Αλλη μια «νίκη» στις Βρυξέλλες! Πάλι θα φάμε με «χρυσά κουτάλια»! Νέα «πακέτα» έρχονται! Μόνο που όσο κι αν κρατήσει τούτη η νέα φάση της προπαγάνδας, εκείνο που τελικά θα μείνει, είναι η αθάνατη ατάκα του Καραγκιόζη:

«Θα φάμε, θα πιούμε και νηστικοί θα κοιμηθούμε»!

***

Ας δούμε τι έγινε μέχρι τώρα στην Ελλάδα από τότε που η χώρα μπήκε στην ΕΟΚ. Ας συγκρίνουμε τα οικονομικά στοιχεία της Ελλάδας του '80, πριν ενταχθεί στην ΕΟΚ, με την Ελλάδα του 2004, την Ελλάδα της ΟΝΕ, του ευρώ και των «πακέτων». Ας δούμε, δηλαδή, τι έφεραν τα «πακέτα» σε αυτό τον τόπο. Ας δούμε ποιοι «έφαγαν». Κι ας δούμε ποιοι πλήρωσαν:

• Από το 1980 μέχρι το 2004 το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου της χώρας μας απέναντι στον υπόλοιπο κόσμο υπερτετραπλασιάστηκε. Ετσι, από τα 6,8 δισ. δολάρια έφτασε στα 30,23 δισ. δολάρια
• Το 1980 το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο της Ελλάδας απέναντι στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ ήταν 218,5 εκατ. ευρώ. Το 2004 η κατάσταση είχε διαμορφωθεί ως εξής: Εισαγωγές 24,2 δισ. ευρώ - εξαγωγές 6,5 δισ. ευρώ, έλλειμμα... 17,7 δισ. ευρώ (6,031 τρισεκατομμύρια δραχμές - αυξημένο δηλαδή κατά 8.000% έναντι του 1980)!
• Το 1980 η Ελλάδα είχε πλεόνασμα 3,3 δισ. δρχ. στο γεωργικό ισοζύγιο, αλλά το 1981, πρώτη χρονιά της ένταξης στην ΕΟΚ, παρουσιάστηκε έλλειμμα ύψους 377 εκατ. δολαρίων (μη προσπαθήσετε να βρείτε το ποσοστό της αύξησης του ελλείμματος - εδώ τα κομπιούτερ... τρελαίνονται!). Με βάση τα στοιχεία που είναι διαθέσιμα, η εικόνα καταγράφεται πλέον δραματική: Το έλλειμμα του γεωργικού ισοζυγίου το 2004 έφτασε πλέον στα 817,8 δισ. δραχμές (ευρώ 2,4 δισ.) από 474,7 δισ. δραχμές το 2001. Το αποτέλεσμα, δηλαδή, είναι μέσα στην περίοδο της έλευσης του ευρώ, η Ελλάδα να έχει «καταφέρει» σχεδόν να διπλασιάσει το έλλειμμα του γεωργικού της ισοζυγίου με όλες τις χώρες του κόσμου (κοινοτικές και μη)!
• Το χρέος του δημόσιου τομέα την περίοδο 1987-2004 υπερτετραπλασιάστηκε και από τα 17,1 τρισ. δραχμές εκτιμάται ότι - μετά και τη διενεργηθείσα απογραφή της κυβέρνησης - ξεπερνά τα 74 τρισ. δραχμές (αύξηση 335%)!
• Ο εξωτερικός δανεισμός της χώρας (μέχρι την είσοδο του ευρώ) από τα 236,6 δισ. δραχμές το 1990 έφτασε το 1997 στα 1.229 δισ. δραχμές και το 2000 στα 2.440 δισ. δραχμές. Δηλαδή, την περίοδο που κατά τα άλλα «ρέουν» στην Ελλάδα τα «πακέτα», η υποθήκευση του μέλλοντος του τόπου αυξήθηκε κατά 931%, παρά κάτι λιγότερο από 1.000% πιο φεσωμένοι δηλαδή από τότε που μπήκαμε στην ΕΟΚ
• Εδώ ας προστεθεί κάτι ακόμα: Ο δανεισμός των ελληνικών νοικοκυριών ήταν 3,6 δισ. ευρώ το 1995. Μια δεκαετία αργότερα, το ποσό που χρωστούν τα ελληνικά νοικοκυριά που καταφεύγουν στα δάνεια για να καταφέρουν να ζήσουν ξεπερνά τα 63,5 δισ. ευρώ (αύξηση 1.663%)!

*

Πάντως, μη νομίζετε ότι τα πράγματα είναι άσχημα για όλους. Αντί άλλης απόδειξης, αρκεί ένα στοιχείο: Η αύξηση καταθέσεων Ελλήνων επιχειρηματιών στο εξωτερικό από 4.841 δισ. δολάρια το 1988 εκσφενδονίστηκε στα 14.896 δισ. δολάρια το πρώτο εξάμηνο του '96. Εκτοτε η «απελευθέρωση» των αγορών χρήματος δε μας επιτρέπει να έχουμε στοιχεία που, εφόσον υπήρχαν, θα ήταν εξόχως αποκαλυπτικά...

