Η Μακεδονία ΔΕΝ είναι μια και ΔΕΝ είναι όλη ελληνική. Οι Βαλκανικοί πόλεμοι και η απελευθέρωση της Μακεδονίας από τον οθωμανικό ζυγό καταλήγει στις 10/8/1913 στη συνθήκη του Βουκουρεστίου που καθορίζει οριστικά τα σύνορα των Βαλκανικών κρατών στη Μακεδονία.

*

Σε μια τόσο ταραγμένη περιοχή, όπως τα Βαλκάνια, ειδικά λόγω της κατάστασης που δημιουργήθηκε στον κόσμο μετά τις ανατροπές του 1989 - '90, η συνθήκη του Βουκουρεστίου θα έπρεπε να είναι η «ψυχή» της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής από την πρώτη στιγμή που οι «εταίροι» και οι «σύμμαχοι» διέλυσαν τη Γιουγκοσλαβία και άνοιξαν για μια ακόμα φορά τον Ασκό του Αιόλου στην περιοχή.

Αντίθετα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, συνεπικουρούμενοι στην πρώτη κρίσιμη φάση από τον ΣΥΝ, επέλεξαν εκείνη την εξωτερική πολιτική, που, βυθισμένη στο λαϊκισμό, τον εθνικισμό και το σοβινισμό, άφηνε περιθώρια στους ιμπεριαλιστές να παίζουν, και με την υπόθεση της ΠΓΔΜ, το παιχνίδι του «διαίρει και βασίλευε» στα Βαλκάνια.

Οι ελληνικές κυβερνήσεις, αντί να έχουν για «σημαία» τους τις διεθνείς συνθήκες, αντί για μια εξωτερική πολιτική που θα προτάσσει τη συνθήκη του Βουκουρεστίου, που θα ζητά την καθαρή, σαφή και απαρέγκλιτη επαναβεβαίωση της συνθήκης τόσο στο Σύνταγμα της ΠΓΔΜ όσο και στα διεθνή φόρα, ακυρώνοντας έτσι κάθε αλυτρωτική επιδίωξη σε βάρος της Ελλάδας, επέλεξαν τον αδιέξοδο δρόμο της «ονοματολογίας».

Αντί για μια εξωτερική πολιτική που θα είχε για «ψυχή» της το Διεθνές Δίκαιο και τη διασφάλιση των συνόρων, άσκησαν την εξωτερική πολιτική που επέλεξε σαν «σημαία» εκείνο το σύνθημα των συλλαλητηρίων: «Το όνομά μας είναι η ψυχή μας»...

*

Οι ελληνικές κυβερνήσεις καθ' όλο το υπερδεκαετές «σύρσιμο» του θέματος, απέδειξαν δυο πράγματα:

Αφ' ενός, ότι αν έχεις πουλήσει την «ψυχή» σου σε λυκοσυμμαχίες, δύσκολα μπορείς να την παραδόσεις αγνή και αλώβητη, όταν έρθει η ώρα να την παραδόσεις...

Αφ' ετέρου, ότι ως «μέτρο» αποτίμησης της πολιτικής που ακολούθησαν όσοι χειρίστηκαν (και) το θέμα της ΠΓΔΜ, ισχύει εκείνη η φράση του Μάρκου Αυρήλιου: «Ο καθένας αξίζει όσο αξίζουν εκείνα για τα οποία φροντίζει».