Μία βασική αδυναμία του Κεντρικού Συμβουλίου, που αναφέρουμε στις θέσεις, ήταν ο προσανατολισμός στην εργατική νεολαία, που γενικά υπήρχε, χρειαζόταν όμως περισσότερα μέτρα στήριξης στο σχεδιασμό και στην υλοποίηση των αποφάσεων. Μία ξεχωριστή πλευρά είναι η σταθερότητα της παρέμβασής μας που δεν υπήρχε, η ανυποχώρητη υλοποίηση των αποφάσεων. Ετσι είχαμε σοβαρή δράση με αποτελέσματα μπροστά σε αγωνιστικούς σταθμούς, απεργίες, συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ, εκλογές, φεστιβάλ. Πραγματοποιούμε με αφορμή τέτοια γεγονότα πλατιές εξορμήσεις στην εργατική νεολαία και στους χώρους κατάρτισης, ερχόμαστε σε επαφή με χιλιάδες νέους εργάτες. Κάνουμε μια προσπάθεια, όσο επιτρέπει ο χρόνος, για την προπαγάνδιση και για την οργάνωση νέων εργατών (εγγραφές στα σωματεία, επιτροπές νέων στα ταξικά σωματεία κλπ). Μετά τη λήξη της ημερομηνίας (της αγωνιστικής κινητοποίησης), αυτή η δουλιά διακόπτεται, ξεκινάμε με την ανακοίνωση μιας νέας κεντρικής μάχης, συνήθως όμως όχι από εκεί που αφήσαμε την προηγούμενη προσπάθεια, αλλά από την αρχή, γιατί αυτή η δουλιά διακοπές δε συγχωρεί. Προσπαθούμε δηλαδή μέσα σε πολύ δέκα μέρες να στριμώξουμε την ουσιαστική δουλιά με το σωματείο, την προπαγάνδιση π.χ. ενός συλλαλητηρίου, την ουσιαστική πολιτική συζήτηση, τη σύσκεψη της ΚΝΕ, τη σύσκεψη νέων του ταξικού σωματείου, την εγγραφή στο ταξικό σωματείο, τη στρατολογία στην ΚΝΕ. Κατανοείται από τους συντρόφους μας, εμείς πριν από όλα δίνουμε να κατανοηθεί, η σημασία για την επιτυχία του στόχου που έχουμε κάθε φορά μπροστά μας. Η δουλιά μας όμως δε φτάνει για να κατανοείται σε βάθος, να γίνει συνείδηση η σημασία και η αξία, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες, της μόνιμης και σταθερής δουλιάς, της δουλιάς κατά προτεραιότητα στην εργατική νεολαία, πράγμα που ταυτίζεται με τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά της Οργάνωσής μας.
Η αλλαγή των συσχετισμών στο εργατικό κίνημα, η ενδυνάμωση του ΠΑΜΕ, απαραίτητος όρος και προϋπόθεση για την οικοδόμηση του ΜΕΤΩΠΟΥ, μπορεί να πραγματοποιηθεί όταν μπουν νέες δυνάμεις στο κίνημα και μια τέτοια μεγάλη δύναμη είναι η «νέα βάρδια» της εργατικής τάξης. Ο εργοδοτικός συνδικαλισμός στηρίζει σήμερα την πλειοψηφία του στο ότι η μεγάλη πλειοψηφία των εργατών και εργατριών και η συντριπτική πλειοψηφία της εργατικής νεολαίας είναι ανοργάνωτοι, και από αυτούς πολύ λιγότεροι έχουν ενεργή συμμετοχή στις όποιες δραστηριότητες των συνδικάτων. Να δούμε μόνο τις χιλιάδες νέους και νέες που δουλεύουν στις αλυσίδες πρόχειρου φαγητού («Goodys», «Mc Donalds», KFC κλπ) και πόσοι από αυτούς είναι γραμμένοι στο Σωματείο Επισιτισμού. Παίρνει βέβαια και τα μέτρα του για τον έλεγχο των οργανώσεων σε χώρους με υψηλή συγκέντρωση εργατικής νεολαίας και γυναικών, όπου υπάρχει μεγάλη εκμετάλλευση, π.χ. σούπερ μάρκετ στο Λεκανοπέδιο. Εμφανίζει σωματείο με χιλιάδες ψηφίσαντες με άγνωστη έδρα, τόπο εκλογών που τον ξέρει μόνο η εργοδοσία, με τους διευθυντές των καταστημάτων επικεφαλής των ενιαίων ψηφοδελτίων, με άγριο κυνήγι ενάντια σε εργαζόμενους που εκδηλώνονται υπέρ του ΠΑΜΕ. Στο «Σκλαβενίτη» απέλυσαν νέο που συμμετείχε στο πανελλαδικό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ και διευθυντής στο συγκεκριμένο κατάστημα ήταν ο οργανωτικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων, εκλεγμένος με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΝ.
