Κάθε ώρα που περνάει, όλο και περισσότερο τους πρώτους πανηγυρισμούς τούς συνοδεύει σκεπτικισμός, προβληματισμός και ανησυχία για το τι μέλλει γενέσθαι, αφού και το ίδιο το επίσημο κείμενο της συμφωνίας στο Ελσίνκι αποδεικνύει ότι αποφασίστηκαν πολλά ενδιαφέροντα, ενώ άλλα, λόγω του μεγάλου ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού και των αντιθέσεων, παραπέμφθηκαν σε ευθετότερο χρόνο.

Ετσι, εκτός από τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και τα προβλήματα που συνδέονται με τις δύο χώρες, τα οποία μονοπώλησαν την ειδησεογραφία τις δύο τελευταίες μέρες, οι εταίροι ενέκριναν δύο εκθέσεις για «την ανάπτυξη δυναμικού στρατιωτικής και μη στρατιωτικής διαχείρισης κρίσεων», ως κατευθυντήριες γραμμές της ΚΕΠΠΑ. Εκφράστηκαν αντιθέσεις μεταξύ τους, δεν κατέληξαν σε αρκετά άλλα και όρισαν επίσημη έναρξη της Διακυβερνητικής το Φλεβάρη του 2000. Ταυτόχρονα, αποφάσισαν να «απαιτήσουν πολιτικές παράτασης του ενεργού επαγγελματικού βίου και αυξημένη αποδοτικότητα...», ως λύση στα προβλήματα της απασχόλησης! Εξοργιστική είναι η απόφαση ανοιχτής παρέμβασης στο εσωτερικό της Νέας Γιουγκοσλαβίας για την ανατροπή του Μιλόσεβιτς, καθώς και την ενίσχυση των αποσχιστικών τάσεων στο Μαυροβούνιο κ.α. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, μάλιστα, δεν παρέλειψε να στείλει... συγχαρητήρια στην ελληνική κυβέρνηση.

Και είναι μόνον η αρχή.

ΣΕΛΙΔΕΣ 10 - 13