Με κατάρες δε γίνεται τίποτα | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Με κατάρες δε γίνεται τίποτα

Γνωρίζετε το ανέκδοτο αναφορικά με κάποιον ο οποίος, αντιμετωπίζοντας με στωική αφέλεια την αύξηση της τιμής των καυσίμων που είχε επιβάλει ο Α. Ανδριανόπουλος, έλεγε: "Και τι με νοιάζει; Εγώ 1.000 δραχμές βενζίνη έβαζα πριν, 1.000 θα βάζω και τώρα". Το συγκεκριμένο ανέκδοτο χρειάζεται αναπροσαρμογή σήμερα, καθότι με 1.000 δραχμές βενζίνη δεν μπορεί να κυκλοφορήσει το αυτοκίνητο, αφού δεν καλύπτεται καν ο πάτος του ρεζερβουάρ. Κι αν καταριόμαστε ακόμα τον Α. Ανδριανόπουλο για την, αλήστου μνήμης, απόφασή του, πριν 4 χρόνια, ν' απελευθερώσει τις τιμές των καυσίμων, αυξάνοντας, εν μια νυκτί, κατά 50 δραχμές το λίτρο τη βενζίνη, ποια αισθήματα πρέπει να τρέφουμε για την κυρία Βάσω, που επιβάλλει συνεχώς ανατιμήσεις, μ' αποτέλεσμα, μόνο στους 4 τελευταίους μήνες, η τιμή της βενζίνης ν' αυξηθεί πάνω από 30 δραχμές το λίτρο;

Στα τελευταία 5 χρόνια, η τιμή της βενζίνης αυξήθηκε κατά 80%, δηλαδή πάνω από 100 δραχμές το λίτρο. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι, τα τελευταία 20 χρόνια, η τιμή των καυσίμων μειώθηκε μόνο μια φορά κι αυτό διήρκησε για μερικές βδομάδες μόνο.

"Καίνε τα καύσιμα" και οι κάτοχοι αυτοκινήτου "σκούζουν απ' τα πλευρά". Αλλά οι ανατιμήσεις δεν πλήττουν μόνο τους άμοιρους "γιωταχήδες". Αλυσιδωτά αυξάνονται τα μεταφορικά, το κόστος παροχής υπηρεσιών, το κόστος παραγωγής και η τελική τιμή των προϊόντων. Οι ανεξέλεγκτες ανατιμήσεις στα καύσιμα - που αποτελούν τη βασική κινητήρια δύναμη της οικονομίας - έχουν επιπτώσεις στη συντριπτική πλειοψηφία του λαού.

Βεβαίως, καθόλου δεν πλήττονται οι εταιρίες καυσίμων - αντιθέτως αυξάνουν τα κέρδη τους - και το κράτος, που παρακρατεί ως φόρο πάνω από 160 δραχμές για κάθε λίτρο βενζίνης που καταναλώνεται. Τεράστια κέρδη, που συγκεντρώνονται στις τσέπες των Βαρδινογιάννηδων και των άλλων ισχυρών της οικονομικής ολιγαρχίας του τόπου και στα κρατικά ταμεία, για να κατασπαταλώνται για αντιπαραγωγικούς σκοπούς.

Αυτά είναι τ' αποτελέσματα της πολιτικής απελευθέρωσης της αγοράς, την οποία υπηρετούν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Μια πολιτική που δεν επιτρέπει στο φτωχό εργαζόμενο να χαρεί το αυτοκινητάκι του - το οποίο κατόρθωσε ν' αποκτήσει με αιματηρές οικονομίες - και ταυτόχρονα προσκομίζει τεράστια κέρδη στους "χρυσοκάνθαρους" του χρήματος, "κολλητούς" της πολιτικής εξουσίας, και στις πολυεθνικές.

Και φυσικά αυτή η πολιτική δεν αντιμετωπίζεται ούτε με τη στωική αφέλεια των ανεκδότων, ούτε με κατάρες για τον Ανδριανόπουλο και την Βάσω. Χρειάζεται μαζική αγωνιστική αντίδραση των εργαζομένων. Απαιτείται ενωτικός αγώνας του λαού για την ανατροπή αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής, για το γκρέμισμα των εκφραστών της - του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ - από την κυβερνητική εξουσία.

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

Ακριβαίνουν κι άλλο οι βενζίνες (2001-04-26 00:00:00.0)

Ο «λευκός» και «μαύρος» χρυσός (2001-04-22 00:00:00.0)

Ακριβότερες πάλι οι βενζίνες (2000-05-04 00:00:00.0)

Σημαντική αύξηση των τιμών (2000-04-27 00:00:00.0)

Μειώνονται μετά από τρεις βδομάδες αυξήσεων (1999-01-21 00:00:00.0)

Πλαφόν για... "κατανάλωση" στις τιμές πώλησης υγρών καυσίμων (1996-04-11 00:00:00.0)