Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι «δεκαπέντε» στη Φέιρα έβαλαν μπροστά για τη δημιουργία του λεγόμενου «ευρωστρατού», που θα αριθμεί περίπου 60.000 άνδρες και θα είναι έτοιμος να αναλάβει δράση το 2003 με επεμβάσεις τύπου Βοσνίας και Κοσσυφοπεδίου. Αποφάσισαν ακόμη τη δημιουργία της «ευρωαστυνομίας», με αποστολή την αποκατάσταση της «τάξης» εντός και εκτός της ΕΕ. Η «ευρωαστυνομία» θα αριθμεί 5.000 άνδρες και θα είναι έτοιμη για αποστολές το 2003. Ενα νεότερο στοιχείο αφορά στη συγκρότηση ενός ακόμη αστυνομικού Σώματος 1.000 ανδρών που θα αναλαμβάνει αστυνομικές επιχειρήσεις «άμεσης δράσης», αφού όπως ορίζεται στην απόφαση της Συνόδου θα πρέπει να κινητοποιείται εντός τριάντα ημερών.

Πρόκειται για μετεξέλιξη της ψυχροπολεμικής οργάνωσης - ταμπέλα, της Δυτικοευρωπαϊκής Ενωσης (ΔΕΕ), για τη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ, στα πλαίσια της «νέας» δομής και λειτουργίας του ΝΑΤΟ, όπως εφαρμόστηκε στο Γιουγκοσλαβικό και αποφασίστηκε στη ΝΑΤΟική Σύνοδο Κορυφής της Ουάσιγκτον (Απρίλης 1999).

Αμέσως μετά την Ουάσιγκτον, η ΕΕ δρομολόγησε την πορεία εφαρμογής των εντολών με διαδοχικές αποφάσεις - πλαίσια στην Κολωνία (Ιούνης 1999) και στο Ελσίνκι (Δεκέμβρης 1999). Από τις αρχές του 2000 άρχισαν να λειτουργούν όλες οι «μεταβατικές» πολιτικές και στρατιωτικές δομές στις Βρυξέλλες, υπό την πλήρη και αποκλειστική ευθύνη της προσωποπαγούς εξουσίας του λεγόμενου «Γενικού Γραμματέα/ Υπατου Εκπροσώπου» της ΚΕΠΑΑ, στη θέση του οποίου διορίστηκε ο πρώην ΓΓ του ΝΑΤΟ και νυν στρατοκράτης της ΕΕ Ισπανός Χ. Σολάνα.

Ούτε η Κομισιόν ούτε, βέβαια, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχουν οποιαδήποτε αρμοδιότητα για την ΚΕΠΑΑ, που τελεί υπό την ευθύνη του Χ. Σολάνα και του «πλαισίου αποφάσεων» του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών και Αμυνας.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Φέιρα αποφάσισε:

1) Τη σύγκλιση διάσκεψης τον ερχόμενο Νοέμβρη «για την ανάληψη δεσμεύσεων σχετικά με το δυναμικό κατά την οποία τα κράτη - μέλη θα προβούν σε αρχικές εθνικές δεσμεύσεις και στη δημιουργία μηχανισμού επανεξέτασης για τη μέτρηση της προόδου».

2) Τις «αρχές διαβούλευσης με το ΝΑΤΟ για στρατιωτικά θέματα και συστάσεις για την εκπόνηση λεπτομερών διατάξεων περί των σχέσεων ΕΕ - ΝΑΤΟ», με τις οποίες όλες οι «μεταβατικές» εργασίες θα τελούν υπό την εποπτεία τεσσάρων «ad hoc ομάδων» μεταξύ ΝΑΤΟ και ΕΕ, στις οποίες προβλέπεται να συμμετάσχει και ο αναπληρωτής αρχηγός του ΝΑΤΟ (DSACEUR).

3) Τη μετατροπή των «μεταβατικών» σε «μόνιμες πολιτικές και στρατιωτικές δομές», οι οποίες θα πρέπει να συσταθούν «το συντομότερο δυνατόν» μετά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Νίκαιας (Δεκέμβρης 2000), στο οποίο η γαλλική προεδρία της ΕΕ του επόμενου εξαμήνου θα υποβάλει και «συνολική έκθεση».

4) Τις «αρχές και τις λεπτομέρειες των ρυθμίσεων, ώστε να επιτραπεί στις εκτός ΕΕ ευρωπαϊκές χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ και σε άλλες υποψήφιες για προσχώρηση στην ΕΕ χώρες να συμβάλουν στη διαχείριση στρατιωτικών κρίσεων από την ΕΕ». Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εξέφρασε «ικανοποίηση για τις προσφορές της Τουρκίας, της Νορβηγίας, της Πολωνίας και της Τσεχίας», που έχουν ήδη εκφράσει «διαθεσιμότητα».

5) Τη «μελέτη συγκεκριμένων στόχων σχετικά με τις μη στρατιωτικές πτυχές της διαχείρισης των κρίσεων και συγκεκριμένων στόχων για το δυναμικό πολιτικής αστυνομίας», δηλαδή την ταξική καταστολή «αντιμετώπισης περίπλοκων πολιτικών κρίσεων», όπου γίνεται άμεση και σαφής αναφορά την «εδραίωση της εσωτερικής σταθερότητας».

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο «εκφράζει ικανοποίηση για την προθυμία της Κομισιόν» να συμβάλει στην πολιτική καταστολή. Η όλη «μεταβατική» διαδικασία θα τελεί υπό την εποπτεία των τεσσάρων μεικτών επιτροπών ΝΑΤΟ/ ΕΕ, οι οποίες θα έχουν τα ακόλουθα καθήκοντα: «Ζητήματα ασφαλείας, στόχους όσον αφορά το δυναμικό, τρόπους πρόσβασης της ΕΕ σε πόρους του ΝΑΤΟ και θέσπιση μόνιμων μηχανισμών διαβούλευσης». Προβλέπονται μηχανισμοί «ανταλλαγής πληροφοριών» και κατασκοπίας.

Ο Χ. Σολάνα έπλεξε το εγκώμιο ιδιαίτερα της γερμανικής στρατιωτικής μηχανής, δηλώνοντας χαρακτηριστικά ότι «όταν το 1996 το ΝΑΤΟ αποφάσισε να επέμβει στη Βοσνία δεν μπορούσαμε να υπολογίζουμε ούτε σ' ένα Γερμανό στρατιώτη, ενώ στο Κόσσοβο έχουμε Γερμανούς στρατηγούς τεσσάρων άστρων στην ηγεσία της δύναμης ΝΑΤΟ». Σύμφωνα με τις αποφάσεις της Φέιρα «το συμβούλιο αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία».