Μήπως, όμως, θέλουν να μιλήσουμε και για τις υπαρκτές, ήδη και σοβαρές, αντιεκπαιδευτικές και αντιλαϊκές συνέπειες της μεταρρύθμισής τους; Αναφέρουμε ορισμένες μόνο: Πενήντα χιλιάδες και πλέον μαθητές έχουν πεταχτεί εκτός του Λυκείου και οδηγήθηκαν βίαια στο σκουπιδοτενεκέ, που ονομάζεται ΤΕΕ. Τα φροντιστήρια έχουν πολλαπλασιάσει τις δουλιές τους και αντίστοιχα αυξήθηκε το κόστος της μόρφωσης για κάθε οικογένεια, ενώ οι μαθητές τρέχουν και δεν προλαβαίνουν. Και, τέλος πάντων, σε ποια ευνομούμενη πολιτεία - όπως συνηθίζουν να λένε οι κυβερνώντες - μπορεί να εφαρμοστεί ένας νόμος, όταν αυτοί, που τους αφορά (μαθητές, εκπαιδευτικοί, γονείς, κλπ.) τάσσονται αποδεδειγμένα και κατηγορηματικά ενάντιά του; Τι κάνει η κυβέρνηση μιας ευνομούμενης πολιτείας, όταν ένας νόμος της, που τον ψήφισε, μάλιστα, «νύχτα», συναντά μια τόσο μεγάλη αντίδραση; Μία και μόνη απάντηση υπάρχει: Τον παίρνει πίσω και ανοίγει έναν ουσιαστικό διάλογο με όλους, για το τι χρειάζεται η δημόσια παιδεία της χώρας.