Η κατάσταση αυτή για να αλλάξει απαιτεί σταθερή μόνιμη και αποφασιστική δουλιά από τους κομμουνιστές και φυσικά από την πρωτοπορία της νεολαίας, τους κνίτες και τις κνίτισσες. Μέσα από τη δράση της ΟΒ να γίνεται συνείδηση ότι από την πρώτη μέρα στη δουλιά πρέπει να αναζητούμε την ύπαρξη σωματείου, να πρωτοστατούμε για την οργάνωση των συναδέλφων μας, για τη ζύμωση του πλαισίου του ΠΑΜΕ για την καταπολέμηση της μοιρολατρίας και των μειωμένων απαιτήσεων, για τη μαζική ανταπόκριση και συμμετοχή στα αγωνιστικά καλέσματα των ταξικών δυνάμεων, έχοντας επίγνωση ότι αυτά έρχονται με σκληρή και ουσιαστική δουλιά που θέλει χρόνο και δε γίνονται από τη μια μέρα στην άλλη. Εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να μπουν μπροστά για τη βελτίωση της λειτουργίας των σωματείων που να αγκαλιάζουν όλη τη ζωή και τα ενδιαφέροντα ενός νέου από την κατάσταση στη δουλιά μέχρι την ανάγκη για πολιτισμό και ψυχαγωγία, για να γίνουν τα ταξικά συνδικάτα παράδειγμα προς μίμηση. Εμείς είμαστε αυτοί που θα αποκαταστήσουμε την πολιτική σύνδεση εργασιακών χώρων με πλειοψηφία νεολαίας, με τη φωνή του ΚΚΕ, με τη διέξοδο που προτείνει. Αυτό σημαίνει ένα μέλος της ΚΝΕ να είναι πρωτοπόρο, μαζικό, να μας αναγνωρίζει ο κόσμος σαν πρωτοπόρους εργάτες κομμουνιστές και όχι σαν φυσικά πρόσωπα.
Μέσα από τη δράση της ΟΒ να μας απασχολεί πώς το αυξημένο κύρος του Κόμματος στη νεολαία θα μετατραπεί σε υλική δύναμη στήριξης, πώς θα καταφέρουμε μια εργατική ΟΒ της ΚΝΕ να συσπειρώνει και να τραβά στον αγώνα πολλαπλάσιες από τη δύναμή της δυνάμεις, να τις αξιοποιεί για να φτάνει σε περισσότερους χώρους, ακόμα περισσότερους νέους και νέες, να καλλιεργεί το έδαφος για την ορμητική της ανάπτυξη. Αν δεν ανοίξουμε μια τέτοια ουσιαστική δουλιά στο εργατικό κίνημα, η ανάπτυξή μας στην εργατική νεολαία θα είναι φτωχή, τυχαία και πρόχειρη. Η μεγαλύτερη δυσκολία που έχουμε να αντιμετωπίσουμε για να οργανωθεί ένας νέος στο σωματείο του, πόσο μάλλον για να απεργήσει και πολύ περισσότερο για να γίνει μέλος της ΚΝΕ είναι ο φόβος. Ο φόβος της απόλυσης, ο φόβος στον εργοδότη, στους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Δεν πιστεύει στη δύναμή του στη δύναμη του οργανωμένου αγώνα, γιατί δεν τον έχει δει. Είναι χαρακτηριστικό ακόμα και σε δύσκολους χώρους, με συμβάσεις της μιας μέρας για τους εργαζόμενους, πόσο μεγάλος ενθουσιασμός επικρατεί από μία πετυχημένη στάση εργασίας που έκαναν για πρώτη φορά συσπειρωμένοι στο σωματείο τους. Πόσο κουράγιο έδωσε ακόμα και σε απογοητευμένους εργάτες η απεργία των ναυτεργατών.
