Τη διαφήμιση του ΝΑΤΟ, το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ ανήγαγε σε θεσμό "ασφάλειας, σταθερότητας και συνεργασίας με ευρύτερη εμβέλεια", ανέλαβε στην ομιλία του ο πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης, επιβεβαιώνοντας έτσι πλήρως τον επικίνδυνο χαρακτήρα της κυβερνητικής πολιτικής.

Μάλιστα, ο πρωθυπουργός έσπευσε να υιοθετήσει τη "νέα" επιθετική τακτική του ΝΑΤΟ, με τα "τάγματα ασφαλείας", που στέλνει σε διάφορες περιοχές, λέγοντας ότι η νέα δομή του ΝΑΤΟ περιλαμβάνει "αποστολές στήριξης της ειρήνης και της σταθερότητας", έχοντας "την ευθύνη της ασφάλειας απέναντι σε απρόβλεπτους κινδύνους και κρίσεις σε ένα ευρύτερο περιβάλλον".Ουσιαστικά, δηλαδή, αποκάλυψε τον ολέθριο χαρακτήρα των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει για την προώθηση των ΝΑΤΟικών σχεδίων στην περιοχή, τα οποία προφανώς κατά τον Κ. Σημίτη εξυπηρετούν την "ασφάλεια και τη σταθερότητα".Θέλοντας ο πρωθυπουργός να αντικρούσει την κριτική του ΚΚΕ για τη νέα δομή του ΝΑΤΟ, είπε ότι όλα τα κράτη της περιοχής αντιμετωπίζουν το ΝΑΤΟ ως τη "μείζονα προοπτική κατοχύρωσης της εθνικής τους ασφάλειας", την ίδια στιγμή που είναι πρόσφατος ο ρόλος του μακελάρη που έπαιξε το ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία, ενώ αποσιώπησε το γεγονός ότι κριτική για τον καταστροφικό ρόλο του ΝΑΤΟ στην περιοχή έχουν ασκήσει και αρκετοί βουλευτές του κόμματός του.

Επανέλαβε τη θέση ότι με τη νέα δομή και τα νέα στρατηγεία η Ελλάδα είναι ωφελημένη, ισχυριζόμενος πως η χώρα μας "μετέχει πρακτικά και ισότιμα για πρώτη φορά στο σύνολο".

Κατόπιν των παραπάνω αποκαλυπτικών για την αποδοχή όσων επιτάσσουν τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, μόνο ως αστείος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο ισχυρισμός του ότι η Ελλάδα "χαράσσει σήμερα εντελώς ανεξάρτητα την εξωτερική της πολιτική".

Οσον αφορά τα Ελληνοτουρκικά, αφού έκανε αναφορά στη συμφωνία του Λουξεμβούργου και τους όρους που αυτό καθόρισε για τη συμμετοχή της Τουρκίας στην ΕΕ, επανέλαβε τη θέση του για τη "βήμα προς βήμα" προσέγγιση με τη γειτονική χώρα.

Υπερασπιζόμενος την αμερικανόπνευστη Συμφωνία της Μαδρίτης, είπε ότι αυτή "αποβλέπει στο να στρέψει την Τουρκία προς την κατεύθυνση της αποδοχής και επαναβεβαίωσης των κανόνων του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συνθηκών που ορίζουν το υφιστάμενο καθεστώς μεταξύ των δύο χωρών". Παραγνωρίζοντας τα πανηγύρια που η Τουρκία έκανε για τη συμφωνία, ζητώντας μάλιστα να πάρει και νομική μορφή, είπε ότι "η Μαδρίτη στενεύει τα περιθώρια δράσης της Αγκυρας και την εκθέτει στη διεθνή κοινωνία κάθε φορά που τα υπερβαίνει".

Εμμένοντας στη γνωστή θέση για προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, είπε ότι η Ελλάδα καλεί την Τουρκία να αποδεχτεί τη δικαιοδοσία του εν λόγω Δικαστηρίου, γιατί κάτι τέτοιο είναι προς το συμφέρον και της Ελλάδας και της Τουρκίας. Στο σημείο αυτό ο πρωθυπουργός δε διευκρίνισε εάν η προσφυγή θα αφορά μόνο την υφαλοκρηπίδα ή και άλλα θέματα, όπως έχει ζητήσει ο υπουργός Εξωτερικών.

Σχολιάζοντας τις πρόσφατες προτάσεις του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών, είπε ότι η Ελλάδα τις απέρριψε, επειδή "μία συνολική διαπραγμάτευση είναι αδιέξοδη και γι' αυτό δεν τη δεχόμαστε" και σχολιάζοντας τις απειλές κύκλων της Τουρκίας για το ενδεχόμενο θερμού επεισοδίου τόνισε: "Οι απειλές δε μας φοβίζουν. Εχουμε τη δυνατότητα να απαντήσουμε οποτεδήποτε πολύ αποτελεσματικά".

Για το Κυπριακό ο Κ. Σημίτης είπε ότι η Ελλάδα υποστηρίζει τις προσπάθειες που καταβάλλει ο ΓΓ του ΟΗΕ, τονίζοντας πως η πολιτική λύση του Κυπριακού δεν αποτελεί προϋπόθεση για πρόοδο των ενταξιακών διαπραγματεύσεών της στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Σύμφωνος εμφανίστηκε ο πρωθυπουργός και με τον εξοπλισμό της Κύπρου με τους S-300, αν και όπως είπε η πρόταση του Προέδρου Κληρίδη για αποστρατικοποίηση της Κύπρου ή για σταδιακό αφοπλισμό είναι στη σωστή κατεύθυνση.

Ο πρωθυπουργός δεν παρέλειψε να διαφημίσει την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης, ισχυριζόμενος ότι επί δύο χρόνια η χώρα ζει με μία "ολοκληρωμένη εξωτερική πολιτική". Κατά τον πρωθυπουργό ένα μεγάλο τμήμα της διεθνούς κοινής γνώμης επικροτεί την πολιτική της Ελλάδας και το κύρος της χώρας έχει αυξηθεί στο εξωτερικό λόγω της κυβέρνησής του.

Μάλιστα ο Κ. Σημίτης εμφανίστηκε τόσο ευχαριστημένος με την πολιτική του, χαρακτηρίζοντάς την "κεκτημένο" το οποίο πρέπει να διατηρηθεί.