Λ. ΖΑΜΟΪΣΚΙ
22ο ΜΕΡΟΣ
Μονοπώλια και ΣΙΑ
Στην περίπτωση της Ιταλίας προσπαθήσαμε να εντοπίσουμε ορισμένα κανάλια αυτών των διασυνδέσεων: Σούπερ-ΣΙΝΤ, φασίστες, μαφία, μασονισμός. Αλλά πίσω από τον άμεσο οργανωτή και συντονιστή όλης αυτής της δράσης - την Κεντρική Διεύθυνση Πληροφοριών - προβάλλουν οι κύριες δομές του αμερικανικού και διεθνούς μονοπωλιακού καπιταλισμού. Αυτές ακριβώς προτρέπουν, χρηματοδοτούν και ελέγχουν όλες τις μορφές πάλης εναντίον των προοδευτικών δυνάμεων απανταχού της Γης, περιλαμβανομένων των χωρών της Δυτικής Ευρώπης. Συνάμα, γι' αυτές τις δομές δεν υπάρχουν όρια ανάμειξης, νομικά και ηθικά κωλύματα. Στο επίκεντρο της αραχνιάς, που τύλιξε τις συμμαχικές με τις ΗΠΑ χώρες, βρίσκονται τα μονοπώλια, τα οποία θησαυρίζουν από την κρίσιμη διεθνή κατάσταση: οι γίγαντες του πετρελαίου, οι κολοσσοί της ηλεκτρονικής, πληροφορικής και στρατιωτικής μπίζνες. Μπορεί να προκαλέσει απορία το γεγονός, ότι η αμερικανική μπίζνες καταγίνεται ας πούμε προσωπικά, με τα πραξικοπήματα, την τρομοκρατία και καταφεύγει στις υπηρεσίες των μισθοφόρων.
Κι όμως στη χιλιανή τραγωδία, καθώς και σε μια σειρά άλλες περιπτώσεις, βλέπουμε ανάμεσα στους άμεσους οργανωτές της στρατιωτικής επέμβασης και των διώξεων, τέτοιες εταιρίες, όπως οι ΙΤΤ, ΙΜΠΜ, «Γιουνάιτεντ φροντ» κ.ά. Αλλά η στενή συνεργασία εκπροσώπων αυτών των εταιριών με διοικητικό μηχανισμό των ΗΠΑ, μαζί και με το μυστικό, είναι σ' αυτή τη χώρα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο. Το πέρασμα του Μακκόουν από τη θέση του διευθυντή της ΙΤΤ στη Χιλή, στο πόστο του διευθυντή της ΣΙΑ ήταν κάτι το συνηθισμένο, όπως συνηθισμένα ήταν και τα αντίστροφα περάσματα καθοδηγητών της κατασκοπίας στην υπηρεσία των μεγαλύτερων εταιριών. Ανοιξε δική του δουλιά ο πρώην διευθυντής της ΣΙΑ Χελμς. Το δικηγορικό γραφείο του Κόλμπι συνδέεται στενά με τα ιαπωνικά μονοπώλια. Και μήπως ο νέος διευθυντής της ΣΙΑ Ουίλιαμ Κέισι δεν είναι επιχειρηματίας; Η συγχώνευση του κατασκοπευτικού και κατασταλτικού μηχανισμού με τα μονοπώλια, της μπίζνες με την τρομοκρατία, υποδηλώνει την επιθετική ουσία του σύγχρονου ιμπεριαλισμού, αποτελεί χαρακτηριστικό του γνώρισμα.
Αφού τα μονοπώλια διευθύνουν χωρίς μεσολαβητές τις διεθνείς υποθέσεις, κατευθύνουν την εξωτερική και εσωτερική πολιτική της χώρας, είναι επόμενο να αποκομίζουν μυθώδη κέρδη. Τους τα εξασφαλίζουν οι διάφορες εστίες έντασης που δημιουργούν στον κόσμο, οι συκοφαντικές εκστρατείες περί «σοβιετικής απειλής» ή «τρομοκρατίας». Το αμερικανικό κεφάλαιο χρειάζεται την κατάσταση πολεμικής ψύχωσης για να επιβάλει στους ατλαντικούς συμμάχους και στο λαό των ΗΠΑ το πρωτοφανές κυνηγητό των εξοπλισμών. Οπως έδειξε η υπόθεση της εταιρίας «Λόκχηντ», η οποία δωροδοκούσε τους κρατικούς ηγέτες πολλών χωρών - από την Ιαπωνία ως την Ιταλία και την Ολλανδία - δεν αρκούσε μόνο η διαφθορά, χρειαζόταν κι ένα τέτοιο επίπεδο έντασης στον κόσμο, μια τέτοια πίεση ψευτιάς και συκοφαντίας, που θα έκανε ανίκανες τις λαϊκές μάζες να αντισταθούν στην έξαρση των στρατιωτικών δαπανών. Και τα κέρδη από τις στρατιωτικές παραγγελίες πέφτουν στα χέρια των ίδιων ατόμων, που συναντάμε στο Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων των ΗΠΑ, στη Λέσχη «Μπίλντερμπεργκ» και στην «Τριμερή Επιτροπή».
