Με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, στο Προεδρικό Μέγαρο, συναντήθηκαν το περασμένο Σάββατο εκπρόσωποι των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων που συμμετείχαν στη διεθνή Συνάντηση.

Ο Κ. Παπούλιας, υποδεχόμενος την αντιπροσωπεία, συνεχάρη την Αλ. Παπαρήγα «γι' αυτήν την ωραία πρωτοβουλία να συγκεντρώσει εδώ στην Αθήνα εκπροσώπους Κομμουνιστικών Κομμάτων, κομμάτων δηλαδή προοδευτικών, που αγωνίζονται για την ειρήνη και για τις κοινωνικές κατακτήσεις των λαών τους» και συμπλήρωσε:

«Γνωρίζω ότι τα κόμματά σας έχουν μεγάλη επιρροή στους λαούς των χωρών σας. Και είστε στις πρωτοπορίες των αγώνων που κάνουν οι λαοί σας για δικαιοσύνη, ειρήνη, για δημιουργία Παλαιστινιακού κράτους, ενώ αγωνίζεστε ιδιαίτερα εναντίον εκείνων που θέλουν να επέμβουν για να εξυπηρετήσουν δικά τους στρατηγικά συμφέροντα σε μια περιοχή πολύ ευαίσθητη, δικιά μας περιοχή, γιατί και η Ελλάδα ανήκει σ' αυτήν την περιοχή.

Ο αγώνας είναι δύσκολος και διαρκής. Από την εποχή που ήμουν υπουργός Εξωτερικών, πριν από 20 χρόνια, δεν έχει επιτευχθεί μια σημαντική πρόοδος στα ανοιχτά θέματα της περιοχής. Αρα και για τον καινούριο χρόνο, ο αγώνας σας είναι απαραίτητος και θα πρέπει να ενδυναμωθεί. Πρέπει να χαλυβδωθεί η θέληση των λαών μας για ειρήνη και για κοινωνική δικαιοσύνη.

Εύχομαι σε όλους σας δύναμη για τον καινούριο χρόνο και επιτυχίες, όσες δεν πετύχαμε τα περασμένα χρόνια.

Θέλω να συγχαρώ, ακόμα μια φορά, την κα Παπαρήγα, για τη δημιουργική και ωραία ιδέα που είχε, να βρεθούμε σήμερα εδώ μαζί στο Προεδρικό Μέγαρο».

Με τη σειρά της, η Αλ. Παπαρήγα απευθυνόμενη στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τόνισε: «Να σας ευχαριστήσω που μας δεχτήκατε, και πρέπει να πω προς τους προσκαλεσμένους μας ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει μία ευαίσθητη χορδή στα θέματα της περιοχής, όχι μόνο λόγω των εμπειριών που έχει ζήσει. Και ακριβώς η επίσκεψή μας γίνεται σε έναν άνθρωπο που ξέρουμε ότι μπορεί να μας ακούσει και να ευαισθητοποιηθεί.

Εμείς ξεκινήσαμε το πρωί τη συζήτηση. Εγώ δε θέλω να επεκταθώ σ' αυτή τη συζήτηση. Ομως, για μας ένα πράγμα είναι βέβαιο. Βεβαίως, καθημερινά ασχολούμαστε με τα πράγματα της Ελλάδας, με τα προβλήματα που υπάρχουν στην Ελλάδα, αλλά είμαστε αποφασισμένοι να μην ξεχάσουμε ότι δεν είμαστε γενικά μέρος μιας παγκόσμιας κοινότητας - είμαστε με μια έννοια - αλλά είμαστε μέρος των Βαλκανίων, της Μέσης Ανατολής, της Μεσογείου, της Ευρώπης βεβαίως, και ξέρουμε πολύ καλά ότι η Ελλάδα, επηρεάστηκε, επηρεάζεται, και θα επηρεαστεί από τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή.

