Διαβάζοντας και ακούγοντας τα περί μετώπου μού ήρθε έτσι αυθόρμητα στο νου τι κάναμε το Κίνημα Ειρήνης στη δεκαετία του '80. Αυτοί οι ίδιοι προβληματισμοί, μόνο που τώρα είναι πιο ολοκληρωμένοι και σε μια μεγέθυνση που αγκαλιάζουν ολόκληρη την κοινωνία.

Αντιιμπεριαλιστικό το Κίνημα Ειρήνης, αυτός είναι ο στόχος του ο αντιιμπεριαλισμός. Στις συγκεκριμένες συνθήκες παρατηρείται το φαινόμενο ότι μια μεγάλη μερίδα του χρηματιστικού κεφαλαίου επενδύει στη μιλιταριστική βιομηχανία, δηλαδή στη βιομηχανία των όπλων.

Και πλέον η βιομηχανία των όπλων παράγει υπεραξία και κέρδος και αυτονομείται. Λοιπόν, είμαστε κόντρα ακριβώς σ' αυτή την οικονομική λειτουργία. Είμαστε ένα κίνημα αντιμονοπωλιακό, γιατί βασική αρχή του ειρηνιστικού κινήματος υπήρξε πάντα ότι κάθε κοινωνική καταπίεση, οποιασδήποτε μορφή εκμετάλλευσης, συνιστά αιτία πολέμου. Αυτή είναι η βασική μας θέση.

Επίσης, είμαστε το μαχόμενο ειρηνιστικό κίνημα. Και γιατί το λέω αυτό; Πολύ συγκεκριμένα, μια βασική αρχή ιδιαίτερα του δυτικοευρωπαϊκού κινήματος Ειρήνης, την οποία εδώ στην Ελλάδα κάποιοι δε σέβονται, είναι η θέση "κανείς στρατιώτης έξω από τα σύνορα της πατρίδας του".

Κι όταν το λέω αυτό, λέμε ναι, αλλά όχι για την Ελλάδα. Οταν λέω γιατί οι στρατιώτες στη Βοσνία, απαντάνε για την Ελλάδα δεν ισχύει. Αυτή είναι η απάντηση. Λέω λοιπόν στους παλιούς συντρόφους ας βγάλουν το πουκάμισο που φοράνε, έχει βρωμίσει. Να φορέσουν ένα καινούριο και καθαρό πουκάμισο, αν θέλουν να είναι κοντά μας.

Επίσης η όλη ιστορία της οικονομικής λειτουργίας έγινε αναλυτικά από όλους τους προλαλήσαντες και από την εισήγηση. Εγώ θέλω να τονίσω ορισμένα χαρακτηριστικά τα οποία πρέπει να έχει το μέτωπο.

Το μέτωπο πού στηρίζεται; Ειπώθηκε καθαρά και επανειλημμένα από την εισήγηση. Στην εργατική τάξη, στους μικρομεσαίους αγρότες και στα μικρομεσαία αστικά στρώματα, δηλαδή στο μικρομεσαίο κεφάλαιο.

Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι δεν έχει μόνο ταξικό χαρακτήρα, αλλά ούτε υπερταξικό βέβαια, έχει διαταξικό χαρακτήρα. Κάτι τέτοιο είναι και το Κίνημα Ειρήνης. Επομένως, πρέπει να δούμε το χαρακτήρα που θα του δώσουμε. Κάτι ακούστηκε για το ποιες θα είναι οι καταστατικές διατάξεις. Εδώ δεν πρόκειται να δημιουργηθεί κατά τη γνώμη μου ένα υποκατάστατο κόμματος ή ένα αντικόμμα. Πρόκειται να δημιουργηθεί ένα μεγάλο κοινωνικό κίνημα.

Ταυτόχρονα βέβαια, αυτό χρειάζεται να έχει ένα πλαίσιο γενικών αρχών, το οποίο θα το διέπει. Κι αυτό το πλαίσιο των γενικών αρχών είναι ζητούμενο, όπως και από πού θα προκύψει.

Οι διάφορες πλευρές του τοπικές, επαγγελματικές που θα συγκροτηθούν, η κάθε μια θα καταθέσει την εμπειρία της σ' ένα κοινό τραπέζι, που μέσα από αυτή τη σύνθεση θα βγει το οριστικό πολιτικό πλαίσιο. Αυτό είναι το ζητούμενο.

Και τέλος έρχομαι να βάλω έναν προβληματισμό στο δημοκρατικό μέτωπο. Η λέξη δημοκρατικό μέτωπο είναι πολύ βεβαρημένη από το παρελθόν, από δεξιά και δημοκρατικές δυνάμεις.

Εμείς ξέρουμε γιατί το λέμε. Για την υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών. Με τη μόνη διαφορά όμως να λειτουργεί στον κόσμο, να μη δημιουργεί αρνητικούς συνειρμούς. Εφόσον αυτό το μέτωπο στηρίζεται πάνω στις 3 εκείνες κοινωνικές δυνάμεις που προαναφέραμε συν τα κοινωνικά κινήματα, θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να μη λέγεται δημοκρατικό, αλλά ενιαίο μέτωπο ή κοινωνικό μέτωπο, να εκφράσει τις κοινωνικές δυνάμεις.

Και ο πολιτικός του χαρακτήρας πλέον να οριστικοποιηθεί και να προκύψει μέσα - από όπως προανέφερα - από τη συμβολή αυτήν.

Τελειώνοντας θυμάμαι όταν το Σεπτέμβρη του '91 σε εκείνη τη δύσκολη εποχή, όταν άρχισα να αρθρογραφώ από τη γνωστή στήλη του ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ, με βρήκαν πολλοί πρώην σύντροφοι και μου είπαν "Αντώνη, πού πας, τι κάνεις". Και λέω "ξέρω τι κάνω και θυμάστε ότι αυτό το κόμμα θα ορθοποδήσει και θα γίνει πρωτοπόρο ξανά". Και μου είπαν "τι λέει αυτός, τρελάθηκε".

Τους λέω "ταλαίπωροι, η εν τη βουλή Λακεδαιμόνιοι ξέρουν τι λένε και τι κάνουν. Και ακόμη, μέσα στη Βουλή, πρώην σύντροφοι αφήστε τους 3 καμπαλέρο Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ και Συνασπισμό και ενταχθείτε στις κοινωνικές εκείνες δυνάμεις, τις ανατρεπτικές, που ψυχή τους, που σέρνει το χορό, είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας". Αυτή είναι η αλήθεια. Ευχαριστώ, σύντροφοι.