Τον έπιασε ο πόνος τον αστικό Τύπο για το ΚΚΕ, για το αν κερδίζει από τις απώλειες του ΠΑΣΟΚ, για το τι πρέπει να κάνει, προκειμένου να ωφεληθεί και για τη διάταξη των στελεχών του και τις αλλαγές που πρέπει να κάνει. Επειδή η χρονική συγκυρία είναι πάντα καθοριστική για να ερμηνεύσουμε τις πολιτικές συμπεριφορές, η πύκνωση της - αρνητικής - αρθρογραφίας για το ΚΚΕ πρέπει να έχει σχέση με τρεις τουλάχιστον παράγοντες. Κατά πρώτο, η εκλογική άνοδος του ΚΚΕ στις τελευταίες εκλογές ενόχλησε. Και αν λάβουμε υπόψη ότι μέχρι και οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» ασχολήθηκαν μαζί του, πρέπει να ενόχλησε πολύ. Ενοχλεί, επίσης, ότι το τελευταίο διάστημα το ΚΚΕ συζητά με τους εργαζόμενους την πρότασή του για την πολιτική εξουσία. Μια πρόταση, η υλοποίηση της οποίας, όπως πολλές φορές έχουν ξεκαθαρίσει τα στελέχη του Κόμματος, δεν προϋποθέτει μόνο άλλο κόμμα, αλλά άλλη τάξη στην εξουσία. Κάτι τέτοιο, για την γκρίζα πραγματικότητα που κυριαρχεί στο πολιτικό σκηνικό της Ευρώπης, μοιάζει με βαρύτατη πρόκληση, και ως τέτοια φαίνεται ότι εκλαμβάνεται από την αστική τάξη και τους μηχανισμούς της. Κατά τρίτο, δεν πρέπει να μας διαφύγει ότι, με αφορμή την κρίση του δικομματισμού, ισχυροί μονοπωλιακοί όμιλοι, μέσα μαζικής ενημέρωση και το πολιτικό τους προσωπικό, επεξεργάζονται διάδοχα, εναλλακτικά σενάρια με στόχο βέβαια τη μακροπρόθεσμη θωράκιση του συστήματος καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Σενάρια, στα οποία το ΚΚΕ έχει δηλώσει πως δεν έχει θέση, δεν επιθυμεί να συμμετάσχει, αφού όχι μόνο αποκαλύπτει την αντιλαϊκότητά τους, αλλά τα πολεμά, ώστε να μην εγκλωβίζουν λαϊκές μάζες. Η στρατηγική του είναι στρατηγική ανατροπής του σημερινού καθεστώτος. Βεβαίως, ούτε και οι ίδιοι το θέλουν και ας κάνουν ...υποδείξεις.

Αντίθετα, παίζουν χοντρά με τον ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ και αν λάβουμε υπόψη δηλώσεις Αλαβάνου σε ραδιοφωνικό σταθμό - για μια Αριστερά, η οποία θα συνδυάζει τη διαμαρτυρία με προγραμματικές συγκλίσεις - φαίνεται ότι η προσέγγιση με τον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο αποδίδει... Στο ρευστό αυτό πολιτικό σκηνικό, σκαρφίστηκαν ...κρίση στο ΚΚΕ. Και στην προκειμένη περίπτωση, το θέμα δεν είναι να τους πείσεις με λογικά επιχειρήματα ότι κάτι τέτοιο δεν υφίσταται για χίλιους και έναν λόγους. Αλλά δεν πρόκειται γι' αυτό, ούτε και για πολιτική αντιπαράθεση, σε ...λανθάνουσα μορφή. Αντί να αντιπαρατίθενται μαζί του με πολιτικά επιχειρήματα, επιλέγουν την τακτική της φαιάς προπαγάνδας.

Ούτε η πρώτη φορά είναι βέβαια, αλλά ούτε και η τελευταία. Εμείς απλώς κρατάμε ότι έχουν ενοχληθεί από την άνοδο της επιρροής του ΚΚΕ, ότι το ΚΚΕ συνεχίζει και μετά τις εκλογές να βρίσκεται σε ανοδική πορεία, ότι, τέλος, η κατάσταση αυτή τους ενοχλεί. Τους δημιουργεί προβλήματα. Ολα τα υπόλοιπα θα τα λύσουμε μέσα από την πολιτική και ιδεολογική πάλη...