Ο συγγραφέας δεν αναφέρεται φυσικά στις αιματηρές αστικές επαναστάσεις - μακράν οι βιαιότερες. Ούτε στις «εκκαθαρίσεις» που απαιτήθηκαν για να εδραιώσει η αστική τάξη την κυριαρχία της ως τις μέρες μας. Δεν τον ενδιαφέρουν τα εργοδοτικά εγκλήματα, οι γενοκτονίες, η πυροδότηση αιματηρών εμφυλίων, η εγκαθίδρυση αιμοσταγών δικτατορικών καθεστώτων, οι ωμές πολεμικές επεμβάσεις, απόρροια όλα της στυγνής εκμεταλλευτικής φύσης του καπιταλισμού σε βάρος ανθρώπων και φυσικών πόρων. Το πρόβλημά του είναι η θεωρία της πάλης των τάξεων. Το πρόβλημά του είναι η έμπρακτη απόδειξη της ορθότητάς της, που δόθηκε από τους λαούς που οικοδόμησαν το σοσιαλισμό και η γνώση της νομοτελειακής έκβασής της. Το πρόβλημα για τους ιμπεριαλιστές είναι η «εκκαθάριση» της εξουσίας τους. Αυτό το «έγκλημα» όμως οι λαοί θα το διαπράξουν εκ προθέσεως...