Ητροχιά είναι προκαθορισμένη. Η πορεία της χώρας, μέσα στο όχημα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στην κατεύθυνση αναίρεσης των κυριαρχικών της δικαιωμάτων στα πλαίσια της καπιταλιστικής ενοποίησης, υπό τη μορφή της Ευρωπαϊκής Ενωσης, έχει ήδη δρομολογηθεί. Οπως έχει δρομολογηθεί και η πορεία της Τουρκίας στην ίδια κατεύθυνση. Η Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που αρχίζει αύριο στο Ελσίνκι, απλώς θα πατήσει πιο πολύ το «γκάζι» για την επιτάχυνση αυτής της πορείας.

Ωστόσο, η όλη συζήτηση, εντός της Ελλάδας, επικεντρώνεται στην υπόθεση του περιβόητου ελληνικού «βέτο» - φάντασμα απέναντι στο ζήτημα της αναβάθμισης των τουρκοευρωπαϊκών σχέσεων και του χαρακτηρισμού της Τουρκίας ως υποψήφιας προς ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση χώρας και παραβλέπεται η ουσία. Η συγκεκριμένη Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης έρχεται να πάρει αποφάσεις, που θα τη βάζουν πιο ενεργά στο σύστημα της «νέας τάξης» του ιμπεριαλισμού, να υλοποιήσει τις κατευθύνσεις της ΝΑΤΟικής Συνόδου Κορυφής, που έγινε στην Ουάσιγκτον τον Απρίλη. Στην ημερήσια διάταξη του Ελσίνκι είναι η «ενίσχυση της κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής για την ασφάλεια και την άμυνα», όπως και η πολιτική για τη «διαχείριση των κρίσεων», με άλλα λόγια, ο ρόλος της Ευρώπης, όπως λένε, στην εποχή της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων.

Η στρατιωτικοποίηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, προωθείται είτε με τη δημιουργία κοινού ευρωπαϊκού στρατού είτε με την αναπροσαρμογή των σημερινών στρατών των χωρών - μελών και την ανάληψη κοινών στρατιωτικών δράσεων -επεμβάσεων σε χώρες της περιοχής και σε βάρος των λαών τους, με το κάλπικο πρόσχημα της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή της παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας. Η υπόθεση της Γιουγκοσλαβίας αποτελεί σημείο αναφοράς για τέτοιες μελλοντικές επεμβάσεις, ενώ το «Σύμφωνο Σταθερότητας» ορίζει το πλαίσιο.

Τώρα, το αν ασκηθεί ή δεν ασκηθεί το «βέτο» και το αν οι «εταίροι» μάς επιβάλουν τις επιλογές τους σε σχέση με την υποψηφιότητα της Τουρκίας, αυτό σηματοδοτεί μεν το ρόλο και τη θέση της Ελλάδας, πάντα όμως στα πλαίσια της «νέας τάξης» και του καταμερισμού που έχει γίνει. Ενας ρόλος που είναι εκ προοιμίου επιβλαβής για τη χώρα και τον ελληνικό λαό.Το πλαίσιο αυτό, που το έχει αποδεχτεί η κυβέρνηση, είναι ούτως ή άλλως ένα αρνητικό περιβάλλον για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Και η αλήθεια, που δε λέει η κυβέρνηση και εν γένει οι απολογητές αυτής της πολιτικής, είναι πως ποτέ και με τίποτα δεν άσκησε κανείς κανένα «βέτο» στην οικοδόμηση και τη διαρκή ενίσχυση αυτού του αυταρχικού διακρατικού οργανισμού, που αποκαλείται Ευρωπαϊκή Ενωση. Αντίθετα, εγκλωβίζουν τη χώρα και μαζί με τους άλλους «εταίρους» χαλκεύουν τα δεσμά των λαών της Ευρώπης και των λαών της ευρύτερης περιοχής.