Από το 1965 περιμένει να της δοθεί σπίτι, μια οικογένεια επαναπατρισμένων από την πρώην ΕΣΣΔ, η οποία μένει όλα αυτά τα χρόνια σε ένα παράπηγμα στο Λαύριο!

Η οικογένεια του Γ. Τοπαλίδη εγκαταστάθηκε στον συνοικισμό Ρουμάνικα του Λαυρίου, ερχόμενη από την ΕΣΣΔ, στην οποία είχαν εγκατασταθεί οι γονείς του μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Στο Λαύριο, τους παραχωρήθηκε από το υπουργείο Υγείας "προσωρινά" ένα παράπηγμα, με την υπόσχεση της γρήγορης μεταστέγασης, η οποία όμως μέχρι σήμερα δεν πραγματοποιήθηκε. Σα να μην έφτανε αυτό, αντιμετώπιζαν και αντιμετωπίζουν και την απαράδεκτη συμπεριφορά των αρμόδιων υπηρεσιών, κάθε φορά που έκαναν κάποιο διάβημα.

Το 1969 δεν τους ανανέωσαν τις άδειες παραμονής και εργασίας και τους ζήτησαν να πολιτογραφηθούν σαν Ελληνες πολίτες. Οι πρόσφυγες ζήτησαν να τους δοθεί πρώτα το κανονικό σπίτι που τους υποσχέθηκαν. Απογοητευμένοι, τελικά, από την αντιμετώπιση της "μαμάς πατρίδας", απευθύνθηκαν στην πρεσβεία της Σοβιετικής Ενωσης ζητώντας να επιστρέψουν, αίτημα που έγινε δεκτό το 1975.

Ενώ όμως ήταν έτοιμοι να φύγουν, με μια εντυπωσιακή κίνηση, η ελληνική γραφειοκρατία τους έγραψε αυτεπάγγελτα στα Δημοτολόγια Λαυρίου, χωρίς πιστοποιητικά γέννησης και βάπτισης και σαν γεννηθέντες στο Λαύριο! Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να τους απαγορευτεί η επιστροφή στην ΕΣΣΔ.

Στο αποκορύφωμα, ως "γεννηθέντες στο Λαύριο" - έτσι έλεγαν τα χαρτιά - ο Γ. Τοπαλίδης και ο αδελφός του παραπέμφθηκαν στο στρατοδικείο σαν ανυπότακτοι! Το ίδιο συνέβη και με τα παιδιά τους και η κοροϊδία συνεχίζεται μέχρι σήμερα, χωρίς καν οι "ανυπότακτοι" να έχουν την ελληνική υπηκοότητα, χωρίς ούτε καν αστυνομική ταυτότητα, γεγονός, που με τη σειρά του, τους δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα στην έκδοση πιστοποιητικών, στην αναγνώρισή τους από όλες τις υπηρεσίες και στην παροχή των διάφορων επιδομάτων (ΟΑΕΔ, σχολική χρήση κ.ά).

Το θέμα έφεραν στη βουλή οι βουλευτές του ΚΚΕ Δ. Κουμπούρης και Στρ. Κόρακας,οι οποίοι ρωτούν τους υπουργούς Εσωτερικών, Εξωτερικών και Υγείας - Πρόνοιας, τι μέτρα προτίθενται να πάρουν για να σταματήσει η πολύχρονη και άδικη ταλαιπωρία της οικογένειας.