Ο Ν. Κοτζιάς ήταν κάποτε στέλεχος του ΚΚΕ. Αποχώρησε από το ΚΚΕ το 1989, επειδή δεν το έκρινε αρκούντως επαναστατικό. Και κάτι από εδώ, κάτι από εκεί, βρέθηκε σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου στο υπουργείο Εξωτερικών. Λέγεται, μάλιστα, ότι ήταν ο αρχιτέκτονας της Συμφωνίας των «15» στο Ελσίνκι!

Δικαίωμά του, θα πει ίσως κάποιος. Φυσικά, μόνο που λίγη ειλικρίνεια δε βλάφτει! Αντίθετα, η υποκρισία καταλήγει πάντα να είναι βλαβερή για τον υποκρινόμενο και να τον εκθέτει ανεπανόρθωτα. `Η μήπως δεν αποτελεί υποκρισία μέγιστου βεληνεκούς, το να αποχωρείς από το ΚΚΕ επειδή η... επαναστατικότητά σου δε χωράει σ' αυτό, και να οδεύεις προς τις αγκάλες της ιμπεριαλιστικής πολιτικής, για να υπηρετήσεις τη «νέα τάξης»;

Τελικά, σε ορισμένους δεν έμεινε τίποτε! Οχι μόνο απ' την άποψη της ιδεολογίας, αλλά ούτε από την άποψη της στοιχειώδους αγωνιστικής αξιοπρέπειας...