Με τον τρόπο αυτό, στους σημερινούς κρίσιμους καιρούς για τη χώρα μας, που συμπαρασύρεται στη δίνη της «νέας τάξης» και της παγκοσμιοποιημένης αταξίας του κεφαλαίου, ο πολιτικός λόγος - μπροστά ιδιαίτερα στις εκλογές - αντί να καθοδηγεί, να ερμηνεύει, να δίνει καθαρές λύσεις και απαντήσεις σε κρίσιμα προβλήματα που αφορούν στο παρόν και στο μέλλον, γίνεται όργανο αποπροσανατολισμού και παραπλάνησης.

Στα πλαίσια αυτά, ο ανυποψίαστος πολίτης, βομβαρδισμένος απ' αυτό τον κενό λόγο, καλείται να επιβεβαιώσει τον αποπροσανατολισμό του, απαντώντας σε περίτεχνα διατυπωμένες ερωτήσεις, δημοσκοπικού χαρακτήρα. Δημιουργείται έτσι μια σειρά εξαρτημένων αντανακλαστικών που τόσο καλά περιέγραψε ο Παυλόφ, στα πειράματά του, στην περίπτωση του σκύλου που εξακολουθεί να έχει σιελόρροια και έκκριση πεπτικών υγρών, όπως όταν τρώει, ακόμη και όταν βρίσκεται μπροστά σε ένα άδειο, από τροφή, πιάτο.

Περίπτωση που αφορά και στους σημερινούς «πεινώντες και διψώντες» που όταν μάθουν να μην τρώνε - υπνωτιζόμενοι από λόγια-πομφόλυγες, θα έχουν την κατάληξη του γνωστού ανεκδότου του Νασρεντίν Χότζα.

Εκλογές έρχονται, και «μακάριος ο δούλος, ον ευρίσκει γρηγορούντα», απέναντι στην ωμή και στυγνή πραγματικότητα που πρέπει να ανατρέψει και με την ψήφο του και με τους αγώνες του.