Πολλοί και διάφοροι - οι περισσότεροι "βαλτοί", μερικοί "απονήρευτοι" και λίγοι "μεμψίμοιροι" - θα ρωτήσουν: Τι κέρδισαν οι αγρότες απ' αυτήν την κινητοποίηση;

Βεβαίως, θα μπορούσαμε να επικαλεστούμε το γενικό αξίωμα ότι δεν υπάρχει αγώνας που να πάει χαμένος. Υπάρχουν, όμως, κέρδη αυτού του αγώνα πολλά κι έτσι η απάντηση μπορεί να είναι συγκεκριμένη. Η φετινή κινητοποίηση ανέδειξε νέα ποιοτικά στοιχεία, τα οποία αποτελούν νέες κατακτήσεις του αγροτικού κινήματος.

ΠΡΩΤΟΝ, ο αγώνας της αγροτιάς εξασφάλισε μαζική και ενεργό συμπαράσταση της εργατικής τάξης, εργαζομένων της πόλης και του χωριού, των άλλων μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων. Κι αυτό έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για τους αγροτικούς αγώνες που συνεχίζονται - επόμενος σταθμός ο γιορτασμός του Κιλελέρ στις 15 Μάρτη - αλλά και γιατί μπαίνουν βάσεις για τη δημιουργία του πλατιού λαϊκού μετώπου αντίστασης και αντεπίθεσης, για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής των πολυεθνικών, που εφαρμόζουν η ΕΕ και οι ελληνικές κυβερνήσεις.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ, αποκαλύφθηκαν ακόμα πιο καθαρά ποιες δυνάμεις, ποιοι συνδικαλιστές, ποιες επιτροπές αγώνα, μπορούν να "χαίρουν" της εμπιστοσύνης των αγροτών. Ετσι ξεπερνιούνται ακόμα περισσότερο τα εμπόδια που βάζουν στους αγώνες οι τριτοβάθμιες οργανώσεις ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΕΣΑΣΕ, ΣΥΔΑΣΕ, λειτουργώντας ως πειθήνια όργανα της κυβέρνησης και της ΕΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη φετινή κινητοποίηση οι "καρεκλοκένταυροι" εξαφανίστηκαν εντελώς και κανείς δεν τους έδωσε, ούτε θα τους δίνει από δω και πέρα, σημασία.

ΤΡΙΤΟΝ, αναδείχτηκε η ωριμότητα του αγροτικού κινήματος, το οποίο απέδειξε ότι είναι σε θέση να επιλέγει και να εναλλάσσει τις μορφές πάλης και, μην ξεφεύγοντας από το βασικό στόχο, να ξεπερνάει τις παγίδες που στήνονται από την κυβέρνηση και άλλους "επιτήδειους", προσπαθώντας να στρέψουν άλλα κοινωνικά στρώματα και ομάδες εναντίον των αγωνιζόμενων αγροτών.

ΤΕΤΑΡΤΟΝ, αντιμετωπίστηκε με αρκετή επιτυχία μπορούμε να πούμε η τακτική μιας ποικιλόμορφης τρομοκράτησης και μέσω του κρατικού κατασταλτικού μηχανισμού και των δικαστηρίων, αλλά και με άλλες βρώμικες μεθόδους. Και η φετινή κινητοποίηση πέτυχε, παρά το προηγούμενο της επιχείρησης - "βουλκανιζατέρ", της σωρείας δικών και καταδικαστικών αποφάσεων σε βάρος 10.000 και πλέον αγωνιστών της αγροτιάς. Αυτό αποδεικνύει ότι η τρομοκρατία δε θα περνάει, όσο κι αν σε λαϊκά τμήματα επιδρά ανασταλτικά και βάζει επιτακτικά το καθήκον στην πρωτοπορία να βοηθήσει στο ατσάλωμα των αγωνιστών, μπροστά και στους αγώνες που έρχονται.

ΠΕΜΠΤΟΝ, το πλαίσιο των αιτημάτων της φετινής κινητοποίησης ήταν πολιτικά ξεκάθαρο, αφού έθετε σαφώς την αντίθεση του αγροτικού κόσμου στην πολιτική της ΕΕ, των ελληνικών κυβερνήσεων και των κομμάτων που στηρίζουν τις επιλογές αυτές.

