"Εφυγε" στις 3 Δεκέμβρη 1996 για το χωρίς γυρισμό ταξίδι, η αγωνίστρια ΜΑΙΡΗ Ν. ΤΡΙΚΑΛΗ.Πήρε, από νεανική ηλικία, μέρος στους δύσκολους, σκληρούς αγώνες του λαού για λευτεριά, δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία, ειρήνη, κοινωνική δικαιοσύνη και σοσιαλισμό.

Στη δύσκολη μετεμφυλιακή περίοδο, αγωνίστηκε δραστήρια μέσα από τις γραμμές της ΠΕΟΠΕΦ, με την οποία το δημοκρατικό κίνημα εκδήλωνε την απαίτησή του για την απελευθέρωση και τη συμπαράστασή του στους πολιτικούς κρατούμενους, εξόριστους και φυλακισμένους.

Για τη δράση της αυτή, η δικτατορία του Απρίλη του 1967 την οδήγησε στο στρατόπεδο της Γιούρας. Στην ίδια περίοδο έχασε την επίσης αγωνίστρια μάνα της.

Στη μεταχουντική περίοδο και μέχρι το θάνατό της, στάθηκε μαζί με τον αγαπημένο της σύζυγο Νίκο κοντά στους αγώνες του λαού. Καθημερινή φίλη - αναγνώστρια του "Ριζοσπάστη" - που τη συνόδεψε ως τον τάφο - και ακροάτρια του "902 FM". Παρούσα πάντοτε, ακόμα και σε περιόδους όξυνσης της ασθένειάς της, στους καθημερινούς μαζικούς αγώνες του λαού.

Στον τάφο της η ΚΕ του ΚΚΕ κατέθεσε, τιμητικά, στεφάνι. Την αποχαιρέτησε ο σ. Κώστας Μαραγκουδάκης, από την ΚΟΒ Ανω Αμπελοκήπων.

Εκδηλώνοντας την αμέριστη αφοσίωσή της και συμπαράσταση στο κόμμα της εργατικής τάξης, άφησε, πριν ασθενήσει, όλα τα υπάρχοντά της στο σύζυγό της Νίκο και, με ιδιόγραφη διαθήκη των δύο, στο μέλλον, στο ΚΚΕ.

Η Μαίρη και μετά την απώλεια της φωνής της, εξακολούθησε - ως την τελευταία μέρα της ζωής της - να διαβάζει την εφημερίδα του ΚΚΕ και ν' ακούει τον "902 Αριστερά στα FΜ".

Στην άσβεστη μνήμη της, ο σύζυγός της Νίκος πρόσφερε στο ΚΚΕ 20.000 δρχ.