Κι επειδή κάποιοι μπορεί να έχουν διαφορετική γνώμη για τις διαθέσεις του Κλίντον και των συνεταίρων του, σημειώνουμε και τα εξής:

Απαιτεί ή δεν απαιτεί η ΝΑΤΟική ηγεσία την αποδοχή των όρων που έχει θέσει από την αρχή, για να σταματήσει τους βομβαρδισμούς; Είναι ή δεν είναι οι όροι αυτοί παντελώς απαράδεκτοι, όχι μόνο από τη Γιουγκοσλαβία, αλλά και από κάθε χώρα που σέβεται την εθνική της ανεξαρτησία, την κυριαρχία και την εδαφική της ακεραιότητα; Η, μήπως, δεν είναι υπεραρκετές οι υποχωρήσεις, που έχει κάνει, ήδη, η γιουγκοσλαβική ηγεσία, τόσο για να υπάρξει η απαραίτητη προστασία των προσφύγων, μετά την επιστροφή τους, όσο και για να δώσει την "ευκαιρία" στο ΝΑΤΟ να ξαναγυρίσει στο τραπέζι των πολιτικών διαβουλεύσεων, χωρίς να δημιουργείται η εντύπωση ότι ηττήθηκε;

Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά είναι καθαρές στον καθένα και μόνο κάποιοι ελάχιστοι - εκτός της κυβέρνησης Σημίτη - συνεχίζουν να αναμασούν τη ΝΑΤΟική επιχειρηματολογία.