Επισημάναμε ήδη το ρόλο των πετρελαϊκών εταιριών στη δολοφονία του Ματέι. Αυτές οι εταιρίες όμως συνδέονται στενά με εκείνα τα στρατιωτικά μονοπώλια, στα οποία έχουν μεγαλύτερο συμφέρον να μεταφέρουν τα τεράστια κεφάλαιά τους. Να τι έδωσαν, για παράδειγμα, δύο μόνο χρόνια διεθνούς έντασης στην πετρελαϊκή πεντάδα των ΗΠΑ: τις εταιρίες «Εκσον», «Μόμπιλ όιλ», «Τεξάκο», «Γκαλφ όιλ» και «Σόκαλ». Σύμφωνα με στοιχεία του αμερικανικού περιοδικού «Φορτσούν», από τα συνολικά έσοδα 500 μεγαλύτερων βιομηχανικών εταιριών των ΗΠΑ, στην «πεντάδα» αναλογούσαν το 1978 τα 10,6% και το 1980 τα 18,8% του καθαρού κέρδους! Ανάμεσα στις 50 μεγαλύτερες βιομηχανικές εταιρίες του κόσμου το 1980 συγκαταλέγονταν 22 πετρελαϊκές εταιρίες στις οποίες αναλογούσαν τα 78% του καθαρού κέρδους. Στη στενότερη αυτή ομάδα, το ειδικό βάρος της «πεντάδας» στο καθαρό κέρδος αυξήθηκε την αντίστοιχη περίοδο από 13,2 ως 28,7%.
Εδώ βρίσκεται η απάντηση στο ερώτημα, γιατί η Ουάσιγκτον ενδιαφέρεται για την κλιμάκωση των εξοπλισμών. Να ποιος έχει συμφέρον από την όξυνση της διεθνούς έντασης. Να τι «ευοίωνες προοπτικές» διανοίγει για το στρατιωτικοβιομηχανικό συγκρότημα η πολιτική της αποσταθεροποίησης των διεθνών σχέσεων. Να τι μεγάλα τοκομερίδια προσφέρει στα αμερικανικά μονοπώλια το δόγμα της «απεριόριστης ανάμειξης», που διακήρυξε ο Κίσινγκερ. Τώρα προβάλλει καθαρά το νόημα της γνωστής φράσης του Χέιγκ: «Υπάρχουν πράγματα σπουδαιότερα από την ειρήνη». Είναι το υπερκέρδος, έστω κι αν για χάρη του πρέπει να γίνει πόλεμος. «Οι άνθρωποι αυτοί δε διστάζουν μπροστά σε τίποτα, προκειμένου να πουλήσουν στην αγορά το σάπιο πορτοκάλι», συγνώμη, τα «Μπόινγκ», «Τράιντεντ» ή «Πέρσινγκ», για να παραφράσουμε τα λόγια του Αλντο Μόρο.
Η τρομοκρατία συνεπάγεται ορισμένες ταξικές λειτουργίες: δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τον περιορισμό των δημοκρατικών ελευθεριών, για την υπονόμευση των δημοκρατικών δυνάμεων και θεσμών. Από την άλλη μεριά, η χρησιμοποίησή της συντελεί στο να ενταθεί η ατμόσφαιρα αντισοβιετικής ψύχωσης, να πυροδοτηθεί το μεταπολεμικό σύστημα των διεθνών σχέσεων.
