""Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι", αν δεν το φωνάξετε δε μιλάω...", δήλωσε η υποψήφια ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, δημοσιογράφος Λιάνα Κανέλλη,και μετά από την ανταπόκριση του κόσμου συνέχισε:

"Θα αρχίσω με μια κουβέντα γραμμένη από την Ενωση Γυναικών της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας Γιουγκοσλαβίας και τον Οργανισμό Διαβαλκανικής Συνεργασίας Γυναικών:

"Οι άψυχοι του ΝΑΤΟ μάς έκλεψαν την Ανοιξη, σπρώχνουν τα παιδιά μας στα καταφύγια, μας καταστρέφουν τις γέφυρες, τα σπίτια, τα σχολειά, τα νοσοκομεία και τα τρένα και σημαδεύουν τα μαιευτήρια και τα νεογέννητα παιδιά. Μας καταστρέφουν τις εκκλησίες, μας σκοτώνουν την ψυχή, μας βεβηλώνουν τα νεκροταφεία. Την πόλη στην οποία ζω τη μετατρέπουν σε σκιάχτρο, τα παιδιά ουρλιάζουν με τα βραδινά όργια που συμβαίνουν στον άλλοτε ήρεμο ουρανό μας και από τη γωνιά του καταφυγίου ακούγεται ψιθυριστά: Ο Θεός να με φυλάει".

Χρειάζονται άνθρωποι για να φυλάξουν τους ανθρώπους. Γι' αυτό είμαστε εδώ. Εδώ βρέχει και ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται.

Δοκίμασαν με εμφυλίους. Δοκίμασαν με χούντες. Ποιος δε θυμάται στην τηλεόραση τον Νικολάκη τον Μπερνς να εμφανίζεται και να λέει συγνώμη για τη χούντα. Και τότε στο ΝΑΤΟ ήμαστε. Και το 1974 όταν μπαίνανε στην Κύπρο οι Τούρκοι, σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ ήταν. Και τώρα το ΝΑΤΟ - σας το λέει άνθρωπος που έχει περάσει από Αμερικάνικο Κολέγιο, σύντροφοι, σας το λέω και στα αμερικάνικα άμα λάχει για να φτάσει το μήνυμα απέναντι.

Ούτε εμφύλιο μπορούνε πια να ξαναφτιάξουν, ούτε να ορθώσουν ένα τείχος αόρατο ανάμεσα στους λαούς, όταν θέλουν να πουν "όχι" στη "νέα τάξη πραγμάτων". Το πήραν απόφαση ότι αυτοί θα είναι η "νέα τάξη πραγμάτων" και εμείς τα πράγματα. Ουαί κι αλίμονο. Γιατί είμαστε ιστορικά υποκείμενα απέναντι σε ανιστόρητους χρηματιστές. Την έχουνε βαμμένη και θα χάσουνε!

Το 'πε καλύτερα από μένα ο Χάρολντ Πίντερ. Ενας σαπιοκοιλιάς είναι ο Μπλερ, με την κοιλιά γεμάτη πυραύλους.

Χόρτασαν. Νομίζαμε πως χόρτασαν. Οποιος δεν έχει ζήσει στην Αφρική ξεκοιλιασμένα πτώματα μητέρων και παιδιά που τους έχωσαν την καρδιά της μάνας τους στο στόμα για να μη μιλάνε, επειδή έπρεπε οι αποικιοκράτες Αγγλοι και οι αποικιοκράτες Γάλλοι να μοιράσουν τον κόσμο, κι όταν πια δεν είχε τίποτα άλλο να του πει, του 'δωσαν την ελευθερία του, δεν ξέρει τι θα πει πόλεμος.

Οποιος δε συνειδητοποιεί ότι τώρα που μιλάμε είναι οι ίδιοι υποκριτές που αρνούνταν άσυλο στον Οτσαλάν και θέλουν να λέγονται "κομμουνιστές" και προσφέρουν ιταλική ιθαγένεια στον Ρουγκόβα για να δοκιμάσουν, για μια ακόμα φορά, την τακτική τους, δεν ξέρει τι θα πει αντιιμπεριαλιστικός αγώνας και πόλεμος. Είμαστε σε πόλεμο και είμαστε στον πιο δύσκολο πόλεμο!".

