Απροκάλυπτη επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις και στον τρόπο αντιμετώπισής τους από τις διωκτικές αρχές, συνιστά η αμερικανική αξίωση για υλοποίηση των «υποσχέσεων» που, όπως αποκαλύπτεται από την έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την «τρομοκρατία», είχε δώσει (;) ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Μ. Χρυσοχοΐδης στο συντονιστή του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, Μάικλ Σίαν, όταν συναντήθηκαν στην Ουάσιγκτον τον Ιούλη του 1999. Οι Αμερικανοί με την έκθεσή τους δείχνουν πιο φανερά πλέον το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν οι ελληνικές διωκτικές αρχές για να είναι πιο αποτελεσματικές στη δίωξη της τρομοκρατίας, όπως την εννοούν αυτοί φυσικά.

Αφού πέτυχαν ήδη την κύρωση από την ελληνική Βουλή της συμφωνίας για τη λεγόμενη δικαστική συνδρομή (σσ αυτή που επιτρέπει στο FBI να καλεί σε αμερικανικά δικαστήρια Ελληνες μάρτυρες ή ύποπτους για θέματα τρομοκρατίας!) μεθοδεύουν τώρα την αλλαγή και της νομοθεσίας, που θα τους επιτρέπει κυριολεκτικά να καθορίζουν όχι μόνο τη σύνθεση της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας και των Υπηρεσιών ασφαλείας, αλλά και να υπαγορεύουν και τη στρατηγική που θα ακολουθούν οι διωκτικές αρχές τα επόμενα χρόνια. Βέβαια, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης και άλλοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι δηλώνουν δημόσια ότι δε θα αλλάξει η νομοθεσία και ότι το νομικό πλαίσιο στη χώρα μας είναι επαρκές.

Η περιβόητη συμφωνία αντιτρομοκρατικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ, σύμφωνα με το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, θα είναι όμοια με αυτές που έχουν συναφθεί με άλλες χώρες και δε θα έχει τίποτε το μεμπτό. Στην έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, όμως, αναφέρεται ότι ο Μ. Χρυσοχοΐδης πήγε στην Ουάσιγκτον για να «βελτιωθεί» αυτή η συμφωνία, πράγμα που προφανώς δεν έχει γίνει. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι Αμερικανοί ζητούν να έχουν οι πράκτορές τους το πάνω χέρι στις αστυνομικές επιχειρήσεις και στις έρευνες για τον εντοπισμό και τη σύλληψη των υπόπτων, θέτουν επιτακτικά την αναθεώρηση της προανακριτικής διαδικασίας με στόχο τον περιορισμό των δικαιωμάτων των κρατουμένων (απουσία συνηγόρου, κράτηση σε ειδικούς χώρους κλπ), ζητούν να ληφθούν μέτρα για την προστασία των μαρτύρων και να υπάρξει συνολικά μια αναθεώρηση του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι υποθέσεις «τρομοκρατίας». Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται η ανάθεση της εκδίκασης των υποθέσεων «τρομοκρατίας» σε Τριμελές Εφετείο χωρίς τη συμμετοχή ενόρκων, η ευνοϊκή αντιμετώπιση των κατηγορουμένων που δέχονται να συνεργαστούν με τις διωκτικές αρχές κλπ.

Οι Αμερικανοί προωθούν την «ιταλοποίηση» του νομοθετικού πλαισίου, γεγονός που μέχρι σήμερα δεν έχουν καταφέρει, παρά το γεγονός ότι πιέζουν προς αυτήν την κατεύθυνση είτε απευθείας τους συνομιλητές τους, είτε έμμεσα με τη μορφή των εκθέσεων ή κατά παραγγελία δημοσιευμάτων σε ελληνικές και αμερικανικές εφημερίδες. Από αυτά τα δημοσιεύματα προκύπτει επίσης ότι στοχεύουν στην αναδιοργάνωση της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας και πολύ περισσότερο στον τρόπο λειτουργίας της.