Ηπρώτη ταξική λειτουργία της τρομοκρατίας είναι φανερή. Το σχετικό υπόμνημα του Ουέστμορλεντ αποτελεί κυνική επιβεβαίωσή της. Στη δεύτερη λειτουργία, που συνεπάγεται τον κίνδυνο πολέμου, δίνεται λιγότερη προσοχή. Κι όμως αυτή συνδέεται άμεσα με την πρώτη. Δε διέφυγε όμως της προσοχής του σχολιαστή της ιταλικής επιθεώρησης «Πανόραμα» Τσόρτζο Γκάλι, ο οποίος στο άρθρο του «Η "Π-2" εγκυμονεί κινδύνους για την Ευρώπη», σχετίζει την παρουσία στη στοά του Τζέλι της «αφρόκρεμας» όλων των όπλων και των μυστικών υπηρεσιών της Ιταλίας με τη συγκατάθεση της ιταλικής κυβέρνησης, να προσφέρει στις ΗΠΑ βάσεις για την εγκατάσταση των αμερικανικών πυραύλων. Θυμίζουμε, ότι η στοά «Π-2» γεννήθηκε ακριβώς από το εμπόριο όπλων (την ΠΑΚΟΪΝ, αυτό το συγκρότημα που ασχολιόταν με το εμπόριο όπλων, την καθοδηγούσε ο πρώην επικεφαλής αυτής της μασονικής στοάς). Στις λίστες της στοάς φιγουράρουν αθρόα όχι μόνο οι στρατιωτικοί, αλλά και οι επιχειρηματίες, οι χρηματιστές, που συνδέονται με την παραγωγή και εμπορία όπλων. Η απόφαση της κυβέρνησης Σπαντολίνι, τον Αύγουστο του 1981, να χορηγήσει βάσεις στη Σικελία για τους αμερικανικούς ιπτάμενους πυραύλους συνέβαλε ουσιαστικά στο να δοθεί το «πράσινο φως» για το νέο, μεγάλο γύρο των εξοπλισμών, που προβλέπει την παραγωγή πυραύλων «Τομάγουα» και «Πέρσινγκ-2»... Μέσα από τη στοά του Τζέλι, η ΣΙΑ και το Πεντάγωνο μπορούσαν ευκολότερα να επιβάλλουν την πολιτική τους των εξοπλισμών, της όξυνσης της έντασης, της ματαίωσης των διαπραγματεύσεων για τον αφοπλισμό, της άρνησης της ύφεσης.
Η αστάθεια, που προκάλεσαν οι Αμερικανοί στην Ιταλία, βοήθησε στο να περάσουν αποφάσεις, που ήταν αδύνατο να περάσουν σε άλλη, υγιέστερη κατάσταση.
ΟΤζέλι και η ομάδα του υπήρξαν το όργανο της πολιτικής της «απεριόριστης ανάμειξης» του επιτελείου των πολυεθνικών εταιριών, οι οποίες επιδιώκουν με τις ίντριγκες και τη βία να καταργήσουν την ανεξαρτησία των ευρωπαϊκών χωρών, να επιβάλουν στον κόσμο μια τέτοια κλιμάκωση των εξοπλισμών, που προπαρασκευάζει υλικά και ψυχολογικά τον πόλεμο.
Με το ξεσκέπασμα της «χιλιάδας» του Τζέλι, ανασύρθηκε το πέπλο της μυστικής συνωμοσίας του στρατιωτικοτρομοκρατικού συγκροτήματος των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ ενάντια στα ζωτικά συμφέροντα των ευρωπαϊκών λαών και ολόκληρου του κόσμου. Να πού φωλιάζει λοιπόν «ο εγκέφαλος της διεθνούς τρομοκρατίας». Εκεί ακριβώς όπου βρίσκεται και η πηγή της διεθνούς έντασης, της απειλής του πολέμου. Είναι το λυσσασμένο για κέρδη μονοπωλιακό κεφάλαιο!
