Πέρασαν 60 χρόνια, από τη μέρα, στις 29 του Γενάρη 1948, που το μεταπελευθερωτικό, μοναρχοφασιστικό καθεστώς με τις εντολές των Αμερικάνων επικυρίαρχων, «εγκαινίαζε» το στρατόπεδο των πολιτικών εξορίστων στη Μακρόνησο το ΒΕΤΟ-ΕΣΑΪ. Ηδη, από τον Απρίλη του 1947 είχε αρχίσει τη λειτουργία για τους φαντάρους του ΑΕΤΟ. Ηταν η κυβέρνηση Σοφούλη... που, κάτω από τις οδηγίες των τοποτηρητών των Αμερικάνων (Βαν-Φλιτ Γουίκαμ κι άλλων), προχώρησε στη δημιουργία του «σύγχρονου Παρθενώνα» όπως τον ονόμασαν οι τότε αστοί πολιτικοί, «αναμόρφωσης» των λαϊκών αγωνιστών, δηλαδή το τσάκισμα της συνείδησης με άπειρα βασανιστήρια που αποτελεί την πιο μελανή κηλίδα στην ιστορία του τόπου μας.

Σα να μην έφταναν όλα τα δεινά που αντιμετώπιζε ο κόσμος, οι ήρωες της Εθνικής Αντίστασης, οι κομμουνιστές οι Αγωνιστές του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα με τα στρατοδικεία, τις εκτελέσεις, τους διωγμούς, θέλησαν να δημιουργήσουν και τέτοια στρατόπεδα αναμόρφωσης. Ετσι στη Μεταβαρκιζιανή εκείνη περίοδο, όσοι είχαν παλέψει να διώξουν τον κατακτητή και να ελευθερώσουν την πατρίδα διώκονταν, φυλακίζονταν, ενώ όσοι συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς είχαν όλες τις εύνοιες, ήταν τα αγαπημένα παιδιά της κυβέρνησης, οι «γνήσιοι πατριώτες».