Η «ερμηνεία» που έσπευσε, γραπτά μάλιστα, να δώσει ο προεδρεύων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Φινλανδός πρωθυπουργός Πάοβο Λίπονεν στην επιστολή που έστειλε το βράδυ της Παρασκευής στον Τούρκο πρωθυπουργό Μπ. Ετσεβίτ, είναι ένα ηχηρό χτύπημα στην κυβερνητική θριαμβολογία, καθώς βάζει τις πραγματικές διαστάσεις και τη βούληση των «εταίρων» για την τουρκική υποψηφιότητα. Ουσιαστικά ο Π. Λίπονεν, με τη σύμφωνη γνώμη προφανώς των υπόλοιπων εταίρων, ενθαρρύνει την Τουρκία να αποδεχτεί τις αποφάσεις, γιατί οι αποφάσεις της ΕΕ όταν ληφθούν θα γίνουν με βάση όλα τα δεδομένα και φυσικά με βάση τις τουρκικές θέσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι ο ίδιος ο Ετσεβίτ στην απαντητική επιστολή του σπεύδει να χαρακτηρίσει την επιστολή ως «μέρος του κεκτημένου της Ευρωπαϊκής Ενωσης σχετικά με αυτό το θέμα».

Χωρίς άλλα σχόλια παραθέτουμε τα κυριότερα σημεία της επιστολής Λίπονεν προς τον Μπ. Ετσεβίτ: «Οταν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συζητήσαμε το Προσχέδιο Συμπερασμάτων, το οποίο είναι συνημμένο στην επιστολή, δήλωσα, χωρίς να με αμφισβητήσει κανείς, ότι στην παράγραφο 12 των Συμπερασμάτων δεν περιλαμβάνονταν νέα κριτήρια που να προστίθενται σε αυτά της Κοπεγχάγης και ότι η αναφορά στις παραγράφους 4 και 9α (σ.σ. τουρκική υποψηφιότητα και Κυπριακό) δε σχετίζεται με τα κριτήρια ένταξης, αλλά μόνο με τον πολιτικό διάλογο. Η εταιρική σχέση θα δημιουργηθεί βάσει των σημερινών αποφάσεων του Συμβουλίου. Στην παράγραφο 4 η ημερομηνία 2004 δεν αποτελεί διορία για τη ρύθμιση των διαφορών μέσω του Διεθνούς Δικαστηρίου αλλά την ημερομηνία κατά την οποία το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα επανεξετάσει την κατάσταση σχετικά με οποιαδήποτε σημαντική διαφορά?. Οσον αφορά την Κύπρο, η επίτευξη μιας πολιτικής συμφωνίας παραμένει στόχος της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οσον αφορά την ένταξη της Κύπρου, όλοι οι σχετικοί παράγοντες θα ληφθούν υπόψη όταν το Συμβούλιο λάβει την απόφαση. Κατόπιν αυτών, σας προσκαλώ μαζί με τα υποψήφια κράτη στο γεύμα εργασίας μας στο Ελσίνκι».

Στην απαντητική επιστολή του ο Μπ. Ετσεβίτ τονίζει πως «το γεγονός ότι στη Σύνοδο Κορυφής του Ελσίνκι η Τουρκία έγινε αποδεκτή και ανακηρύχτηκε υποψήφια προς ένταξη χώρα και ότι δηλώθηκε με σαφή και καθορισμένη διατύπωση πως η Τουρκία θα είναι επί ίσοις όροις με τις άλλες υποψήφιες χώρες, αποτελεί θετική εξέλιξη. Με αυτόν τον τρόπο η πόρτα για την πλήρη ένταξη της Τουρκίας άνοιξε, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Επίσης είναι ευχάριστο ότι τα βήματα που έκανε η Τουρκία για την εκπλήρωση των κριτηρίων της Κοπεγχάγης είναι ευπρόσδεκτα»(!). Σε ό,τι αφορά τις «παρερμηνείες» που δημιουργήθηκαν ότι το αργότερο το 2004 «τα προβλήματα που υπάρχουν ανάμεσα σε εμάς και την Ελλάδα στο Αιγαίο πρέπει να παραπεμφθούν στο Διεθνές Δικαστήριο ως το 2004 το αργότερο», ο Τούρκος πρωθυπουργός αποδέχεται με ικανοποίηση τη διευκρίνιση Λίπονεν και γι' αυτό τη θεωρεί ως μέρος του ευρωπαϊκού κεκτημένου.