«Μέσα από την οργάνωση, τη μαζικοποίηση των αγώνων του λαού, με πλατύ πολιτικό άνοιγμα, με την πρόταση του κόμματός μας στην εργατική τάξη, τη νεολαία, τους αυτοαπασχολούμενους, τη μικρή και μεσαία αγροτιά, δημιουργούμε προϋποθέσεις για την οικοδόμηση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου, για τη διεκδίκηση της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας, του σοσιαλισμού στη χώρα μας και στον κόσμο».

Τα παραπάνω σημείωσε ο Γιάννης Πρωτούλης, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, βουλευτής του ΚΚΕ, μιλώντας το βράδυ της Τετάρτης σε εκδήλωση των Οργανώσεων Θεσσαλονίκης της ΚΝΕ για τα 90χρονα της Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, που έγινε στη μεγάλη αίθουσα του ΕΚΘ.

Ο Γ. Πρωτούλης αναφέρθηκε στις κατακτήσεις και τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού, στη συμβολή στις κατακτήσεις της εργατικής τάξης παγκόσμια, κ.ά., που είναι άγνωστα στη νέα γενιά.

«Ο σοσιαλισμός σήμερα είναι επίκαιρος και αναγκαίος όχι γιατί το λένε οι κομμουνιστές, αλλά γιατί η αντικειμενική πραγματικότητα επιβάλλει ότι για να λυθούν οξυμένα προβλήματα της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας, να λυθούν μια και καλή και οριστικά, για να μπουν στο ντουλάπι της ιστορίας λέξεις, όπως πείνα, αναλφαβητισμός, ανασφάλεια, ανεργία, ανασφάλιστος, εργατικό ατύχημα, εκμετάλλευση, κέρδος, παιδική εργασία, παιδική θνησιμότητα, μόλυνση, οικονομικός μετανάστης, πόλεμος και χιλιάδες άλλες, πρέπει να μπει στο ντουλάπι το εκμεταλλευτικό σύστημα που γνώρισε η ανθρωπότητα, ο καπιταλισμός», τόνισε.

Περνώντας λοιπόν στο σήμερα, ξεκαθάρισε: «Αποτελέσματα άμεσα και κυρίως προοπτικής μπορεί να δώσει μόνο η πολιτικοποίηση της δράσης, με αιτήματα που διεκδικούν τον παραγόμενο πλούτο σε όφελος των άμεσων παραγωγών του και, ταυτόχρονα, προετοιμάζουν τον υποκειμενικό παράγοντα για την κατάκτηση της εξουσίας, καθώς σήμερα ο αντιιμπεριαλιστικός αντιμονοπωλιακός αγώνας εντάσσεται πιο οργανικά στην πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού, για το σοσιαλισμό».

Και σημείωσε ότι μεγάλη σημασία έχει σήμερα η αντιπαράθεση και αποκάλυψη των ιδεολογημάτων της «ελεύθερης οικονομίας» και της «ανταγωνιστικότητας», του «εκσυγχρονισμού», της «συναίνεσης» και του «κοινωνικού διαλόγου», της «δημοκρατίας των θεσμών», των «μονοδρόμων», των ψευδαισθήσεων για «εξανθρωπισμό» ή ρύθμιση του καπιταλισμού.

«Με αυτό το πνεύμα δίνουμε τις καθημερινές μάχες από τις οποίες δε λείψαμε. Οσοι σήμερα μετά από 17 χρόνια ανακάλυψαν πως υπάρχει και κίνημα, ξανακατέβασαν τα βιβλία του Μαρξ που είχαν πετάξει στο πατάρι, μας κατηγορούν ότι τα παραπέμπουμε όλα στο σοσιαλισμό. Εμείς γνωρίζουμε καλύτερα από τον καθένα ότι η πείρα καταχτιέται στη συμμετοχή στον αγώνα στο έδαφος των προβλημάτων. Μόνο που όποιος δεν έχει στρατηγική σύγκρουσης δεν έχει καμία συνέπεια σε αυτό τον αγώνα, πάει όπου φυσάει ο άνεμος. Ο αγώνας για το Ασφαλιστικό επιδιώκουμε να πάρει χαρακτήρα γενικότερης πολιτικής κινητοποίησης ενάντια στην πολιτική της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ και της ολιγαρχίας».