ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΧΡΗΜΑ ΣΕ ΠΙΟ ΛΙΓΑ ΧΕΡΙΑ: «Στο 0,1% του πληθυσμού ο παγκόσμιος πλούτος. Η συνολική εισοδηματική ανισότητα αυξήθηκε, κυρίως, με την πολύ μεγαλύτερη ιδιοποίηση εισοδήματος από τους ήδη πολύ πλούσιους (...) αυτό που αποτελεί καταγραφή της μακροχρόνιας τάσης είναι ότι οι πραγματικοί μισθοί συνολικά δεν ακολούθησαν την αύξηση της παραγωγικότητας. Η αντιστροφή που συνέβη στα μέσα της δεκαετίας του '70 είναι ότι σε όλες τις πλούσιες περιοχές του κόσμου το μερίδιο των μισθών στο εθνικό εισόδημα άρχισε να πέφτει. Και όχι λίγο: κάπου 7 ποσοστιαίες μονάδες στις ΗΠΑ και 13 στην Ευρώπη μέσα σε 30 χρόνια. Πρόκειται για μια πολύ σημαντική αλλαγή στην κατανομή του εισοδήματος» (τα στοιχεία από τον ΟΟΣΑ στο «ΒΗΜΑ»).

ΤΑ ΤΡΙΑ ΚΑΚΑ ΤΗΣ «ΜΟΙΡΑΣ» ΤΟΥΣ: «Η ανεργία, η οικονομική κατάσταση και η αύξηση των τιμών παραμένουν τα τρία κορυφαία προβλήματα της χώρας σύμφωνα με τους έλληνες πολίτες, οι οποίοι φέρεται να ανησυχούν περισσότερο από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους για τα οικονομικά ζητήματα» (η εκτίμηση από το Ευρωβαρόμετρο, στο «ΒΗΜΑ»).

ΟΠΟΥ ΦΤΩΧΟΣ ΚΑΙ Η ΚΟΛΑΣΗ ΤΟΥ: «Ακριβότερα στοιχίζει ο καύσωνας για τις τσέπες των χαμηλότερων εισοδηματικών τάξεων (...) ταξική είναι και η κατανομή της οικονομικής επιβάρυνσης αφού υπολογίζεται ότι η χρήση κλιματιστικού αυξάνει το λογαριασμό ρεύματος κατά 100 ευρώ το χρόνο, που μεταφράζεται σε 0,6 ευρώ ανά τετραγωνικό και 12,5 ευρώ ανά άτομο. Στα χαμηλά εισοδήματα φτάνει όμως τα 195 ευρώ ανά οικογένεια και τα 87 ευρώ ανά άτομο. "Φτάσαμε στη διαπίστωση ότι πλέον το 21% του πληθυσμού στο λεκανοπέδιο δυσκολεύεται να πληρώσει το λογαριασμό της ΔΕΗ, έναντι 6% το 2004 και η ένδεια αυτή επιδεινώνεται συνεχώς" επισημαίνει ο καθηγητής Μ. Σανταμούρης» (από έρευνα του Πανεπιστημίου Αθήνας σε 1.100 νοικοκυριά / «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).