Απαντώντας στο σύνθημα: "Να, ποιοι είναι οι κεντροαριστεροί, αυτοί που υπογράψανε των Σέρβων τη σφαγή", η Λιάνα Κανέλλη συνέχισε:

"Αυτοί υπέγραψαν των Σέρβων τη σφαγή. Αυτοί που είναι στη μέση συνήθως. Αυτοί που φοράνε τη στολή του διαιτητή. Είναι συνήθως ροζ ή κιτρινόμαυρη και κρατάει σφυρίχτρα. Δε γίνεται στον πόλεμο να κρατάς σφυρίχτρα συμφερόντων. Δε γίνεται.

Ο πιο δύσκολος πόλεμος είναι δυστυχώς ο αντιπολεμικός πόλεμος. Και γι' αυτή την ειρήνη αν χρειαστεί θα στρέψουμε τις πινακίδες. Και θα γυρίσουν μπούμερανγκ και θα τους βαρέσουν οι πύραυλοι εκεί που πονάνε.

Δε νομίζω ότι ονειρεύτηκε κανείς στα 1999 μια πατρίδα, που εδώ στη Σαλονίκη, μια Σαλονίκη, για την οποία έγινε ένας ολόκληρος εμφύλιος, θα μαύριζαν τα κορμάκια τους οι μιλιταριστές μέσα στο λιμάνι κάνοντας ηλιοθεραπεία. Ε, αυτόν τον κόσμο δε θα τον χαρίσουμε σαν 21ο αιώνα σ' αυτούς.

Στα 45 ζητάω ταπεινά το δικαίωμα να γίνω μέλος της ΚΝΕ, για να ξαναβρώ την Ανοιξή μου. Ζητάω το δικαίωμα να μπω στη φαντασία σας. Ζητάω το δικαίωμα να μπορώ να σας κρύψω στο σπίτι μου. Ζητάω το δικαίωμα να πηγαίνω στο λιμάνι για βόλτα. Ζητάω το δικαίωμα να μείνουν κι άλλες βελιγραδιώτικες ή του Νόβι Σαντ ή της Πρίστινα, χτισμένες από μας ξανά, γέφυρες.

Αυτή τη γέφυρα των λαών δε θα τη βομβαρδίσει κανένας ποτέ. Στο Βελιγράδι και στο Αλέξινατς όταν σε γκρεμισμένα σπίτια που πιάσαν τα παιδιά στον ύπνο, οι άνθρωποι την άλλη μέρα το πρωί έσκαβαν σιωπηλοί κι ανάμεσα στις πέτρες βγάζανε κομμάτια από ωμοπλάτες κι από χέρια. Οταν τους κοίταξα στα μάτια, μ' ένα μεταφραστή, ρώτησα βλακωδώς: "Τι θέλετε;". Ξέρετε τι μου απάντησαν; "Να μη μας ξεχάσετε και να μην ξεχάσετε αυτό που είδατε".

Γι' αυτό είμαι εδώ απόψε. Γιατί δεν ξεχνάω.

Η "νέα τάξη πραγμάτων" δε θα σταματήσει εδώ. Μπορεί αύριο το πρωί να σταματήσουν οι βομβαρδισμοί. Θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για τον επόμενο πόλεμο και για τον επόμενο στόχο. Εγώ αρνιέμαι να γίνω πράγμα. Κι έχω την εντύπωση ότι η ανθρώπινη ψυχή και το μέλλον ανήκουν σ' αυτούς που είναι αποφασισμένοι να σταθούν εμπόδιο. Πολλές φορές και με το κορμί τους. Δεν έχω παρά να σας πω πως αισθάνομαι πολύ μεγάλη τιμή που χαιρετίζω μια μεγάλη αντιπολεμική συγκέντρωση, όπου οι νέοι θα απαντήσουν: Δε θα κλέψει κανένας την Ανοιξη. Δε θα μας κλέψει κανένας το μέλλον κι αν χρειαστεί θα τους ανατρέψουμε. Εχουμε τη δύναμη να τους ανατρέψουμε.

Σας ευχαριστώ που μου δώσατε την ευκαιρία να μιλήσω εδώ. Και θεωρώ τον εαυτό μου, σαν άλλους επίτιμους, επίτιμο μέλος της ΚΝΕ.

Σας είναι χρήσιμα τα χρόνια μου. Να 'στε καλά".