Θαύμαζα τους νέους και τις νέες παγοδρόμους, καθώς χόρευαν, με τις λάμες εφαρμοσμένες στις σόλες των ειδικών τους παπουτσιών, πάνω στον πάγο.

Κάπου - κάπου, άκουγα τον γνωστό εκφωνητή Αλέξη Κωστάλα, που έβγαζε επιφωνήματα απογοήτευσης, όταν έπεφτε κάποιος τη στιγμή που έκανε τη φιγούρα του.

Κι ύστερα, τους δικαιολογούσε: Είναι τόσο μεγάλη η ένταση, που η πτώση πολλές φορές είναι αναπόφευκτη.

Οι αθλητές από τη Ρωσία, την Ουκρανία, την Τσεχία ή άλλες παλιές Σοβιετικές Δημοκρατίες έπιαναν πάλι τις πρωτιές.

Η ένταση σαν το αντίθετο του χαλαρού μ' ενόχλησε και για έναν άλλο λόγο, καθώς ανάμεσα στις αγωνιστικές επιδείξεις είχε ακουστεί και ο πρωθυπουργός της δικής μας χώρας, που εξήγγειλε πως στις επερχόμενες ευρωεκλογές "η ψήφος δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι χαλαρή".

Αν αυτό βρει ανταπόκριση, δηλαδή, από μη χαλαρή γίνει εντατική, ποιος θα πέσει;

Ομως, πολλές φορές ο κ. πρωθυπουργός έχει δηλώσει πως κανένας, κι επομένως ούτε αυτός, δεν μπορεί να κατέχει για πάντα το αξίωμα που κατέχει ο ίδιος τώρα.

Οσον αφορά στον ΥΠΕΞ, έχει πει μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες ότι δε θα έχει κανένα πρόβλημα, όταν δε θα είναι πια υπουργός, να πάει σπίτι του και να ασχοληθεί με την καλλιέργεια της γης.

Είναι δύσκολο να στέκεται κανείς μπροστά στην τηλεόραση και να κρατάει χαρτί και στιλό και να γράφει κάτι τέτοια, που άλλοτε ακούγονται σαν απειλές και άλλοτε σαν ευτράπελα, αλλά το νόημα το θυμάται.

Τα πιο πάνω φέρνουν κι ένα μήνυμα για όλους εμάς, τους άλλους, που, ενώ είμαστε μέρος του ελληνικού λαού, είμαστε αντίθετοι ή έστω σκεπτικιστές ως προς αυτό που είπε ο κ. πρωθυπουργός: "Και εδώ θα πρέπει να προκύψει με σαφήνεια από τις ευρωεκλογές πως ο ελληνικός λαός επιθυμεί να συνεχιστεί αυτή η πορεία και μάλιστα με αποφασιστικότητα".

Συμπλήρωσε και κάτι άλλο: "...όσο δυνατότερη είναι η Κοινοβουλευτική Ομάδα στο Ευρωκοινοβούλιο, τόσο περισσότερες δυνατότητες επιρροής έχει".

Προφανώς, εδώ δε χωράει καμιά αμφιβολία για την πλήρη πολιτικοποίηση των ευρωεκλογών και, μάλιστα, το προβάδισμα το πήρε ο πρόεδρος του κυβερνητικού κόμματος.

Αλλά αν οι ευρωεκλογές ζητούν εντατικοποίηση από εκείνον τον πολιτικό χώρο, ο οποίος, ήδη, βρίσκεται στην εξουσία κι επομένως, έτσι, μπορεί να ελέγχει σε μεγάλο βαθμό την πληροφόρηση ή τα ΜΜΕ, τότε τι θα πρέπει να κάνουν τα μικρότερα πολιτικά κόμματα με τις περιορισμένες τους δυνατότητες;

Το ερώτημα είναι από ποιον απαιτείται να μην ψηφίσει χαλαρά και ποιο θα είναι το αντίκρισμα της έντασής του από τώρα μέχρι τον Ιούνη και πολύ περισσότερο μετά.

Είναι αυτή μια καινούρια προσέγγιση προς τον ψηφοφόρο, που επιδεικνύει η κυβέρνηση ή μια εξαγγελία της ίδιας, για ν' ακουστεί και από ξένα ώτα σαν ένα δείγμα πολιτικής δουλειας, ώστε να επιβραβεύεται η ίδια από άλλους κύκλους;

Ενα μέσο για την παρακολούθηση αυτής της συγκεκριμένης πορείας προς τις ευρωεκλογές πρέπει να είναι ο "Ριζοσπάστης", τα διάφορα όργανα και κυρίως οι συζητήσεις, όπου ο καθένας θα μπορεί να ζητήσει μια υπεύθυνη γνώμη ή να εκφράσει τη δική του.

Πέρα από την τεχνολογία, υπάρχει και μια άλλη επικοινωνία, πιο αποτελεσματική. Αυτή που γίνεται από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Ο χρόνος τρέχει.

Ιωάννα ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