"Αν βάλουμε κάτω αυτά που μας κλέβουν μόνο"... Οι αγρότες της Φθιώτιδας άυπνοι, αλλά αποφασισμένοι, όπου κι αν τους συναντήσαμε χτες το πρωί, στα μπλόκα του Δομοκού και της Ανθήλης, έλεγαν όλοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο για αυτή την κλοπή, του μέλλοντός τους, της ίδιας της επιβίωσής τους. Από το κράτος, τους βιομηχάνους, την Αγροτική Τράπεζα μέχρι τους εκκοκκιστές, τον Οργανισμό Βάμβακος και λογής αρμόδιους που εκμεταλλεύονται το μόχθο τους.

Αγρότες με "6 δεκαετίες στην πλάτη" στο δρόμο, μέσα στο τσουχτερό κρύο, δίπλα στα τρακτέρ τους. Στην πρώτη γραμμή και νέοι 25, 26 και 29 χρόνων, που θέλησαν να μην εγκαταλείψουν τα χωράφια των πατεράδων τους και βλέπουν να πηγαίνουν χαμένοι οι κόποι τους στο βαμβάκι, την ντομάτα, το ρύζι, τα σιτηρά, τα καλαμπόκια.

"Νέος είμαι, ναι και απογοητευμένος", μας είπε στο Δομοκό ο 26χρονος Σπ. Τσουλφάς."Δέκα χρόνια αγρότης, από το '90 παραγωγός και τα δάνεια τρέχουν, εισοδήματα δεν υπάρχουν, τα επιτόκια είναι εξοντωτικά, οι τιμές των προϊόντων είναι μειωμένες και το κόστος αβάσταχτο".

"Ζούμε στο περιθώριο, αλλά το Μάρτιο του '95, στις πρώτες μας κινητοποιήσεις, ο τότε υπουργός Γεωργίας Γ. Μωραϊτης μας είχε αποκαλέσει φοροφυγάδες και φοροκλέφτες. Είκοσι μήνες από τότε λύση στα αιτήματά μας δε δόθηκε και ο σημερινός υπουργός Στ. Τζουμάκας λέει ότι υποκινούμαστε από κομματικούς μηχανισμούς. Τα προϊόντα δεν έχουν πολιτικά χρώματα πάνω τους"...

Μόνο τον ιδρώτα του αγρότη έχουν και ...μια βούλα που γράφει προς εξαφάνιση. "Μας έκοψαν το σιτάρι, τα καπνά, την κτηνοτροφία, το καλαμπόκι, είπε ο Θ. Καϊτατζής.Εμεινε το μπαμπάκι, πήγαμε εκεί, τώρα το τελειώνουν κι αυτό. Μιλάνε για μείωση των αγροτών, αλλά δε μας λένε πού θα πάνε, στην ανεργία;".

Την ίδια ώρα ο ΕΛΓΑ τρενάρει μήνες τις πληρωμές, ενώ τα δάνεια ανατοκίζονται. Αγροτική Τράπεζα σημαίνει "κουρνιαχτός" για τους αγρότες. "Γι' αυτό δε θα φύγουμε από εδώ, σημείωσε ο Γ. Σακελλαρίου,έχουμε τώρα την πείρα των προηγούμενων κινητοποιήσεων, αλλά και ...η πείνα έχει μεγαλώσει".

Τα ίδια και στην Ανθήλη. Οι τιμές του πετρελαίου, των αγροτικών εφοδίων, ο ΦΠΑ, ο δανεισμός. Οσο για την αγροτική πολιτική και την αναδιάρθρωση των καλλιεργειών, οι αγρότες δεν την είδαν ποτέ. Κάποιοι στράφηκαν, όπως τους πρότειναν οι αρμόδιοι, σε νέες καλλιέργειες και σε λίγα χρόνια, πάνω που κάρπισαν τα δέντρα, τις ξεπάτωσαν, γιατί δεν μπορούσαν να πουλήσουν. Την ίδια ώρα οι εκκοκκιστές, καταγγέλλουν οι αγρότες, πλουτίζουν και μαζί τους οι λογής λαδοπόντικες. Εμφανίζουν "αέρα", μπαμπάκι που δηλώνεται πρώτη και δεύτερη φορά, και μαζεύουν δισεκατομμύρια από τις επιδοτήσεις που δε δικαιούνται. "Κι εμείς δεν έχουμε, όπως είπε ο Κ. Καρλαμπέτσας, άλλη επιλογή απ' τον αγώνα μας. Είναι η τελευταία μας ελπίδα. Δε μας νοιάζει η ταλαιπωρία. Δε μας μένει τίποτ' άλλο"...