Καταδίκη του δικομματισμού και όλων των δυνάμεων που στήριξαν το «σχέδιο Ανάν» και τη Συνθήκη του Μάαστριχτ ζήτησε από τα μέλη του ΔΗΚΚΙ ο Ηλίας Νικολόπουλος, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΔΗΚΚΙ, σε συνέντευξή του προχτές το βράδυ στο δημοσιογράφο του «902 TV» Κώστα Καραχάλιο.

Ο Η. Νικολόπουλος αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στο «σχέδιο Ανάν», στο Ευρωσύνταγμα, στο Μάαστριχτ και στον περιορισμό της λαϊκής κυριαρχίας, μέσω της ΕΕ, προς όφελος του κεφαλαίου, τονίζοντας ότι η σαφής αντίθεση του κόμματός του σε όλα αυτά ήταν και ο λόγος που τέθηκε εκτός της εκλογικής μάχης.

Συγκεκριμένα, σε ερώτηση του δημοσιογράφου, αν ο αποκλεισμός του ΔΗΚΚΙ συνδέεται με πολιτικές προεκτάσεις, ο Η. Νικολόπουλος τόνισε ότι υπάρχουν έντονες πολιτικές σκοπιμότητες, αφού «έγινε μία προσπάθεια αναστολής της λειτουργίας του ΔΗΚΚΙ με απόφαση του πρώην προέδρου του. Αφού η πρόταση απορρίφθηκε από την Κεντρική Πολιτική Επιτροπή, μέχρι και δικαστική απόφαση εκδόθηκε λέγοντας το αυτονόητο, ότι τα κόμματα είναι ενώσεις προσώπων και για το τι θα κάνουν αποφασίζει το ανώτατό τους όργανο, δηλαδή το συνέδριό τους και ενδιάμεσα η ΚΠΕ, και δεν μπορούν να αποφασίζουν 2-3 πρόσωπα. Παρ' όλ' αυτά υπήρξε μία λυσσώδης αντιπαράθεση. Σε πρώτο επίπεδο κερδήθηκε η μάχη, το ΔΗΚΚΙ θα συνεχίσει, έχει συνέδριο Νοέμβρη-Δεκέμβρη και έχουν αρχίσει οι προσυνεδριακές διαδικασίες. Το πρόβλημα είναι ότι με ορισμένες παρεμβάσεις στον Αρειο Πάγο εκδόθηκε μία πρωτοφανής και απαράδεκτη απόφαση διότι ζητήθηκε - εκ των υστέρων και όχι από την αρχή - πρακτικά την πρόταση του ψηφοδελτίου του ΔΗΚΚΙ να υπογράψουν και τα 120 μέλη της ΚΠΕ. Είναι μία προϋπόθεση, που δε ζητήθηκε ποτέ από κανένα κόμμα. Ο αρχηγός ή η διευθύνουσα επιτροπή υποβάλλουν τίτλο και έμβλημα. Εδώ ο Αρειος Πάγος παρέβλεψε δύο ρητές διατάξεις που κάνουν σαφές ότι αν ένα κόμμα δεν έχει αρχηγό, ή ο αρχηγός αδυνατεί, το ρόλο της υποβολής αναλαμβάνει η διευθύνουσα επιτροπή. Εμείς είχαμε εκλέξει διευθύνουσα επιτροπή, ακριβώς ως αντιπρόσωπο της ΚΠΕ, για να μην υπογράψουν όλοι. Είχαμε και τις υπογραφές, όμως ο Αρειος Πάγος βρήκε αυτή την πρόφαση για να το απορρίψει, η οποία όμως δε στέκει πουθενά στη νομοθεσία». Συνέχισε δε λέγοντας ότι «ήδη κάνουμε καταγγελία στην ΕΕ, θα προσφύγουμε και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, θα κάνουμε και ένσταση εκλογής, αλλά είναι λυπηρό η Δικαιοσύνη τουλάχιστον να μην τηρεί ούτε τα προσχήματα. Από νομικής πλευράς, είναι απροσχημάτιστο, σε όλα τα κόμματα γίνονται δεκτά τα ψηφοδέλτιά τους με πρόταση του αντιπροσώπου του κόμματος. Εμείς δεν έπρεπε να έχουμε αντιπρόσωπο, έπρεπε να έχουμε όλα τα μέλη της ΚΠΕ και δε δηλώθηκε εκ των προτέρων, δηλαδή παραβιάστηκε και η "δίκαιη δίκη", όπως λέει και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, εκ των υστέρων αφού απορρίφθηκε το ψηφοδέλτιο».

Κάνοντας αναφορά στο τι θα πρέπει να σταθμίσει ο Ελληνας πολίτης, πριν τις ευρωεκλογές της 13ης του Ιούνη, επανέλαβε για ακόμα μία φορά ότι «σύμφωνα με τις θέσεις του ΔΗΚΚΙ, ο ψηφοφόρος πρέπει να καταδικάσει το δικομματισμό και όλες τις άλλες δυνάμεις που στάθηκαν υπέρ του "σχεδίου Ανάν", που το θεωρούμε μία τελείως αντεθνική θέση και, εκτός από αυτό, να καταδικάσει όλες εκείνες τις δυνάμεις που ψήφισαν και το Μάαστριχτ, γιατί είναι καθοριστικό σ' αυτές τις ευρωεκλογές και πρέπει να ενισχυθούν οι δυνάμεις εκείνες που αντιδρούν και αντιμάχονται αυτή την πολιτική, υπέρ της "νέας τάξης" που δημιουργείται». Δήλωσε επίσης: «Είναι αυτονόητο ότι υπάρχει ένα σημαντικό δίλημμα στους ψηφοφόρους, που πρέπει να καταγγείλουν τις δυνάμεις εκείνες, οι οποίες στρέφονται κατά της λαϊκής κυριαρχίας, είναι υπέρ του Ευρωσυντάγματος, υπέρ του Ευρωστρατού, ξεκαθαρίζοντας αντίθετα ότι οι δυνάμεις που καταγγέλλουν όλα αυτά τα πράγματα είναι εκείνες που πρέπει να ενισχυθούν στις εκλογές».

Τέλος, αναφερόμενος στα ψευτοδιλήμματα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, για ΕΕ ή αδιέξοδο, επισήμανε ότι «σε μια δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Υπάρχει μία δυναμική πάλη του ελληνικού λαού, που πρέπει να ενισχυθεί σ' αυτές τις εκλογές και πρέπει να εκλέξει αντιπροσώπους που είναι εναντίον αυτού του μονόδρομου, αυτής της νεοφιλελεύθερης σκέψης. Αυτό τα λέει όλα και φάνηκε χαρακτηριστικά και με το "σχέδιο Ανάν" που είναι ένα τυπικό παράδειγμα, ποιες δυνάμεις δε θέλουν λαϊκές δυνάμεις και λαϊκά δικαιώματα και ποιες δυνάμεις συμβιβάζονται με τον ξένο παράγοντα. Αυτές τις δυνάμεις πρέπει να τις καταψηφίσει ο Ελληνας πολίτης».