ΧΑΛΚΙΔΑ (ανταπόκριση).-

Ναυάγιο, με πολλά "μυστήρια" και πολλά αναπάντητα ερωτήματα, πρέπει να θεωρείται αυτό που συνέβη το Σάββατο το βράδυ, με αποτέλεσμα η ναυτεργατική οικογένεια να χάσει 20 ακόμα εργάτες μέλη της, θυσία στο μολώχ του αδηφάγου αφοπλιστικού κεφαλαίου και των πολιτικών υπηρέτησής του.

Στην ασυδοσία και το αποικιοκρατικού τύπου καθεστώς διευκολύνσεων που απολαμβάνουν οι εφοπλιστές, έρχονται να προστεθούν επιπλέον προνόμια που παραχωρούν συνέχεια οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, εδώ και μια 20ετία. Οι συνεχείς μειώσεις στην οργανική σύνθεση των πλοίων που μέσα σε μια 10ετία έχουν μειώσει στο μισό τον αριθμό των ναυτεργατών, η αύξηση της ανεργίας, η ανεξέλεγκτη είσοδος αλλοδαπών πληρωμάτων, η "απογραφειοκρατικοποίηση" των ελέγχων, η ανάγκη εκδημοκρατισμού του ναυτεργατικού συνδικαλιστικού κινήματος (ισχύει ακόμα ο ν.330), οι "μπλακ λιστ" στα εφοπλιστικά γραφεία, είναι μερικές από τις αιτίες που ανάγκασαν τον πλοίαρχο του φορτηγού τσιμεντάδικου της "ΑΓΕΤ Ηρακλής" "ΔΥΣΤΟΣ" να δεχτεί - με βαριά καρδιά - τις σαφείς οδηγίες της "εταιρίας" για όσο το δυνατόν γρηγορότερη άφιξη στον προορισμό του, να σηκώσει την άγκυρα και... να προκαλέσει τη μοίρα του, μαζί με αυτή των άλλων 19 συναδέλφων του, πάνω σε ένα 25χρονο "σαπάκι" με πολλά μηχανικά προβλήματα.

Το τι προηγήθηκε του ναυαγίου, λοιπόν, έχει σημασία πρώτιστα και φυσικά σαν συστατικό στοιχείο ακολουθεί... η ολιγωρία, η καθυστέρηση, η έλλειψη σχεδιασμού διάσωσης, η αδιαφορία για τους συγγενείς. Συγκλονιστικές, γι' αυτό, είναι τρεις μαρτυρίες στο "Ρ" συγγενών των αδικοχαμένων ναυτικών: ΤηςΕιρήνης Πάτρα,συζύγου του υποπλοιάρχου Μηνά Πάτρα.Σε τηλεφωνική (κινητό) επικοινωνία που είχαν στις 10 το πρωί του Σαββάτου της είπε: "Μετά τις 12 το μεσημέρι μάς είπαν (από την εταιρία) να φύγουμε".Ενδεχομένως, έτσι, εξέφραζε και τους μύχιους φόβους του για το ταξίδι με 9άρι στη θάλασσα και όντας γνώστης του βαποριού που επέβαινε και του φορτίου που είχε στ' αμπάρια του. Σε δέκα ημέρες θα ξεμπάρκαρε, όπως μας είπε ο πατέρας του.

Ακόμα πιο συγκλονιστική η μαρτυρία του Νίκου Σαρακατσάνου, συγγενή του αδικοχαμένου ναύτη Λάμπρου Τσιργή,όταν μας είπε ότι "στο πλοίο είχε ξανασυμβεί άλλες δύο φορές, όταν ήταν ο "μπατζανάκης του" μέσα να ρυμουλκηθεί, γιατί είχε μπατάρει. Μια πέρσι κοντά στην Κάρυστο και παλιότερα στην Ιταλία", λέει ο Ν. Σαρακατσάνος. Και αφού το ήξερε το βαπόρι γιατί ξαναπήγε; "Τι να έκανε είχε 8-9 μήνες χωρίς δουλιά...", η απάντηση.