*****

Η στάση της κυβέρνησης έναντι των δίκαιων αιτημάτων των αγροτών και της μορφής πάλης που αυτοί επέλεξαν είναι γνωστή και εκφράστηκε από τον πρωθυπουργό στη Βουλή και από τον υπουργό Γεωργίας στη συνάντηση με την ΠΑΣΕ. Την ίδια στάση κράτησε και ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, Κ. Σκανδαλίδης, ως εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος.

Στο ίδιο μήκος κύματος, κινήθηκε και ο πρόεδρος της ΝΔ Κ. Καραμανλής, συντασσόμενος πλήρως με τη λογική και την τακτική της κυβέρνησης. Οπως τόνιζαν οι αγρότες στο μπλόκο των Τεμπών, και ανάμεσά τους ψηφοφόροι του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, "την τελευταία ώρα, μας έσφαξε με το βαμβάκι ο Κωστάκης". Είναι δε γνωστό τοις πάσι ότι και οι διαγραμμένοι της ΝΔ - που ίσως φιλοδοξούν να δημιουργήσουν άλλο κόμμα - ευθέως τάχτηκαν κατά της μορφής και του περιεχομένου της αγροτικής κινητοποίησης.

Στο ρόλο του "συμβουλάτορα", που στοχεύει στο ξεφούσκωμα των αγώνων για να μην πληγούν τα "ευρωπαϊκά ιδεώδη" και ο "εκσυγχρονισμός", κινήθηκε και η ηγεσία του ΣΥΝ.

Μόνο, ουσιαστικά, το ΚΚΕ στάθηκε από την αρχή μέχρι το τέλος δίπλα στους αγωνιζόμενους αγρότες, διαθέτοντας, εκτός από τη γενική του συμπαράσταση, έμπρακτα όλες του τις δυνάμεις.

Μέγα, λοιπόν, το πολιτικό όφελος για το αγροτικό κίνημα, καθώς οι αγρότες τώρα ξέρουν με ποιους θα πάνε και ποιους θα αφήσουν. Κι αυτό δεν μπορεί παρά να έχει και πρακτικό πολιτικό αποτέλεσμα στις ερχόμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, αλλά και αργότερα.

*****

Οι αγρότες δε νομίζουμε να είχαν την αυταπάτη ότι με αυτήν την κινητοποίηση θα λύνονταν τα πολλά και οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Βεβαίως, έθεσαν ένα μίνιμουμ αιτημάτων, η ικανοποίηση των οποίων απλώς θα τους έδινε μιαν ανάσα για να συνεχίσουν να ασχολούνται με το αγροτικό επάγγελμα. Ούτε αυτά ικανοποίησε η κυβέρνηση, αποδεικνύοντας για μια ακόμα φορά περίτρανα τον ταξικό, αντιλαϊκό και δουλοπρεπή στους ξένους χαρακτήρα της.

Το συμπέρασμα, λοιπόν, είναι ότι χρειάζονται ακόμα πιο μαζικοί, πιο δυναμικοί, καλύτερα οργανωμένοι και συντονισμένοι αγώνες της αγροτιάς, οι οποίοι θα είναι πολύμορφοι και μακρόχρονοι. Και χρειάζεται ακόμα να υπάρξει μεγαλύτερη συμπαράταξη των εργαζομένων, των άλλων μεσαίων στρωμάτων με τους αγρότες. Προβάλλει, και μέσα απ' αυτήν την κινητοποίηση, η αναγκαιότητα του μαζικού λαϊκού μετώπου, που θα κινείται σε αντιμονοπωλιακή, αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση και θα είναι ικανό να αλλάξει συνειδήσεις, να αλλάξει συσχετισμούς σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, να δημιουργήσει νέα κοινωνική και πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα.

Ολα αυτά και πολλά άλλα είναι κέρδη που έφερε η κινητοποίηση των αγροτών και οι λαϊκοί αγώνες που συνεχίζονται και θα συνεχίζονται.

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Το μέγιστο όφελος είναι ότι μ' αυτήν την επιτυχημένη κινητοποίηση οι αγωνιζόμενοι αγρότες κατάφεραν να βγάλουν όση "τσίπα" απέμεινε στα πρόσωπα των κυβερνώντων και των ηγεσιών των άλλων κομμάτων, που υποστηρίζουν την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ. Τώρα πλέον, οι πάντες γνωρίζουν ποιοι είναι οι πραγματικοί φίλοι και συμπαραστάτες των αγροτών και ποιοι εργάζονται ανοιχτά και υπόγεια για το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς και το χτύπημα του αγωνιστικού, ταξικού αγροτικού κινήματος