Η Σύνοδος του ΝΑΤΟ και το κοινό ανακοινωθέν των δεκαεννέα ηγετών της συμμορίας, διέλυσαν και τις τελευταίες αυταπάτες σχετικά με τον χαρακτήρα της επίθεσης κατά της Γιουγκοσλαβίας, αλλά και για το πώς μπορεί να έρθει η ειρήνη στα Βαλκάνια. Ταυτόχρονα, η υπογραφή του πρωθυπουργού στο κοινό ανακοινωθέν αποδεικνύει πόσο αβάσιμες ήταν οι απόψεις πως δήθεν η ελληνική κυβέρνηση μπορούσε (αν ήθελε) να ακολουθήσει μια άλλη πολιτική. Συνοψίζοντας, το ΝΑΤΟ θα συνεχίσει τους βομβαρδισμούς προετοιμάζοντας τη χερσαία επέμβαση με στόχο όχι μόνο το Κοσσυφοπέδιο αλλά και τη Βοϊβοντίνα, το Σαντζάκ και το Μαυροβούνιο, δηλαδή μια συνολική αποσταθεροποίηση των Βαλκανίων. Η ελληνική κυβέρνηση συμμετέχει ενεργά σε όλα τα στάδια αυτής της ιμπεριαλιστικής επέμβασης χωρίς καμιά επιφύλαξη, έστω και αν η χώρα κινδυνεύει να αποκτήσει διαφορετικό σχήμα στο νέο χάρτη της περιοχής. Και όλα αυτά μετά τη συμφωνία για τη νέα δομή του ΝΑΤΟ που δίνει το δικαίωμα για απροσχημάτιστες επεμβάσεις σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη κρίνεται ότι θίγονται τα συμφέροντά του. Και το ερώτημα είναι, τι μπορεί και τι πρέπει να γίνει;

Η αλήθεια είναι ότι στο ερώτημα αυτό δίνονται διαφορετικές απαντήσεις που όμως έχουν έναν κοινό παρονομαστή, την καταδίκη των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών, την αλληλεγγύη στον δοκιμαζόμενο λαό της Γιουγκοσλαβίας, την απαίτηση για ειρήνη στα Βαλκάνια, την απαίτηση για άμεση απεμπλοκή της Ελλάδας από αυτόν τον πόλεμο. Σ' αυτόν τον κοινό παρονομαστή συγκεντρώνεται το 98% του ελληνικού λαού και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Κατά τη γνώμη μας αυτό που δίνει εγκυρότητα στην κάθε απάντηση στο παραπάνω ερώτημα, είναι αν αυτή αντιμετωπίζει την πραγματική αιτία αυτού του πολέμου, δηλαδή τον ιμπεριαλιστικό του χαρακτήρα. Η αναγνώριση αυτής της πραγματικότητας είναι στοιχείο ρεαλισμού και μπορεί να οδηγήσει στη διατύπωση μιας καθαρής πρότασης που λαμβάνει υπόψη τις πραγματικές ανάγκες, αλλά και τις πραγματικές δυνατότητες.

Μιας πρότασης σαν κι αυτή που διατύπωσε η Συντονιστική Επιτροπή κατά του πολέμου και απευθύνει σ' όλα τα πολιτικά κόμματα. Η Επιτροπή, λοιπόν, προτείνει: Η κυβέρνηση να άρει αμέσως την υποστήριξή της με την υπογραφή στην απόφαση του ΝΑΤΟ για τον πόλεμο. Να επιστρέψει αμέσως το αντιτορπιλικό "Θεμιστοκλής" που βρίσκεται στην Αδριατική κάτω από τις διαταγές του ΝΑΤΟ. Να σταματήσει οποιαδήποτε διευκόλυνση προς το ΝΑΤΟ από το ελληνικό έδαφος, τη θάλασσα και τον εναέριο χώρο. Καμιά χρησιμοποίηση λιμανιού, αεροδρομίου, οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου για την παροχή υπηρεσιών, ή μεταφορά όχι μόνο στρατιωτικών δυνάμεων, αλλά και εφοδίων. Να φύγει το ΝΑΤΟ απ' τα Βαλκάνια. Να καταδικαστεί το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ.

Είναι μια πρόταση που απαιτεί συγκεκριμένες απαντήσεις και το σημαντικότερο επιβάλλει την εγκατάλειψη των γενικόλογων αντιπολεμικών διακηρύξεων και διατυπώσεων, των αλλεπάλληλων εκκλήσεων για αποφυγή της χερσαίας επέμβασης, που απλώς θολώνουν τα νερά, αποκρύβοντας το πραγματικό πρόβλημα αλλά και την ίδια την ταχτική των μακελάρηδων των λαών. Ταυτόχρονα, η απάντηση του κάθε κόμματος στην πρόταση αυτή μπορεί να αποτελέσει το κριτήριο για τον κάθε εργαζόμενο, για τον κάθε Ελληνα πολίτη ώστε να κρίνει ποιος είναι με ποιον, ποιος εννοεί αυτά που λέει και κυρίως ποιος είναι αποφασισμένος από τις γενικές καταδίκες και τα λόγια, να περάσει στην πράξη και στην αντιιμπεριαλιστική δράση.