***

Μια πολύ ενδιαφέρουσα πλευρά των σχέσεων ΕΕ - Ελλάδας είναι τα περίφημα «πακέτα». Πρόκειται για τα ΜΟΠ της περιόδου 1986-'93, ύψους 160,6 δισ. δραχμών. Για το Β΄ ΚΠΣ της περιόδου 1994-'99, ύψους 4,2 τρισ. δραχμών, και για το Γ΄ ΚΠΣ που «τρέχει» για την περίοδο 2000-2006, ύψους 8,9 τρισ. δραχμών. Εδώ τώρα έρχονται να «προστεθούν» και τα 20 δισ. ευρώ (6,8 τρισ. δραχμές) που «κέρδισε» ο κ. Καραμανλής για το διάστημα μέχρι το 2013. Το άθροισμά τους είναι 20,06 τρισ. δραχμές.

*

Αν ακολουθήσουμε μια «χυδαία» λογιστική προσέγγιση, προκύπτει το εξής:

Από το 1980 μέχρι το 2013, σε περίοδο δηλαδή 33 ετών από την ένταξη στην ΕΕ, το ποσό που αναλογεί σε καθέναν από τα 10 εκατομμύρια Ελληνες από τον παραπάνω «πακτωλό» δεν ξεπερνούν τα 2 εκατ. δραχμές. Τόσα αναλογούν σε κάθε Ελληνα από αυτά που «πήραμε» μέχρι τώρα και σε αυτά που «θα» πάρουμε με το Δ΄ «πακέτο».

Τουτέστιν: 60.000 δραχμές το χρόνο, ήτοι ένα πεντοχίλιαρο το μήνα, ήτοι μισό ευρώ τη μέρα! Σε «καλή μεριά»...

*

Αλλά το κύριο δεν είναι αυτό. Το ποσό των μέχρι τώρα «πακέτων» (περί τα 13,3 τρισ. δραχμές) θα πρέπει να συγκριθεί με ένα και μόνο στοιχείο: Με το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου της Ελλάδας έναντι της ΕΕ από το 1980 μέχρι το 2004.

Αν δει κανείς συγκεντρωτικά τα στοιχεία για το εμπορικό ισοζύγιο της Ελλάδας με την ΕΕ από το 1980 μέχρι και το 2003, προκύπτει ότι: Αθροιστικά οι εισαγωγές της χώρας σε αυτά τα 24 χρόνια ανήλθαν στα 79,101 τρισ. δραχμές και οι εξαγωγές της στα 26.225 τρισ. δραχμές. Το αθροιστικό έλλειμμα δηλαδή μέσα σε αυτά τα 24 χρόνια έφτασε στα 52,9 τρισεκατομμύρια δραχμές!

Δηλαδή: Τους δώσαμε 52,9 και πήραμε 13,3...

Με άλλα λόγια: Για κάθε μία δραχμή που εκταμίευε η ΕΕ από τα ταμεία της προς την Ελλάδα, η Ελλάδα έχει εκταμιεύσει τέσσερις δραχμές προς την ΕΕ ως κόστος της συμμετοχής της ελληνικής οικονομίας στην Ενωση. Δηλαδή, κάθε μια δραχμή που «μας δίνουν», τους την πληρώνουμε ...τέσσερις!

***

Οχι βέβαια όλοι. Δεν πληρώνουν όλοι. Αυτοί που πληρώνουν είναι ο λαός. Γιατί (όντως) υπάρχουν και κείνοι που κερδίζουν. Πρόκειται για εκείνους τους οποίους αφορούν - στην πραγματικότητα - τα «πακέτα».

Για παράδειγμα: Τους εργολάβους και τους ανθυποεργολάβους, τους βιομηχάνους και τους «αετονύχηδες» (πάνω από το 50% του Γ΄ ΚΠΣ πήγε σε προγράμματα για δρόμους και συγκοινωνιακούς άξονες ή για πολυποίκιλα και ποικιλώνυμα προγράμματα ... «κατάρτισης»).

Επίσης: Τους μεσάζοντες, τις πολυεθνικές και τους τσιφλικάδες. Ενα στοιχείο αρκεί: Στο Γ΄ ΚΠΣ προβλέπεται ένα ποσό της τάξης των 1,8 δισ. ευρώ για την αγροτική ανάπτυξη. Στην πραγματικότητα συμβαίνει το εξής: Σύμφωνα με την έκθεση της Γιουροστάτ (2002) για τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις, την τελευταία 20ετία εξαφανίστηκαν από το «χάρτη» 185 χιλιάδες αγροτικά νοικοκυριά στην Ελλάδα. Κάτι ακόμα: Την ίδια περίοδο οι αγρότες με γη κάτω των 50 στρεμμάτων λιγόστεψαν κατά 21%, αντίθετα οι εκμεταλλεύσεις από 200 έως 500 στρέμματα αυξήθηκαν κατά 93% και οι εκμεταλλεύσεις από 1.000 έως 1.400 στρέμματα αυξήθηκαν κατά 135%.

*

Πράγματι, λοιπόν, κάποιοι έφαγαν από τα μέχρι τώρα «πακέτα». Οι ίδιοι που θα φάνε και το επόμενο. Πράγματι, κάποιοι θα πληρώσουν κι αυτό το «πακέτο». Οι ίδιοι που πλήρωσαν και τα προηγούμενα.

*

(Πηγή: Στατιστική Υπηρεσία, Τράπεζα της Ελλάδας, «Ριζοσπάστης» 25/4/2004)