Λιτά και εγκάρδια ήταν τα λόγια με τα οποία αποχαιρέτησε τον Χαρίλαο Φλωράκη ο Γιάννης Τσιούτρας, γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Καρδίτσας του ΚΚΕ:

«Σύντροφε Χαρίλαε,

Η ΚΟ Καρδίτσας είναι εδώ! Σαν τότε που μαζί σου έβαζε τα πρώτα φύτρα του εργατικού κινήματος στην περιοχή, όπως τότε που σαν ραχοκοκαλιά του ΕΑΜ δεν άφηνε σε χλωρό κλαρί τους κατακτητές, σαν τότε που αποφάσιζε μαζί με όλους τους κομμουνιστές να κερδίσει στο μεγάλο ταξικό αγώνα τη μάχη της Ελλάδας από την επέμβαση των Αγγλοαμερικανών.

Η ΚΟ Καρδίτσας και όλη η Θεσσαλία είναι εδώ, για να σε συντροφέψει στην τελευταία ανηφορική πορεία σου στον Αηλιά.

Ο Ιταμος θα είναι δίπλα σου, τα λατρεμένα σου Αγραφα, πιο πίσω η Κοιμωμένη. Απέναντι τα αντάρτικα λημέρια, οι δασωμένες πλαγιές, οι λούφες, τα κακοτράχαλα μονοπάτια θα σου θυμίζουν εκείνους τους δίσεκτους καιρούς του Εμφυλίου, τους υποδειγματικούς ελιγμούς, τις απαγκιστρώσεις και τις συμπτύξεις των τμημάτων σου, το πείσμα και την αυτοθυσία τη δικιά σου και των συντρόφων σου.

Το θρόισμα των φύλλων και η μουρμούρα της βρύσης θα σου στέλνουν τα χαιρετίσματα από τον Κατσαντώνη, τον Διαμαντή, την Βαγγελίτσα Κουσιάντζα και τόσων αγίων του λαού μας που στολίζουν τα εικονίσματα της συλλογικής μνήμης της περιοχής μας.

Θα παίρνουμε δύναμη, σύντροφε, όταν θα σε θωρούμε να μας κοιτάζεις από κει πάνω απ' τον Αηλιά, από το λημέρι που με μεγάλη φροντίδα διάλεξες.

Θα κάνουμε - όπως κι εσύ - αυτό που μας λέει η κομμουνιστική συνείδησή μας.

Ξέρουμε πως θα μας έχεις την έγνοια σου αν είμαστε προσηλωμένοι στο δίκιο και τις αρχές της ιδεολογίας μας.

Ξέρουμε επίσης πολύ καλά πως θα είσαι αυστηρός μαζί μας κάθε φορά που θα συμβιβαζόμαστε με τις δυσκολίες, κάθε φορά που κάτω από την πίεση της ταξικής πάλης θα σκεφτόμαστε να κάνουμε πίσω.

Το τιμημένο λάβαρο που πήρες εδώ στην Καρδίτσα από τον πρωτοπόρο εργάτη, τον Χρόνη, το 1928 και από τον Κορκοτζίλο ένα χρόνο μετά, με την ένταξή σου στην ΟΚΝΕ, εμείς θα το τιμήσουμε. Θα οργανώνουμε την αντίστασή μας στις πολιτικές που θέλουν να διώξουν τους αγρότες από τα χωράφια τους εκεί κάτω στον κάμπο.

Δε θα απεμπολήσουμε τις κατακτήσεις, που με τόσο αίμα κερδήθηκαν, ούτε θα αποδεχτούμε τις επιλογές εκείνων που θέλουν την πατρίδα μας ξέφραγο αμπέλι.

Η παρουσία σου εδώ κοντά μας, στο δικό σου τον τόπο, στο Παλιοζογλώπι, μας βάζει αυξημένα καθήκοντα. Να δυναμώσουμε το Κόμμα μας, σύντροφε. Η σοσιαλιστική προοπτική του αγώνα μας, που όλη σου τη ζωή σημάδεψε, θα μας οδηγεί "έργω - λόγω -νόημα".

Μείνε ήσυχος!

Η μνήμη σου θα είναι ζωντανή και θα μας καθοδηγεί!».