Η ΣΙΑ επινοεί διάφορες κωδικές φράσεις για τις ληστρικές της επιχειρήσεις. Δεν είναι τόσο λεπτές όπως «ολάνθιστη σακούρα» (το ιαπωνικό σύνθημα για την επίθεση στο Περλ-Χάρμπορ) ή «πάνω από την Ισπανία αίθριος ουρανός» που προανάγγελλε την επέμβαση του Φράνκο. Για την απόβαση αγήματος στην Κούβα το 1961, οι «εγκέφαλοι» της ΣΙΑ σοφίστηκαν κάτι ακαταλαβίστικο: «το ψάρι έγινε κόκκινο». Και ακόμα πιο απαίσια ηχεί η φράση «μ' αρέσει ν' αμολάω σαπουνόφουσκες», που ήταν το παρασύνθημα των μισθοφόρων, στους οποίους είχαν αναθέσει η ΣΙΑ και οι νοτιοαφρικανικές μυστικές υπηρεσίες, στο τέλος του 1981, την αποστολή να κάνουν πραξικόπημα στις Σεϋχέλλες. Είναι όμως πολύ κατάλληλα για την επισήμανση αυτών που συμμετέχουν στην αντισοβιετική εκστρατεία παραπληροφόρησης. Πέρα απ' αυτό, τούτες οι «σαπουνόφουσκες» είναι και μια προειδοποίηση. Οταν τις αμολάει η αμερικανική προπαγάνδα, σημαίνει πως σίγουρα οι ΗΠΑ κάτι μαγειρεύουν πάλι. Αυτό ακριβώς, που αποδίδουν στην άλλη πλευρά.
Στην εκστρατεία της «διεθνούς τρομοκρατίας» οι φούσκες έσκασαν πολύ γρήγορα: η τρομοκρατία είναι παραδοσιακό αμερικανικό προϊόν. Από το «χαλκείο» του αμερικανικού ιμπεριαλισμού βγαίνουν πρακτικά όλα τα μοντέλα τρομοκρατίας. Είναι πρώτ' απ' όλα η ανοιχτή, εκτεταμένη τρομοκρατία, όταν οι ΗΠΑ απειλούν με στρατιωτική επέμβαση στις περιοχές του κόσμου, που έχουν κηρύξει ζώνες των αμερικανικών «ζωτικών συμφερόντων». Οπότε συγκροτούν εκεί δυνάμεις «ταχείας επέμβασης» ή «ανάπτυξης», αποβιβάζουν πεζοναύτες, αεραγήματα. Από την Κορέα ως το Βιετνάμ, από τη Δομινικανή Δημοκρατία ως το Λίβανο, από την Ακτή των Χοίρων ως την επονείδιστη αεροπορική αποστολή κοντά στην Τεχεράνη, βλέπουμε παντού τις διάφορες παραλλαγές της αμερικανικής ανάμειξης στα εσωτερικά άλλων λαών. Αυτή μπορεί να είναι πολιτική της «μεγάλης μαγκούρας» ή της «διπλωματίας των κανονιοφόρων», η οποία λογικά καταλήγει σε πολέμους, που οδηγούν στην εξόντωση ολόκληρων λαών, όπως συνέβη στη Νοτιοανατολική Ασία. Το ναπάλμ και το «πορτοκαλί» δηλητήριο, με τα οποία εξόντωναν τους Βιετναμέζους μαχητές της λευτεριάς, από τη μια μεριά, και το τρομοκρατικό όργιο του Πινοσέτ, η εξόντωση του λαού του Σαλβαδόρ, από την άλλη. Εκτός από την επέμβαση τμημάτων του τακτικού στρατού, χρησιμοποιούνται και οι μισθοφόροι, οι επαγγελματίες φονιάδες, οι λεγεωνάριοι τύπου «λυσσασμένου Μάικ» - Μάικλ Χορ, που πραγματοποίησε την επιδρομή στις Σεϋχέλλες, ή τύπου Κονέιν, που πέρασε από τη γαλλική λεγεώνα στην υπηρεσία της ΣΙΑ, και στον οποίο ο Κόλμπι είχε αναθέσει να σκοτώσει τον Νγκο Ντιν Ντιέμ, καθώς και οι συμμορίες των Σαβίμπι και Ρόμπερτ Χόλντεν.
Με όλα τα προσιτά μέσα εγκαθιδρύονται στην εξουσία καθεστώτα, τα οποία στηρίζονται αποκλειστικά στην τρομοκρατία. Θυμίζουμε το καθεστώς του Σάχη όπου οι συνεργάτες της ΣΑΒΑΚ εκπαιδεύονται στους βασανισμούς από Αμερικανούς και Ισραηλινούς «ειδικούς». Θυμίζουμε ακόμα τις σχολές βασανισμών, τα μαθήματα ανακρίσεων που γίνονταν σε πολλά στρατόπεδα εκπαίδευσης δολιοφθορέων τόσο Αμερικανών, όσο και μισθοφόρων, «φιλικών» προς τις ΗΠΑ δικτατορικών καθεστώτων.
ΑΥΡΙΟ ΤΟ 23ο ΜΕΡΟΣ
Feeds
Ψηφίστε «σωστά» 
