Χτες ανάμεσα στα υπόλοιπα άρθρα της «Αυγής» που έβριζαν το ΚΚΕ, υπήρχε και ένα που το... καθύβριζε. Αυτός μάλλον θα είναι και ο λόγος που οι υπεύθυνοι της «Αυγής» επέλεξαν να δημοσιεύσουν το ίδιο άρθρο... δυο φορές. Τη μια φορά στη σελίδα 8 και την επόμενη φορά - ακριβώς το ίδιο άρθρο - στη σελίδα 24.

Οποιος προσπερνούσε ή παρέβλεπε το συγκεκριμένο άρθρο στις πρώτες σελίδες της εφημερίδας, το ξανάβρισκε μπροστά του στις τελευταίες σελίδες και έτσι (θα σκέφτηκαν οι υπεύθυνοι της «Αυγής») εξασφαλιζόταν ο εξοπλισμός του αναγνώστη της «Αυγής» με τις ύβρεις που περιλάμβανε κατά του ΚΚΕ.

Το μόνο, πάντως, που κατάφεραν μέσα στην αντιΚΚΕ τύφλωσή τους είναι - σε δυο μεριές, την ίδια μέρα - να δημοσιεύσουν ένα κείμενο που ενώ αποτελεί λίβελο για το ΚΚΕ, συνιστά ένα «χάδι» για τους κουκουλοφόρους.

Συγκεκριμένα στο εν λόγω άρθρο διαβάζουμε:

«Οι κουκουλοφόροι σαν ακραία έκφραση διαμαρτυρίας υπάρχουν από τα φοιτητικά μας χρόνια κλπ., κλπ.»...

Το προσέξατε; «Ακραία έκφραση διαμαρτυρίας» (!) οι κουκουλοφόροι, κατά τον συντάκτη του κειμένου. Οχι έκφραση προβοκάτσιας, συκοφάντησης, αποπροσανατολισμού του κινήματος οι κουκουλοφόροι, αλλά «διαμαρτυρίας»! «Ακραίας» μεν, αλλά «διαμαρτυρίας»!

Αυτό το «χαδάκι» στους κουκουλοφόρους, παγιδευμένοι από τον αντιΚουΚουΕδισμό τους, οι κύριοι της «Αυγής» επέλεξαν να το δημοσιεύσουν, όχι σε μια, αλλά σε δυο μεριές στην εφημερίδα του ΣΥΝ! Και μη μας πουν ότι πρόκειται για μια άποψη που δεν τους εκφράζει, ότι το κείμενο εκφράζει αποκλειστικά τις απόψεις του συντάκτη του και ότι εκείνοι απλώς το φιλοξένησαν ως όφειλαν. Το αν τους εκφράζει ή όχι προκύπτει, άλλωστε, από την... εις διπλούν (!) δημοσίευσή του.

*

ΥΓ: Το μόνο σημείο του άρθρου του κυρίου που συνέταξε και υπογράφει το κείμενο (είναι μάλιστα δημοτικός σύμβουλος στη Βέροια) το οποίο μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους, ήταν ο τίτλος του: «Οταν το θράσος περισσεύει...», ήταν ο τίτλος του άρθρου. Πράγματι. «Οταν το θράσος (τους) περισσεύει...», ξεχειλίζει από δυο μεριές, την ίδια μέρα!