Ενα στόχο είχε η προχτεσινοβραδινή ομιλία του Κ. Σημίτη στο Eλληνοαμερικανικό Eπιμελητήριο: Να πείσει το εκλεκτό ακροατήριό του ότι η κυβέρνησή του είναι αυτή που έκανε τα πάντα για χάρη τους, αποδεχόμενη, όπως είπε, το πολιτικό κόστος, και γι' αυτό αξίζει την υποστήριξή τους στις επικείμενες εκλογές. Τους υπενθύμισε με εύσχημο τρόπο τις «πολύ σημαντικές αυξήσεις κερδών» στις επιχειρήσεις και τα αντιλαϊκά μέτρα που πήρε η κυβέρνησή του για να τα επιτύχει. Καυχήθηκε μάλιστα ότι «η πιο σημαντική συμβολή μας είναι ότι με την πολιτική στάση και τις πολιτικές επιλογές μας κάναμε το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής μας μη αντιστρέψιμο»! Δεν παρέλειψε βέβαια να τους παρουσιάσει και τους προγραμματικούς στόχους για τη νέα τετραετία (απελευθέρωση των αγορών τηλεπικοινωνιών, ηλεκτρικής ενέργειας, θαλάσσιων μεταφορών, ολοκλήρωση του προγράμματος των διαρθρωτικών αλλαγών, εκσυγχρονισμό του δημόσιου τομέα κλπ.). Τους επέσεισε και το δέλεαρ των Ολυμπιακών Αγώνων, της «ανοικοδόμησης» των Βαλκανίων και το «τρίτο πακέτο» για να γίνει περισσότερο πειστικός... Αδικα όμως κουράστηκε ο πρωθυπουργός. Οι μεγαλοεπιχειρηματίες είναι φανατικοί οπαδοί του και ξέρουν πολύ καλά γιατί τον στηρίζουν μετά πάθους και ολόπλευρα και βέβαια γιατί τον ψηφίζουν. Το άσχημο για τον Κ. Σημίτη είναι ότι και οι εργαζόμενοι και οι λαϊκές μάζες ξέρουν πολύ καλά γιατί δεν πρόκειται να ψηφίσουν αυτόν και τη νεοφιλελεύθερη πολιτική του.