Μέσα στον πόνο και την αγωνία του να μάθει κάτι από τους "αρμόδιους" του Λιμεναρχείου Κύμης και τον εκπρόσωπο του ΥΕΝ, "θυμήθηκε" τον αδελφό του Νίκο, Γ Μηχανικό στο "ΔΥΣΤΟΣ", ο Απ. Χαλέβας, όταν του έλεγε ότι "η μια μηχανή είναι χαλασμένη" κι αυτός του έλεγε και του ξανάλεγε να μην μπαρκάρει. Και τώρα;... Τώρα που βρίσκονται εδώ; Στο Λιμεναρχείο της Κύμης, στην προβλήτα όπου θα έφερναν τα "κουφάρια" των αδικοχαμένων αγαπημένων τους, στο νοσοκομείο, για να τους αναγνωρίσουν, παντού... κανείς "αρμόδιος" δεν τους έδινε σημασία, κανείς δεν τους ενημέρωνε από μας ρωτούσαν να μάθουν. Καμιά "εταιρία" δεν τους ήξερε. Ασχολούνταν όλοι με το μακάβριο έργο τους. Να αποδείξουν και να ρίξουν στον πλοίαρχο το ανάθεμα. Το γνωστό "ανθρώπινο λάθος" από "ανθρώπινο παράγοντα". Το ΥΕΝ μάλιστα όπως και η εταιρία ΑΓΕΤ πριν, είχαν βγάλει το πόρισμα: "Φταίει ο πλοίαρχος". Αλήθεια, πόσο γρήγορα βγήκε το πόρισμα; Ούτε πέντε ώρες δε χρειάστηκαν (διάστημα από τη μια συνέντευξη στην άλλη) για να υιοθετήσει ο "εκσυγχρονιστής" του ΥΕΝ το συμπέρασμα της εταιρίας για το ποιος φταίει. Μακάρι να ήταν τόσο γρήγορη η κυβέρνηση και ο κρατικός μηχανισμός της στις ενέργειες έναρξης της διάσωσης των ναυαγών. Δικαιολογημένα προκύπτουν τα ερωτήματα των δεκάδων συγγενών που είχαν μαζευτεί, για να μάθουν για τον άνθρωπό τους. Γιατί καθυστέρησαν να λάβουν το σήμα; Γιατί όταν το πήραν ολιγώρησαν; Γιατί δεν υπήρχε σχεδιασμός διάσωσης; Υπάρχουν σκοπιμότητες;

"Ηταν δουλιά ρουτίνας για μας", μας είπε ο Βαγγ. Σωτηρίου, επικεφαλής ομάδας εθελοντών αυτοδυτών που έφτασε στις 2 το μεσημέρι του Σαββάτου και δεν τους επέτρεψε το λιμεναρχείο να βουτήξουν, αλλά περίμεναν τους δύτες της"εταιρίας".

Εύλογο το ερώτημα του πατέρα του χαμένου υποπλοίαρχου Μηνά Πάτρα "γιατί δε δουλεύουν τα συνεργεία; Μια πιθαμή από τη στεριά και δεν κάνουν τίποτα. Τι περιμένουν;". Οι καταγγελίες και οι προτάσεις του ναυτεργατικού συνδικαλιστικού κινήματος ποτέ δε λήφθηκαν υπόψη. "Επιβεβαιώνονται οι καταγγελίες μας" επισήμανε ο γγ της ΠΕΜΕΝ Σ. Τσιμπόγλου,που, μαζί με τον πρόεδρο του σωματείου "ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ" Γ. Μανουσογιαννάκη,επισκέφτηκαν προχτές το απόγευμα την περιοχή του ναυαγίου, "ότι δεν υπάρχει η υλικοτεχνική υποδομή για τη διάσωση της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα. Με καθυστέρηση πολλών ωρών απ' τη στιγμή που έγινε το ναυάγιο, η κρατική μηχανή κινήθηκε πολύ αργά. Ενώ, συνεχίζει, από στοιχεία που συγκεντρώσαμε από την περιοχή δείχνουν την εγκληματική αμέλεια αντιμετώπισης των ναυαγών λες και ήταν προδιαγραμμένοι". Οπως μας είπε ο Σ. Τσιμπόγλου η ΠΕΜΕΝ βρίσκεται στο στάδιο συγκέντρωσης στοιχείων για την αξιοπλοϊα ή όχι του συγκεκριμένου πλοίου.

Τέλος με δήλωσή του στο "Ρ" το μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Κ. Παρασκευάς,που επισκέφτηκε την περιοχή και ενημερώθηκε απ' τον εκπρόσωπο του ΥΕΝ συνομίλησε με συγγενείς των ναυαγών, καταγγέλλει την πλήρη αδιαφορία του κράτους, την έλλειψη συντονισμού και σχεδιασμού για την αντιμετώπιση ενός τόσο σοβαρού ζητήματος. Το μέλος του ΠΓ καταγγέλλει την εφοπλιστική αδιαφορία και την εγκληματική δραστηριότητα του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Το ΚΚΕ, συνεχίζει, θεωρεί απαράδεκτο το γεγονός ότι 20 άνθρωποι χάθηκαν και υπήρχε τέτοια καθυστέρηση και αδιαφορία ως προς τη γρήγορη λήψη μέτρων διάσωσής τους, ενώ καμιά μέριμνα δεν υπήρχε από τους αρμόδιους για υπεύθυνη ενημέρωση των συγγενών των αγνοουμένων που βρέθηκαν στην Κύμη.

Μπροστά σ' αυτή την αδιαφορία της κυβέρνησης, του κράτους, συνεχίζει ο Κ. Παρασκευάς, οι ναυτεργάτες, οι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες και τις μεταφορές, όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να αντιτάξουν την ενωμένη πάλη τους και να υπερασπιστούν τη ζωή τους, την τύχη των οικογενειών τους, την ασφάλεια της εργασίας τους και να θέσουν τέρμα στην εφοπλιστική ασυδοσία και στην αδιαφορία των κυβερνήσεων.

Γιώργος ΠΑΝΤΕΛΗΣ