Νάτοι πάλι, οι "νταβραντισμένοι" αγάδες των Αθηνών. Ο μυστακοφόρος υπουργός Γεωργίας κι ο γενειοφόρος υφυπουργός Οικονομικών. "Μη μου άπτου" εκφωνητές τηλεοπτικών καναλιών, αδαείς "ματσουκιοφόροι ρεπόρτερς", εκ του μακρόθεν "ειδήμονες" γραφιάδες εφημερίδων. Κράζουν, όλοι μαζί, σαν τις καλιακούδες: "Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι της Θεσσαλίας έκοψαν την Ελλάδα στη μέση, για να μην πληρώνουν φόρο". Ουστ, ξεδιάντροποι. Γι' αυτό, μωρέ, ξεσηκώθηκαν οι Θεσσαλοί ξωμάχοι; Γι' αυτό, η θεσσαλική γη - αυτός ο "άγιος" και πολύπαθος τόπος, απ' όπου ξεκίνησε πριν 85 χρόνια, στο Κιλελέρ, η επανάσταση των κολίγων - τρέμει κάτω από το μούγκρισμα των τρακτέρ και τις οργισμένες φωνές των αγροτών;

Ξαφνιάστηκαν οι "καρεκλοκένταυροι" της εξουσίας και οι "κολαούζοι" των ΜΜΕ. Δεν περίμεναν ότι οι λασπωμένοι γεωργοί, οι αγράμματοι τσοπαναραίοι, θα σήκωναν κεφάλι. Κλεισμένοι στα πολυτελή γραφεία τους αγνοούσαν - ή δεν ήθελαν να το πιστέψουν - ότι στην ύπαιθρο "το καζάνι έβραζε" και δε χρειαζόταν παρά μια σπίθα για να ανάψει η φωτιά του ξεσηκωμού.

Πώς να μην ξεσηκωθεί ο αγρότης της Θεσσαλίας, όταν κάθε χρόνο η Ευρωπαϊκή Ενωση μειώνει την τιμή του προϊόντος του. Οταν οι έμποροι - εκμεταλλευόμενοι το μαρασμό των συνεταιρισμών - τον εκβιάζουν να πουλήσει σχεδόν τζάμπα. Οταν οι συνεχείς αυξήσεις στα λιπάσματα, στα φυτοφάρμακα, στο πετρέλαιο, στα καλλιεργητικά, τον καθιστούν "όμηρο" των χρεών στην Τράπεζα. Οταν δεν παίρνει φράγκο αποζημίωση για τις ζημιές στην παραγωγή, που προκάλεσαν οι πλημμύρες. Οταν δεν μπορεί να σπουδάσει τα παιδιά του, "για να φύγουν απ' τη λάσπη". Οταν παιδεύεται μέρα - νύχτα - το χειμώνα μέσα στο κρύο και τη λάσπη και το καλοκαίρι στο λιοπύρι και το χώμα - χωρίς καμιά απολαβή, τελικά. Οταν νιώθει την εγκατάλειψη και τον εμπαιγμό των κυβερνήσεων, τη δημαγωγία των πολιτικάντηδων, την προδοσία των ονείρων του.

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