Ενα θέλω μόνο να θίξω: Το Παλαιστινιακό ζήτημα είναι 60 χρόνια άλυτο, το Κυπριακό από το 1974, και προστίθενται καινούργια προβλήματα: Λίβανος, Τουρκία, Ιράκ. Η περιοχή αυτή έχει ένα ενιαίο πρόβλημα. Βεβαίως, ένας κρίκος είναι το Παλαιστινιακό. Το ΚΚΕ είναι αποφασισμένο, όσο μπορεί, όχι μόνο να είμαστε αλληλέγγυοι, αλλά υποχρέωσή μας είναι να το δούμε σαν έναν κοινό αγώνα, που συμφέρει τον ελληνικό λαό, και αφορά όλους μας. Η επίλυση του Παλαιστινιακού, του Κυπριακού, της κατοχής στο Ιράκ, και να μην αναφερθούμε σε άλλα προβλήματα, όπως το αδιέξοδο στον Λίβανο, μας αφορούν, είναι καθημερινότητα, και γι' αυτό εμείς τα ιεραρχούμε μέσα στα πρώτα ζητήματα, μαζί με τα εσωτερικά θέματα.

Γι' αυτό καμιά φορά, κ. Πρόεδρε, στεναχωριέμαι - να πω και τον πόνο μου: Ερωτώμαι πολλές φορές από δημοσιογράφους, χωρίς να τα βάζω με τα παιδιά, και μπορεί αυτό το σημερινό γεγονός να περάσει απαρατήρητο. Είναι μέσα στα ενδιαφέροντά μας. Μπορεί το Παλαιστινιακό και το Κυπριακό να μην είναι; Τότε γιατί μιλάμε για παγκόσμια κοινότητα; Η περιοχή μας έχει ανάγκη πρωτοβουλιών, συμπαράστασης, παρεμβάσεων, δε θέλω να θέσω πολιτικά ζητήματα εδώ. Ακριβώς γι' αυτό, η επίσκεψή μας, πέρα από το ότι γίνεται σε έναν άνθρωπο που έχει ευαισθησία, αποσκοπεί ακριβώς στο να συγκεντρώσει την προσοχή. Ασχολούμαστε και μ' αυτά τα ζητήματα. Ας μην τα ξεχνάμε».

Μετά τη συνάντηση, κατά την έξοδό της από το Προεδρικό Μέγαρο, η Αλ. Παπαρήγα έκανε την ακόλουθη δήλωση στους δημοσιογράφους:

«Τουλάχιστον από την πλευρά μας είμαστε ικανοποιημένοι απ' αυτή τη συνάντηση. Θεωρούμε ότι ο Πρόεδρος έχει ευαισθησία σε ζητήματα που έχουν σχέση με όλη την ιστορία της Μέσης Ανατολής. Δόθηκε η δυνατότητα στους εκπροσώπους των Κομμάτων, με συνοπτικό τρόπο να θέσει ο καθένας το στίγμα των προβλημάτων που απασχολούν, όχι μόνο τους κομμουνιστές, αλλά όλους τους λαούς της περιοχής. Βεβαίως, σε μεγάλη έξαρση είναι το Παλαιστινιακό, είναι το πρόβλημα του Ιράκ, είναι ο Λίβανος. Είναι η κατάσταση και τα προβλήματα σε όλες τις χώρες της Μέσης Ανατολής. Επίσης, για τις συνθήκες της Τουρκίας έγινε λόγος, για το κουρδικό πρόβλημα.

Αυτό που νομίζω βγήκε είναι ότι ο ελληνικός λαός πρέπει να νιώθει ως δικό του πρόβλημα το πρόβλημα που ζει ο τουρκικός λαός, ο ιρακινός, ο παλαιστινιακός. Και δεν πρέπει να τα ξεχνάμε μπροστά στα οξυμένα προβλήματα της καθημερινότητας και στις ιεραρχήσεις που γίνονται μέσα στην καθημερινότητα, οι οποίες αφήνουν πολλές φορές στο απυρόβλητο τέτοια μεγάλα και σοβαρά προβλήματα».