Στο κεφάλαιο αυτό, είναι σαφές ότι υπήρξαν σχέδια τα οποία παρουσιάστηκαν στη συνάντηση Χρυσοχοΐδη - Σίαν και ορισμένες πλευρές αυτών των σχεδίων έχουν ήδη τεθεί σε εφαρμογή. Πρόκειται για την εσωτερική διάρθρωση της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας σε συγκεκριμένα τμήματα (ερευνών, πληροφοριών, διοικητικής υποστήριξης, αρχείου, τεχνικό τμήμα, δημοσίων σχέσεων, προανακριτικό, εργαστηριακών ερευνών) η οποία βρίσκεται στο στάδιο της υλοποίησης. Οι Αμερικανοί απαιτούν να στελεχώνονται οι υπηρεσίες αυτές με ανθρώπους της δικής τους επιλογής και κυρίως να μη μετατίθενται μετά από κάποιο χρονικό διάστημα σε άλλες υπηρεσίες.

Εκείνο που δεν έχει συνομολογηθεί από καμιά πλευρά, αλλά είναι εύκολο να το συμπεράνει κανείς από το γράμμα και το πνεύμα και της τελευταίας έκθεσης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, είναι η απαίτηση πλέον των Αμερικανών «διωκτών» της τρομοκρατίας, να διευρυνθούν οι λίστες των υπόπτων για να συμπεριληφθούν σ' αυτές όλοι όσοι εκφράζονται ή συμμετέχουν ενεργά σε αντιαμερικανικές διαδηλώσεις και αντιιμπεριαλιστικές εκδηλώσεις κάθε μορφής και περιεχομένου. Σύμφωνα με την αμερικανική πολιτική ερμηνεία του φαινομένου της «τρομοκρατίας», εν δυνάμει τρομοκράτες και υπονομευτές των αμερικανικών συμφερόντων και της ασφάλειας των ΗΠΑ, είναι όλοι εκείνοι που δε συμφωνούν με την πολιτική του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Με αυτή τη λογική τα αρχεία της Ασφάλειας πρέπει να εκσυγχρονιστούν και τα δίκτυα πληροφοριοδοτών των διωκτικών Υπηρεσιών πρέπει να απλωθούν παντού, για να καλύψουν τις ανάγκες των υπερατλαντικών σερίφηδων...

Τα ερωτήματα που προκύπτουν επομένως το τελευταίο διάστημα είναι:

1) αν και σε ποιο βαθμό η ελληνική κυβέρνηση έχει αποδεχτεί τα αμερικανικά σχέδια αστυνόμευσης των αντιαμερικανικών και αντιιμπεριαλιστικών κινημάτων στη χώρα μας, στο όνομα της δίωξης της τρομοκρατίας,

2) αν έχει συμφωνήσει ότι οι όποιες αντιιμπεριαλιστικές εκδηλώσεις συνιστούν απειλή για τα αμερικανικά συμφέροντα και πρέπει να «αντιμετωπιστούν» όπως επιτάσσουν οι... απειλούμενοι και

3) εξίσου σοβαρό με τα προηγούμενα, αν έχουν δώσει ήδη στη διάθεση των ξένων μυστικών υπηρεσιών προσωπικά στοιχεία των Ελλήνων ή και των ξένων πολιτών που, κατά τους Αμερικανούς, πρέπει να «αντιμετωπιστούν» ως «τρομοκράτες»!

Ολα τα δεδομένα, δυστυχώς για την ελληνική κυβέρνηση, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι αρμόδιοι υπουργοί (Εξωτερικών, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης), είναι έτοιμοι να υιοθετήσουν τις αμερικανικές αξιώσεις για να μη διαψευστούν οι συντάκτες της τελευταίας έκθεσης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που αναφέρει κατηγορηματικά ότι «η αντιτρομοκρατική συνεργασία της Ελλάδας με τις ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες θα απαιτήσει πολύ μεγαλύτερη προσοχή και αφοσίωση, εάν πρόκειται να σημειώσει η Ελλάδα επιτυχία»!