«Πρώτο, κιόλας, θύμα της "Νέας Τάξης" είναι η μισθωτή εργασία. Δηλαδή, όλο το δίκτυο των κατακτήσεων της εργατικής τάξης κατά τον εικοστό αιώνα. Ηδη, άρχισαν να λιμάρουν τους αρμούς της μισθωτής εργασίας. Δεν τη θέλουν συνεχή, δεν τη θέλουν οριοθετημένη από το 8ωρο, δεν τη θέλουν μόνιμη, δεν τη θέλουν σε πλαίσια συλλογικών συμβάσεων και βλέπω να κάνουν την εμφάνισή τους περίεργες ορολογίες: οι πολιτικοί εκπρόσωποι της Νέας Τάξης κάνουν λόγο για μερική απασχόληση, για ελαστικό ωράριο, για περιφερειακές και τοπικές συμβάσεις εργασίας, για προσωπικά συμβόλαια δουλιάς, κλπ. Ενας, μάλιστα, όταν αναφέρεται στα εργασιακά προτιμά να αποκαλεί τους μισθωτούς και τους εργάτες με το χυδαίο όρο "απασχολήσιμοι" - κατά το αναλώσιμοι! Δεν είμαι χαιρέκακος, αλλά ρωτώ τους μισθωτούς που ποτέ δε στήριξαν το κόμμα της εργατιάς, δηλαδή το κόμμα τους: Αν υπήρχε η Σοβιετική Ενωση θα τα τολμούσαν όλα αυτά οι βιομήχανοι και οι κυβερνήσεις τους;..» (Ιδιόχειρες σημειώσεις του Χαρίλαου Φλωράκη από το βιβλίο του Χρ. Θεοχαράτου «Χαρίλαος Φλωράκης - Ο Λαϊκός Ηγέτης» Β' τόμος, σελ. 685).

Τα παραπάνω γράφτηκαν από τον Χαρίλαο Φλωράκη σε δυο δόσεις. Το πρώτο κομμάτι γράφτηκε στα 1993 και το δεύτερο συμπληρώθηκε αργότερα, στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Παρ' όλα τα χρόνια, που πέρασαν, όμως, διατηρούν όλη τους τη ζωντάνια και επικαιρότητα. Πόσο μάλλον, όταν κλιμακώνεται καθημερινά η επίθεση των βιομηχάνων και των κυβερνήσεών τους στα δικαιώματα των εργαζομένων και η λογική του λεγόμενου ευρωμονοδρόμου, της «αγοράς» και της ανταγωνιστικότητας θέλει να επιβάλλει ένα καθεστώς σύγχρονου Μεσαίωνα.

Ακόμη περισσότερο επίκαιρο, όμως, είναι το ερώτημα, που θέτει ο Χαρίλαος Φλωράκης στους «μισθωτούς που ποτέ δε στήριξαν το κόμμα τους». Ενα ερώτημα, που γίνεται καθημερινά και περισσότερο καυτό και κρίσιμο, καθώς εκφράζει την επιτακτικότατη σήμερα ανάγκη του απεγκλωβισμού των εργαζομένων από τη στρούγκα του δικομματισμού, της ουσιαστικής αλλαγής του συσχετισμού δυνάμεων και της αποφασιστικής στήριξης του ΚΚΕ, της συστράτευσης και συμπαράταξης με τους κομμουνιστές.