Η οργάνωση της εργατικής νεολαίας και η ανάπτυξη της πολιτικής συνείδησης, το να βγάζει ο νέος που οργανώνεται και κινητοποιείται συμπεράσματα για το ποιος φταίει, να παίρνει πολιτική θέση υπέρ του ΚΚΕ, είναι το περιεχόμενο δράσης μιας εργατικής ΟΒ. Ο πολλαπλασιασμός αυτών των ΟΒ θα βελτιώσει σημαντικά τη δράση και τη λειτουργία συνολικά της ΚΝΕ θα επιδράσει διαπαιδαγωγητικά, γιατί θα παραδειγματίζει με την αντοχή στις δυσκολίες, με το πνεύμα αυτοθυσίας αψηφώντας την απόλυση και την τρομοκρατία, με την αγωνιστική στάση στη δουλιά, με την παρέμβαση και την ικανότητα συσπείρωσης, με ωριμότητα στην εσωοργανωτική ζωή. Μπροστά στο 9ο Συνέδριο είναι ανάγκη να επιταχύνουμε την οργανωτική αναδιάταξη που αποφασίσαμε στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Κόμματος. Οπου αυτό έχει ξεκινήσει φανερώνει δυνατότητες για ουσιαστική παρέμβαση σε δεκάδες επιχειρήσεις. Η ανάπτυξη στην εργατική νεολαία σχεδόν ταυτίζεται με την παραπέρα βελτίωση των επαναστατικών χαρακτηριστικών της Οργάνωσης. Μια τέτοια ανάπτυξη και δράση θα τροφοδοτήσει την ΚΝΕ και μετά το Κόμμα με εργατικά στελέχη δοκιμασμένα, απαραίτητο όρο για την ισχυροποίησή της.
Για ΚΝΕ γερή και μαζική, για ανάπτυξη στην εργατική νεολαία βασική προϋπόθεση είναι η υπεράσπιση και η προβολή του σοσιαλισμού. Δε θα καταφέρουμε ποτέ να σπάσουμε τη λογική των μειωμένων απαιτήσεων, ακόμα και αμυντικά αιτήματα για την προστασία από την ανεργία θα φαίνονται ουτοπικά, αν με επάρκεια δεν αποκαλύψουμε σε ένα νέο της δουλιάς το μηχανισμό της εκμετάλλευσης, αν δεν του ενισχύσουμε το όραμα του σοσιαλισμού, αν ο ίδιος ο νέος εργάτης δεν αρχίζει να πιστεύει σ' αυτό, αν δεν αρχίζει ο ίδιος να αντιλαμβάνεται ότι οι εργάτες μπορούν να κάνουν χωρίς αφεντικά, ότι δεν του κάνουν χάρη που τον έχουν στη δούλεψή τους. Διαφορετικά θα βλέπει τα εργοστάσια να κλείνουν, θα καταλαβαίνει την αδικία, θα κινητοποιείται προσωρινά, αλλά η πολιτική του επιλογή δε θα βελτιώνεται.
Γιάννης ΠΡΩΤΟΥΛΗΣ
Μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ
Κυρίως φύλλο 
Feeds
Αντιασφαλιστικός «πέλεκυς» από την κυβέρνηση 
