000 - και οπωσδήποτε αναιρέσαμε τον Ιούλη του 2003 - δε θα 'πρεπε, αναμφισβήτητα, να είχαν υπογραφεί για λόγους στοιχειώδους προφύλαξης. Αυτό το γεγονός συνεχίζει να μου προκαλεί έκπληξη και ανησυχία (...) Εχουμε ξεκινήσει τη διοικητική διαδικασία (ΕΔΕ) έναντι τριών στελεχών της EUROSTAT (...) Διορίσαμε ένα νέο γενικό διευθυντή (...) Στη βάση των γεγονότων που εξέθεσα, εκτιμώ ότι δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για ανάληψη πολιτικών ευθυνών και για απομάκρυνση επιτρόπων». Μ' άλλα λόγια, «εγώ» ο Ρ. Πρόντι δε φέρω ευθύνες για τίποτα, αφού παρέλαβα μια «κακή διαχείριση», που προσπαθώ να «διορθώσω». Επιδείξαμε «μια κάποια βραδύτητα», αλλά (...) φταίει η «κληρονομιά». Μη «φορτώνετε». Εχουμε δύσκολη περίοδο μπροστά μας.